Aν ψάχνεις αφορμή να επισκεφτείς το Λονδίνο το φθινόπωρο, η επιδραστική έκθεση τέχνης Frieze London που γιορτάζει την 20η της επέτειο είναι η καλύτερη αφορμή. Για το 2024, η Frieze London, φιλοξενείται σε επανασχεδιασμένoυς χώρους στο Regent’s Park κάνοντας focus στη διεθνή καλλιτεχνική σκηνή. “Οι επισκέπτες φέτος θα βρουν την έκθεση ανανεωμένη, με σόλο παρουσιάσεις και ανερχόμενους καλλιτέχνες μπροστά και στο κέντρο, σε μια επίδειξη της δέσμευσης της Frieze για ανάδειξη της πιο συναρπαστικής τέχνης που φτιάχνεται σήμερα. Η νέα μας διάταξη διαθέτει επίσης περισσότερα σημεία για συνομιλία και ανταλλαγή. Αυτές οι αλλαγές υπόσχονται νέες εμπειρίες και νέες προοπτικές” αναφέρει η διευθύντρια της Frieze London, Eva Langret, σχετικά με τη φετινή διοργάνωση.
Frieze London στο Regent’s Park
Κορυφαίος πόλος έλξης του Λονδίνου, το Regent’s Park, σχεδιάστηκε από τον Βρετανό αρχιτέκτονα John Nash στις αρχές του 1800 και αναγνωρίζεται ως ένα αριστούργημα πολεοδομίας. Με 5.000 ποικιλίες δέντρων, περιοχές με άγρια λιβάδια και 40.000 τριανταφυλλιές που μοιάζουν με κόσμημα θα καταλάβεις γιατί η Sylvia Plath το περιέγραψε ως “χώρα των θαυμάτων”.
Επειδή ο ρομαντισμός του θαυμαστού αυτού τοπίου μπορεί να σε συνεπάρει αλλά και οι περισσότερες από 160 γκαλερί από 43 χώρες μπορεί να σε κάνουν να χάσεις το δρόμο σου θα σου δώσουμε μια πυξίδα επιλογών. Οι αμιγώς ελληνικές γκαλερί που θα λάβουν μέρος είναι η γκαλερί kalfayan και η thebreeder όπου συμμετέχουν οι Mαρία Ιωάννου, Aριστείδης Λάππας, Objects of Common Interest και Τζάννις Βαρελάς
Artist-to-Artist: Έξι ατομικές παρουσιάσεις από παγκοσμίου φήμης καλλιτέχνες
Ομάδα που κερδίζει δεν την αλλάζεις, έτσι και το Artist-to-Artist επιστρέφει ως ακρογωνιαίος λίθος του προγράμματος της έκθεσης με έξι ατομικές παρουσιάσεις, επιλεγμένες από αντίστοιχους παγκοσμίου φήμης καλλιτέχνες. Οι πίνακες ελαιογραφίας σε λινά του Rob Davis με έδρα τη Νέα Υόρκη έχουν ως θέμα τους αμερικάνικους οικιακούς εσωτερικούς χώρους και αντικείμενα της δεκαετίας του 1970 και του 1980. Με ζωγραφική από φωτογραφίες, ο Ντέιβις, προκαλεί ένα φάντασμα ή ένα απομεινάρι της εικόνας της πηγής παρά μια απλή βιρτουοζική αναπαραγωγή. Ο ίδιος το αποκαλεί southern gothic.
O Appau Jnr Boakye-Yiadom παρουσιάζει το “Before, Dema & After: Here Now, Before, Dema & After: Here Soon”, μια έκθεση σε δύο μέρη. Και οι δύο πτυχές επικεντρώνονται στο να μάθει ο καλλιτέχνης να παίζει ντραμς, επιτρέποντας την πρακτική και τη διαδικασία του να γίνουν ένα σε μια ζωντανή, χωρίς λογοκρισία εμφάνιση δοκιμών και σφαλμάτων. O Boakye-Yiadom προσεγγίζει τα κρουστά ως μια παγκόσμια γλώσσα με ικανότητα σωματικής σύνδεσης στη μάζα των ρυθμών και των χτύπων της. Ο εικαστικός πιστεύει ότι τα έργα τέχνης είναι ημιτελείς συζητήσεις συνεργασίες και διάλογοι που έχουμε με άλλους με την πάροδο του χρόνου μέσω της τέχνης.
Η μόνη ευρωπαία της εξάδας, η Πολωνή Magda Stawarska παρουσιάζει μια καθηλωτική εγκατάσταση που περιλαμβάνει πίνακες ζωγραφικής, μεταξοτυπία ταπετσαρίας και προβολές piccolo. Ο θεατής καλείται να κοιτάξει μέσα από ένα κενό μιας πόρτας σε έναν ευρωπαϊκό δρόμο σε εγκαταλελειμμένους και κρυμμένους εσωτερικούς χώρους, λουσμένους στο φως από σπασμένα ανοίγματα που είναι αδύνατο να προσεγγιστούν. Βασιζόμενη στη δική της προσέγγιση για την εξερεύνηση πόλεων – επιτρέποντας στον εαυτό της να χαθεί και να βρεθεί– η Stawarska διαμορφώνει μια προσωπική σχέση για να τοποθετηθεί μέσα από τη διαστρωμάτωση των ιστοριών της μνήμης και της κίνησης.
