Άλατα αλουμινίου, φθαλικές ενώσεις, parabens και σιλικόνες είναι κάποια από τα πιο γνωστά συστατικά των προϊόντων περιποίησης, που μας προβληματίζουν και ωθούν τα εργαστήρια να τα αφαιρούν από τις συνθέσεις τους. Δικαίως ή αδίκως;
Η έρευνα και παραγωγή των καλλυντικών δεν είναι πια τόσο απλή υπόθεση. Ενεργά συστατικά που προσδίδουν βελούδινη υφή στις κρέμες και αφρό στα σαμπουάν ή δρουν προστατευτικά απέναντι στα μικρόβια, στήνονται στον τοίχο με την κατηγορία ότι μπορεί να είναι επικίνδυνα για την υγεία μας. Για την Dominique Tennstedt, καθηγήτρια δερματολογίας του πανεπιστημίου Saint-Luc των Βρυξελλών, τις περισσότερες φορές πρόκειται για υπερβολές. «Ξεχνάμε ότι η χρήση των περισσότερων από αυτά τα ενοχοποιημένα συστατικά ρυθμίζεται αυστηρά από την ευρωπαϊκή νομοθεσία καθώς και από τους –συχνά πιο αυστηρούς– κανονισμούς κάθε χώρας. Αυτό που βλέπουμε στη δερματολογία, για παράδειγμα, είναι ότι αν τα συστατικά αυτά χρησιμοποιούνται σωστά, δεν προκαλούν ούτε ερεθισμούς ούτε αλλεργίες, παρά μόνο σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις.
Η Μάρθα Μητσοπούλου, χημικός-κοσμετολόγος και διευθύντρια R&D στην Beatific, επισημαίνει από την πλευρά της: «Σήμερα δίδεται μεγάλη σημασία στην ασφάλεια των καλλυντικών προϊόντων μέσα από τον κανονισμό EU 1223/2009 που ορίζει ως απαραίτητο στοιχείο του τεχνικού φακέλου ενός προϊόντος την Έκθεση Αξιολόγησης της Ασφάλειάς του, όπου περιλαμβάνονται οι τοξικολογικές ιδιότητες, η χημική δομή των πρώτων υλών, η συγκέντρωσή τους και τα επίπεδα έκθεσης. Στη βιομηχανία των καλλυντικών παρακολουθούμε συνεχώς τις εξελίξεις και τις γνωμοδοτήσεις των επιστημονικών επιτροπών και τις περισσότερες φορές εναρμονιζόμαστε με αυτές αρκετό διάστημα πριν γίνουν μέρος της επίσημης νομοθεσίας».
Ο τοξικολόγος Stephane Pinay συμπληρώνει: «Όλες οι ουσίες έχουν έναν βαθμό τοξικότητας. Επικίνδυνο μπορεί να είναι και το να πιεις 300 λίτρα νερό. Ο κίνδυνος έχει να κάνει με την ποσότητα και τη χρήση».
Η δερματολόγος Αργυρή Καπελλάρη, επιστημονική συνεργάτιδα του νοσοκομείου Ανδρέας Συγγρός, αναφέρει χαρακτηριστικά: «Η μεγάλη δόση κάνει το φάρμακο φαρμάκι!», ενώ ο επιστημονικός σύμβουλος Lionel de Benetti διευκρινίζει: «Το πρόβλημα υγείας αφορά κυρίως εκείνους που εισπνέουν όλη μέρα χημικές ουσίες σε πολύ υψηλές συγκεντρώσεις, πράγμα που δεν έχει σχέση με τη χρήση τους στα καλλυντικά».
Από αυτή την άποψη λοιπόν, δεν υπάρχει λόγος να κατηγορούμε τα καλλυντικά μας. Ωστόσο, και οι ειδικοί διατηρούν επιφυλάξεις για ορισμένα από αυτά τα συστατικά.
ΑΛΑΤΑ ΑΛΟΥΜΙΝΙΟΥ: ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΟΝ ΒΑΘΜΟ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ
Πού τα συναντάμε;
Δομένου ότι τα κλασικά αποσμητικά περιέχουν μόνο ουσίες που εμποδίζουν τη δημιουργία δυσάρεστων οσμών.
