Μια νέα ταινία, με τίτλο “Το έγκλημά μου” με την υπογραφή του ταλαντούχου Γάλλου σκηνοθέτη François Ozon κάνει πρεμιέρα την 1η Ιουνίου 2023, στις ελληνικές κινηματογραφικές αίθουσες από την Τanweer και τη Filmtrade. Ο Ozon θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους σύγχρονους Γάλλους σκηνοθέτες δημιουργώντας ταινίες του χαρακτηρίζονται από υψηλή αισθητική και αιχμηρό χιούμορ. Η θεματολογία του κινείται γύρω από τη φιλία, τη σεξουαλική ταυτότητα και τις διαφορετικές αντιλήψεις για την πραγματικότητα.
Μεγάλη επιτυχία στις γαλλικές αίθουσες, “Το έγκλημά μου” έκοψε 1.000.000 εισιτήρια από τις δύο πρώτες εβδομάδες προβολής. Πρόκειται για μια ανάλαφρη, σαρκαστική κωμωδία με σύγχρονη ματιά που ανυπομονούμε να απολαύσουμε κι εμείς στη μεγάλη οθόνη. Η υπόθεση μας ταξιδεύει πίσω στο Παρίσι της δεκαετίας του 30’ όπου η Madeleine, μία όμορφη, νέα ηθοποιός, κατηγορείται για την δολοφονία ενός διάσημου παραγωγού. Με την βοήθεια της καλύτερης της φίλης Pauline, μιας εξίσου νεαρής, άνεργης δικηγόρου, αθωώνεται επικαλούμενη αυτοάμυνα. Ξεκινά μία νέα ζωή διασημότητας και επιτυχίας, μέχρι που η αλήθεια αποκαλύπτεται.

François Ozon: “Σε καιρούς συλλογικής κατάθλιψης ένιωσα την ανάγκη για χιούμορ και ελαφρότητα”
Το “Το έγκλημά μου” μπορεί να θεωρηθεί ως το τελευταίο μέρος μίας τριλογίας που περιλαμβάνει τις ταινίες “8 Γυναίκες” και “Potiche”. Και οι τρεις αυτές ταινίες εξερευνούν την κατάσταση των γυναικών με χιούμορ και κομψότητα. “Εγώ και οι συνεργάτες μου διασκεδάσαμε πολύ προσπαθώντας να αναπαράγουμε το στυλ της δεκαετίας του 30’ και να δουλεύουμε με φαινομενικά παρωχημένα υλικά με τέτοιο τρόπο ώστε να τονίσουμε τους γρήγορους ρυθμούς και τον μοντέρνο χαρακτήρα που εξακολουθούν να είναι εξίσου σύγχρονοι, ζωντανοί, και διασκεδαστικοί σήμερα. Ο έξυπνος, αιχμηρός διάλογος της αρχικής παράστασης του θεατρικού έργου των Georges Berr και Louis Verneuil, μου θύμισε τις σαρκαστικές κωμωδίες του Sacha Guitry στις οποίες οι ηθοποιοί ξεχώριζαν πραγματικά” δήλωσε ο François Ozon.

“Κράτησα το ιστορικό και πολιτικό πλαίσιο της δεκαετίας του 1930 αλλά προσάρμοσα την υπόθεση ώστε να συμβαδίζει με σύγχρονα προβλήματα που έχουν σχέση με την εξουσία και την πολιτική των φύλων. Έπαιξα επίσης με τον παραλληλισμό μεταξύ του θεάτρου και του δικαστικού συστήματος. Σε αυτούς τους καιρούς συλλογικής κατάθλιψης ένιωσα την ανάγκη για χιούμορ και ελαφρότητα για να καταπολεμήσω τις σκληρές πραγματικότητες του παρόντος. Έτσι επιστράτευσα το πνεύμα της screwball comedy με τις γρήγορες ατάκες και την χρήση απρόσμενων δραματικών καταστάσεων για να προκαλέσει τους πρωταγωνιστές της. Αυτός φάνηκε ο ιδανικό τρόπος να αφηγηθώ την ιστορία σαν μια τρυφερή, ειρωνική φαρσοκωμωδία, αναδεικνύοντας το παράλογο και αγκαλιάζοντας την θεατρικότητα” συνέχισε ο 55χρονος σκηνοθέτης και σεναριογράφος.