Με το βλέμμα στραμμένο στην Αφρική
Οι συμμέτοχες της ενότητας Αrtist-to-Αrtist ολοκληρώνονται με τρεις αφρικανούς εικαστικούς. Οι πλούσιοι εικονιστικοί πίνακες του Peter Uka αντλούν από τις παιδικές του αναμνήσεις από τη Νιγηρία τις δεκαετίες του 1970 και του 1980, μια περίοδο σημαντικών μετασχηματισμών, πολιτικών αναταραχών και κοινωνικών αλλαγών στο πρόσφατα ανεξάρτητο έθνος.
Τα έργα του συχνά αποτυπώνουν στιγμές ήρεμης αλληλεπίδρασης ή απεικονίζουν άτομα που κοιτάζουν απευθείας τον θεατή, δημιουργώντας μια γέφυρα μεταξύ του παρόντος και του παρελθόντος. Οι υπογεγραμμένοι καμβάδες του, σχεδόν σε φυσικό μέγεθος, δημιουργούν έναν ισχυρό –συχνά χαρούμενο– διάλογο μεταξύ της Νιγηρίας της πρώιμης παιδικής ηλικίας του Uka και του σήμερα.
Από την Νιγηρία η Nengi Omuku, παρουσιάζει τρία νέα έργα στην Frieze. Οι πίνακες της Omuku αφθονούν με αναφορές στον φυσικό κόσμο, με ομάδες και άτομα σε εντυπωσιακά τοπία. Ρομαντικά και ιμπρεσιονιστικά, αποτελούν απόδειξη της ευφάνταστης δύναμης της ονειροπόλησης και της ενσυναίσθησης. Χρησιμοποιώντας το sanyan -ένα χειροποίητο ύφασμα που έχει διαμορφώσει την πολιτιστική ιστορία της Νιγηρίας- στη θέση του καμβά, στηρίζει την τοπική παράδοση.
Επιπλέον, θα έχεις την ευκαιρία να δεις τον Αλγερινό Massinissa Selmani να στοχάζεται σε αλληλένδετα μεταξύ τους θέματα όπως η εδαφικότητα και η κίνηση, προκαλώντας όχι μια απλή αφήγηση αλλά βαθύ στοχασμό. Τα έργα του Massinissa, ασχολούνται συχνά με ιστορικά γεγονότα στην αποικιακή και μετααποικιακή Αλγερία, τη χώρα γέννησής του αλλά ανοίγονται σε άλλες περιοχές και ιστορίες.
Κεραμικές δημιουργίες στην ενότητα Frieze “Smoke”
Μια νέα θεματική ενότητα με τίτλο “Smoke” οργανώθηκε από τον επιμελητή Pablo José Ramírez και θα παρουσιάσει έργα κεραμικής που εξερευνούν ιστορίες της διασποράς και των ιθαγενών που είναι και οι κεντρικές έννοιες της έκθεσης. Το Smoke θα φέρει κοντά διεθνείς καλλιτέχνες για να παρουσιάσουν την κεραμική ως μια από τις πιο εντυπωσιακές αισθητικές μορφές στη σύγχρονη τέχνη. Εμείς σου προτείνουμε δύο καλλιτέχνες από την Λατινική Αμερική.
Η Ayla Tavares από την Βραζιλία με μια εγκατάσταση για συγκεκριμένο χώρο που ενοποιεί διαφορετικές χρονικές στιγμές και λέγεται “Witnesses”. Η εικαστικός, προσφέρει μια μοναδική οπτική στις έννοιες των συνόρων και της μετανάστευσης στα έργα της, βλέποντας την κεραμική ως ένα ζωντανό μέσο που συμμετέχει σε μια συνεχή ανταλλαγή με το περιβάλλον της.
Αντίστοιχα, η Lucia Pizzani από την Βενεζουέλα σχεδιάζει εικόνες που μοιάζουν με πνεύματα και δημιουργεί κεραμικά φυλαχτά και φύλακες. Φύλακες ανθρώπινων και βοτανικών ιστοριών. Τα “flora Totems” είναι φτιαγμένα από αγγλικό άργιλο με αποτύπωση φυτών όπως το καλαμπόκι και ο ευκάλυπτος. Η Pizzani ζούσε και εργαζόταν στο Λονδίνο για κάποια χρόνια με αποτέλεσμα να επικαλείται ιστορίες της τόσο της βρετανικής χλωρίδας όσο και της Νότιας Αμερικής. Σε έναν ανοιχτό φούρνο, ο πηλός καίγεται και τα μαύρα σημάδια του καπνού που ανεβαίνει ενσαρκώνουν το πνεύμα της κοινότητας.
Αν τελικά βρεθείς στο Λονδίνο, σου προτείνουμε να επισκεφτείς και δύο αξιοσημείωτες εκθέσεις σε σημαντικά μουσεία και γκαλερί. Xαρακτηριστικά αναφέρουμε την έκθεση “Francis Bacon: Human Presence” στην National Portrait Gallery και την έκθεση “Βαν Γκογκ: Ποιητές και Εραστές” στην Εθνική Πινακοθήκη.
Η έκθεση Frieze London διαρκεί από 09 έως 13 Οκτώβρη.
Kεντρική φωτογραφία, Frieze London.
Κείμενο, Μίνα Καραγιάννη Μουσειολόγος – Επιμελήτρια /@museum.ephemera