Σε τι χρησιμεύουν; Περιορίζουν προσωρινά και τοπικά τη διάμετρο των πόρων της επιδερμίδας. Μειώνουν την έκκριση του ιδρώτα και της οσμής του.
Είναι όντως επικίνδυνα;
Σύμφωνα με επίσημη οδηγία (ANSM) του 2011 η έκθεση σε αλουμίνιο μέσω της επιδερμίδας δεν μπορεί να θεωρηθεί επικίνδυνη για καρκινογένεση. Δεν υπάρχει πρόβλημα λοιπόν, εκτός κι αν έχουμε τραυματίσει, για παράδειγμα, τη μασχάλη μας με το ξυράφι, οπότε η διείσδυση της ουσίας θα είναι πιθανόν μεγαλύτερη – κάτι που, ωστόσο, δεν έχει αποδειχτεί ότι βλάπτει, πλην όμως μπορεί να προκαλέσει δερματίτιδα. Οι υπηρεσίες υγείας συνιστούν η συγκέντρωση της ουσίας να μην υπερβαίνει το 0,6%.
Με τι θα μπορούσαν να αντικατασταθούν; Δεν έχει εντοπιστεί ακόμη αντίστοιχα αποτελεσματική ουσία που να εμποδίζει την υπερβολική εφίδρωση.
Η άποψη του περιοδικού: Αν το αντιιδρωτικό μάς είναι απαραίτητο, ας το προτιμήσουμε σε roll on ή κρέμα παρά σε σπρέι, ενώ σχετικά με το ποσοστό συγκέντρωσης των αλάτων αλουμινίου, αρκεί μια ματιά στον πίνακα συστατικών που φέρουν τα προϊόντα στη συσκευασία τους.
ΘΕΙΙΚΑ ΑΛΑΤΑ ΝΑΤΡΙΟΥ: ΝΕΑ ΕΙΣΟΔΟΣ ΣΤΟΥΣ ΕΝΟΧΟΥΣ
Πού τα συναντάμε; Σε όλα τα προϊόντα καθαρισμού, κυρίως αφρόλουτρα και σαμπουάν. Προέρχονται
από το φοινικέλαιο.
Σε τι χρησιμεύουν; Καθαρίζουν, αλλά κυρίως δημιουργούν αφρό.
Είναι όντως επικίνδυνα; Όχι, αν είναι αγνά και καλής ποιότητας.Δεν προκαλούν δυσανεξία στην επιδερμίδα εκτός κι αν παραμείνουν για πολύ μεγάλο διάστημα σε επαφή μαζί της γιατί μπορεί να την ξηράνουν και να την ερεθίσουν. Όταν περιέχονται στα σαμπουάν τσούζουν τα μάτια, ενώ υπάρχει η υποψία ότι κάνουν τα μαλλιά πιο εύθραυστα εξαιτίας του ισχυρού καθαριστικού παράγοντα που περιέχουν.Από οικολογικής άποψης, η προέλευσή τους (φοινικέλαιο) επιβαρύνει την αποψίλωση των δασών στην Ινδονησία ενώ φαίνεται ότι παραμένουν πολύ στο περιβάλλον μέσω των υδάτινων πόρων.
Με τι θα μπορούσαν να αντικατασταθούν; Με άλλα φυτικά συστατικά που είναι πιο ήπια, όπως αυτά που προέρχονται από κακαόδεντρα.
Η άποψη του περιοδικού:Αν συνηθίζουμε να κάνουμε ντους δύο φορές τη μέρα και να λουζόμαστε κάθε μέρα, καλύτερα να αναζητήσουμε συνθέσεις χωρίς θειικά άλατα νατρίου. Φαίνεται μάλιστα ότι τα προϊόντα που βασίζονται στο κακάο είναι εξίσου αποτελεσματικά στον καθαρισμό – κι ας μην κάνουν τόσο πολύ αφρό. Θα τα συνηθίσουμε κι αυτά…
ΦΘΑΛΙΚΕΣ ΕΝΩΣΕΙΣ: ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΟΧΙ
Πού τις συναντάμε; Σε βερνίκια νυχιών και σε ορισμένες κρέμες για το πρόσωπο και το σώμα.
Σε τι χρησιμεύουν; Παλιά έμπαιναν στα αρώματα. Σήμερα τις συναντάμε κυρίως στα βερνίκια νυχιών γιατί τα βοηθάνε να μη σπάνε.