Nadia Tereszkiewicz: “Λάτρεψα την ιδέα του να παίξω μια ηθοποιό που υποκρίνεται συνέχεια”
“Στην διασκευή της ταινίας “Το έγκλημά μου” που έκανε πάνω στο αρχικό θεατρικό έργο ο François Ozon, υπογράμμισε την εντυπωσιακή ομοιότητα με την σημερινή εποχή. Η ταινία του είναι εκπληκτικά φεμινιστική. Όταν διάβασα το σενάριο με συγκίνησε η αδερφική σχέση μεταξύ της Madeleine και της Pauline. Είναι ισχυρή, άτρωτη. Θέλουν να τα καταφέρουν μαζί. Προσέχουν η μία την άλλη. Και μαζί έρχονται σε επαφή με την Odette Chaumette, ενώ θα μπορούσαν να την έχουν δει σαν απειλή που πρέπει να αντιμετωπιστεί. Αντιθέτως, της προσφέρουν μία δεύτερη ευκαιρία. Δεν υπάρχει ζήλια. Οι κοινές δυσκολίες που αντιμετωπίζουν είναι το μόνο που έχει σημασία. Σαν καστ, εμείς οι ηθοποιοί έπρεπε να βρούμε τον σωστό ρυθμό, την σωστή ισορροπία. Εγώ λάτρεψα την ιδέα του να παίξω μια ηθοποιό που υποκρίνεται συνέχεια.
Πρόκειται ξεκάθαρα για μια ταινία για την υποκριτική, για την ζωή και την δουλειά των ηθοποιών, οπότε ήμασταν πάντα οι εαυτοί μας όσο παίζαμε τους ρόλους μας, πράγμα πολύ αστείο. Ήταν μια διαδικασία γεμάτη ερεθίσματα, και πραγματικά ένα όνειρο το να δουλεύω με όλους τους καταπληκτικούς ηθοποιούς που ένωσε ο Francois: την Isabelle Huppert, τον Andre Dussollier, τον Fabrice Luchini, τον Michel Fau… δεθήκαμε όλοι πολύ μεταξύ μας. Το να παίξουμε με αυτά τα μοντέρνα θέματα σε ένα κωμικό πλαίσιο που διαδραματίζεται στην δεκαετία του 30’ ήταν μία πρόκληση, αλλά και τόσο διασκεδαστικό” ανέφερε η Nadia Tereszkiewicz που ενσαρκώνει τον πρωταγωνιστικό ρόλο της Madeleine.

Rebecca Marder: “Η σχέση ανάμεσα στην Pauline και στη Madeleine βασίζεται σταθερά στην αλληλεγγύη”
“Ξεκίνησα να συμμετέχω στην Comedie Francaise όταν ήμουν 20 και πέρασα επτά χρόνια εκεί. Το θέατρο ήταν η ζωή μου. Όταν πέρασα την οντισιόν για το “Το έγκλημά μου”, ανακάλυψα ένα σενάριο που αγκάλιαζε την θεατρικότητα του αρχικού θεατρικού έργου με ακρίβεια, έξυπνες ατάκες και σύγχρονα θέματα. Τα κοστούμια ήταν κομμένα και ραμμένα για εμάς. Όλα είχαν υπολογιστεί και αποφασιστεί από πριν, ώστε όταν φτάναμε στο σκηνικό για να γυρίσουμε την ταινία είχαμε την αυτοπεποίθηση να αφεθούμε στην παντοδύναμη διαδικασία της υποκριτικής.
Με μία πρώτη ματιά, η Pauline και η Madeleine ίσως μοιάζουν με κλασικές ανταγωνίστριες: ξανθιά vs μελαχροινή, ηθοποιός που είναι στον κόσμο της vs έξυπνης δικηγόρου. Αλλά ο δεσμός τους και η αλληλεγγύη μεταξύ τους τις κάνει πραγματικά δυνατές. Η σχέση ανάμεσα σε αυτό το δίδυμο βασίζεται σταθερά στην αλληλεγγύη. Είναι πολύ έξυπνες, αλλά ακόμα πιο σημαντικό είναι ότι είναι σύμμαχοι. Έχουν το θάρρος να διαμαρτυρηθούν. Η μια έχει το κουράγιο να είναι ηθοποιός και η άλλη να είναι δικηγόρος. Παίρνουν ρίσκα. Ποντάρουν στο μέλλον τους σαν γυναίκες. Η σχέση τους είναι από μόνη της μια ιστορία γύρω από την θέση των γυναικών, την πίεση που δέχονται οι γυναίκες, και την επανάσταση που ξεκινούν, καμία σχέση με τα φαρμακερά κλισέ που θα τις είχαν να υπονομεύουν η μία την άλλη” δηλώνει η Rebecca Marder νιώθοντας περήφανη για τον ρόλο της Pauline.

Cast
Εκτός από τις δύο πρωταγωνίστριες, Nadia Tereszkiewicz και Rebecca Marder, στην ταινία “Το έγκλημά μου” του François Ozon, συμμετέχουν και οι: Isabelle Huppert, Fabrice Luchini, Dany Boon, André Dussollier, Édouard Sulpice, Régis Laspalès, Olivier Broche, Félix Lefebvre, Franck De Lapersonne, Evelyne Buyle, Michel Fau, Daniel Prevost, Myriam Boyer, Jean-Christophe Bouvet, Suzanne De Baecque, Lucia Sanchez, Jean-Claude Bolle-Reddat, Dominique Besnehard, Anne-Hélène Orvelin, Georges Becot.
Φωτογραφίες Carol Bethuel.
Επιμέλεια κειμένου, Αναστασία Βαποράκη.