Είναι όντως επικίνδυνες; Οι φθαλικές ενώσεις ανήκουν σε μια μεγάλη οικογένεια χημικών συστατικών. Επτά στις οκτώ είναι απαγορευμένες και, γενικά, αποτελούν τα μαύρα πρόβατα των τοξικολόγων, καθώς τις ανιχνεύουν συστηματικά στις συνθέσεις των καλλυντικών, παρά το γεγονός –όπως μας ενημερώνει η δερματολόγος Α. Καπελλάρη, ότι «οι φθαλικές ενώσεις έχουν απαγορευτεί από τα καλλυντικά ως δυνητικά τοξικά καρκινογόνα συστατικά, ενώ παραδόξως το FDA στην Αμερική θεωρεί ότι δεν υπάρχουν αρκετά στοιχεία ακόμα».
Με τι θα μπορούσαν να αντικατασταθούν; Υπάρχουν άλλα συστατικά, όπως εστέρες λιπαρών οξέων, ορισμένα έλαια ή και κάποια βιολογικής προέλευσης (π.χ. Polysorb ID 37), που προς το παρόν δεν δημιουργούν πρόβλημα.
Η άποψη του περιοδικού: Να τα αποφεύγουμε.Λέμε ναι στα βιολογικά βερνίκια κι ας σπάνε λίγο (είναι και τάση άλλωστε αυτό!)
ΣΙΛΙΚΟΝΕΣ: ΒΛΑΒΕΡΕΣ ΚΥΡΙΩΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ ΜΑΣ
Που τις συναντάμε; Σε πάρα πολλά προϊόντα: σε όλες σχεδόν τις κρέμες περιποίησης, σε μάσκες μαλλιών, προϊόντα μακιγιάζ (φον ντε τεν, κραγιόν για τα χείλη, κρέμες ΒΒ) και πολλά άλλα.
Σε τι χρησιμεύουν; Δίνουν λάμψη στα μαλλιά, βελούδινη υφή στις κρέμες, ανάλαφρη αίσθηση στα φον ντε τεν, διάρκεια στα κραγιόν.
Είναι όντως επικίνδυνες; Οι πτητικές σιλικόνες έχουν απαγορευτεί εδώ και χρόνια.Αυτές που χρησιμοποιούνται στα καλλυντικά δεν προκαλούν πρόβλημα στον οργανισμό διότι δεν διεισδύουν ούτε στην επιδερμίδα ούτε στο τριχωτό της κεφαλής. «Η βασική προϋπόθεση είναι να έχουν εξαιρετική ποιότητα», επισημαίνει ο τοξικολόγος Stephane Pinay, κάτι που ισχύει σε όλα τα σοβαρά εργαστήρια κοσμετολογίας. Αντίθετα, χάρη στη χημική σταθερότητά τους ανιχνεύονται στη φύση «εις τους αιώνας των αιώνων», κάτι εξαιρετικά επικίνδυνο.
Με τι θα μπορούσαν να αντικατασταθούν; Με καινούργια έλαια, βιοδιασπώμενους συνθετικούς εστέρες που συνδυάζουν οινόπνευμα και λιπαρά οξέα κ.λπ. Ορισμένα από αυτά τα νέα συστατικά δίνουν ήδη πολύ καλά αποτελέσματα.
Η άποψη του περιοδικού: Λογικά, αυτό που βλάπτει τον πλανήτη θα έπρεπε να βλάπτει και εμάς, έτσι δεν είναι; Από αξιόπιστες –αν και όχι επίσημες– πηγές μαθαίνουμε ότι οι μεγάλοι οίκοι καλλυντικών που ενδιαφέρονται για το περιβάλλον αντικαθιστούν τις σιλικόνες κάθε φορά που παρουσιάζεται μια ενδιαφέρουσα εναλλακτική πρόταση.
ΤΟΛΟΥΑΛΙΑ: ΝΕΥΡΟΤΟΞΙΚΑ
Που τα βρίσκοιυμε; Κυρίως στα βερνίκια νυχιών.
Σε τι χρησιμεύουν; .Τα σκληραίνουν και επιταχύνουν το στέγνωμα.
Είναι όντως επικίνδυνα; «Δεν είναι από τα καλύτερα συστατικά», αναγνωρίζει ο επιστημονικός σύμβουλος Lionel de Benetti. Είναι επικίνδυνα κυρίως όταν τα εισπνέουμε, δεδομένου ότι είναι νευροτοξικά (προκαλούν πονοκεφάλους, νευρολογικά προβλήματα, δυσκολίες συγκέντρωσης και μνήμης, προβλήματα όρασης κ.λπ.) Καλύτερα να τα αποφεύγουμε – αφήστε που κάνουν τα νύχια να κιτρινίζουν…
Με τι θα μπορούσαν να αντικατασταθούν; Προς το παρόν με τίποτα, καθώς δεν έχει βρεθεί ακόμη συστατικό με την ίδια αποτελεσματικότητα αλλά μη τοξικό.
Η άποψη του περιοδικού: Μήπως θα έπρεπε τα κορίτσια που δουλεύουν στα nail bars να φορούν μάσκα; Κατά την άποψή μας, ειδικά σε περίπτωση εγκυμοσύνης, καλό είναι να διαλέγουμε βερνίκια με την ένδειξη «δεν περιέχει τολουόλια».Αν δεν γίνεται αυτό, εφαρμόζουμε πρώτα μια βάση για να προστατεύσουμε τα νύχια και τα βάφουμε με τα παράθυρα ανοιχτά!
ΦΟΡΜΑΛΔΕΫΔΗ: ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΚΙΝΔΥΝΟΣ
Πού τη συναντάμε; Σε βερνίκια, σε προϊόντα ισιώματος μαλλιών bresillienes (μην τα μπερδεύουμε με άλλα) ή σε στοματικά διαλύματα.Αντίθετα, έχει καταργηθεί σχεδόν τελείως από τα προϊόντα περιποίησης προσώπου.
Σε τι χρησιμεύει; Στα προϊόντα αγγλοσαξονικής προέλευσης χρησιμοποιείται για τις απολυμαντικές ιδιότητές της και στα βερνίκια για τις σκληρυντικές. Στα bresillienes προστίθεται για να σπάσει το δισουλφίδιο της κερατίνης των μαλλιών και είναι προτιμότερο να τα αποφεύγουμε.
Είναι όντως επικίνδυνη; Σε ορισμένες περιπτώσεις ναι, και κυρίως για τους ίδιους τους κομμωτές, διότι όταν έρθει σε επαφή με τον αέρα, απελευθερώνει ένα αέριο που έχει χαρακτηριστεί από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας καρκινογόνο. Από το 2010 η Εθνική Υπηρεσία Ασφάλειας Φαρμάκων και Προϊόντων Υγείας της Γαλλίας απαγορεύει όλα τα προϊόντα που περιέχουν περισσότερο από 0,2% φορμαλδεΰδη. Σύμφωνα με τη δερματολόγο Α. Καπελλάρη, «ακόμη και σε ελάχιστες δόσεις μπορεί να προκαλέσει αλλεργίες στην επιδερμίδα και στα μάτια, καθώς και έκζεμα. Στη Σουηδία και στην Ιαπωνία έχει απαγορευτεί η χρήση της στα καλλυντικά».
Με τι θα μπορούσε να αντικατασταθεί; Στα bresillienes ίσως με την κερατίνη, η οποία όμως δεν έχει καμία σχέση ως προς το αποτέλεσμα. Στα βερνίκια είχε αντικατασταθεί από τα τολουόλια, που επίσης σήμερα κρίνονται ένοχα, ενώ στα καλλυντικά, από αιθέρια έλαια, που ίσως είναι αλλεργιογόνα και βακτηριογόνα.Αυτό ωστόσο είναι μια άλλη ιστορία…
Η άποψη του περιοδικού: Δεν είναι εύκολο να τα έχεις καλά με τον κομμωτή σου όταν επιμένεις να σου πει τι περιέχουν τα προϊόντα που χρησιμοποιεί – τα οποία θα έπρεπε κανονικά να αναγράφουν ότι περιέχουν φορμαλδεΰδη σε ποσοστό που δεν υπερβαίνει το 0,2%. Επίσης, καλό θα ήταν ο χώρος του κομμωτηρίου να αερίζεται επαρκώς. Συμπτώματα όπως πονοκέφαλος, ρινορραγία και ερεθισμός των ματιών θα πρέπει να αναφέρονται στον γιατρό μας. Μεγάλη προσοχή χρειάζονται επίσης σε προϊόντα που πωλούνται μέσω διαδικτύου, έχουν δυσανάγνωστες ετικέτες, δεν αναφέρουν αριθμό παρτίδας κ.λπ. Αν, παρ’όλα αυτά, επιμένουμε στα ολόισια μαλλιά, ας εμπιστευτούμε καλύτερα τα παλιά καλά προϊόντα με θειογλυκολικό αμμώνιο, ένα συστατικό που επίσης μπορεί να προκαλέσει ερεθισμό αλλά δεν είναι τόσο… καταδικασμένο.
ΠΟΛΥΑΙΘΥΛΕΝΟΓΛΥΚΟΛΗ: ΜΟΛΥΝΕΙ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ
Πού τη συναντάμε; Στις κρέμες προσώπου και σώματος.
Σε τι χρησιμεύει; Προσδίδει απαλή υφή, την οποία συναντάμε κυρίως στα baumes. Επίσης, ενισχύει τη διεισδυτικότητα στην επιδερμίδα, επιτρέποντας έτσι στα συστατικά να τη διαπεράσουν.
Είναι όντως επικίνδυνη; Δεν είναι επικίνδυνη για τον οργανισμό αλλά μολύνει το περιβάλλον, δεδομένου ότι η διαδικασία παρασκευής της είναι πολύ ρυπογόνος ενώ η ταχύτητα αποσύνθεσής της εξαιρετικά αργή.
Με τι θα μπορούσε να αντικατασταθεί; Με παράγωγα σακχάρων, όπως τα πολυμερή γλυκόζης ή παράγωγα φυκιών που επιτρέπουν τέτοιες απαλές υφές χωρίς να επιβαρύνουν το περιβάλλον.
Η άποψη του περιοδικού: Η χρήση των φυκιών είναι ιδιαίτερα ευπρόσδεκτη, καθώς αφθονούν στη φύση. Ψηφίζουμε προϊόντα απολέπισης με διασπώμενα, φυσικά συστατικά όπως κουκούτσια από φρούτα.
ΔΙΟΞΕΙΔΙΟ ΤΙΤΑΝΙΟΥ ΣΕ ΜΙΚΡΟΜΟΡΙΑ: ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΟ
Πού το συναντάμε; Σε αντηλιακά κυρίως, κρέμες, σαπούνια και οδοντόκρεμες.
Σε τι χρησιμεύει; Είναι το πιο αποτελεσματικό συστατικό για την προστασία της επιδερμίδας από τα ηλιακά εγκαύματα, καθώς αντανακλά την υπεριώδη ακτινοβολία.
Είναι όντως επικίνδυνο; Χρησιμοποιείται ευρύτατα από τα εργαστήρια των μεγάλων οίκων χωρίς να δημιουργεί προβλήματα. Όμως, δεδομένου ότι αποτελείται από νανομόρια (ένα εκατομμύριο φορές μικρότερα από τη διάμετρο μιας τρίχας) πολλοί βάζουν ερωτηματικό με το σκεπτικό ότι διαπερνά την επιδερμίδα και ότι, κυρίως αν το εισπνεύσει κάποιος, τα μόρια αυτά μπορεί να βρεθούν στις πνευμονικές κυψελίδες και να προκαλέσουν βλάβες αντίστοιχες με αυτές που προκαλεί ο αμίαντος. Ωστόσο, εφόσον οι αντηλιακές κρέμες δεν είναι πτητικές, δεν υπάρχει πρόβλημα. Επιπλέον, οι γαλλικές υπηρεσίες υγείας διαβεβαιώνουν ότι «η διεισδυτικότητα διοξειδίου του τιτανίου δεν υπερβαίνει τις ανώτερες στιβάδες της υγιούς επιδερμίδας». Όσο για πιθανή καρκινογένεση ή άλλη τοξικότητα, δεν υπάρχει καμία απόδειξη.
Με τι θα μπορούσε να αντικατασταθεί; Στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν ενοχοποιούνται τα προϊόντα –σε μορφή κρέμας– που το περιέχουν, αλλά τα ίδια τα μικρομόρια, για τα οποία οι υπηρεσίες υγείας διεθνώς δεν έχουν καταλήξει ακόμη σε ασφαλή συμπεράσματα.
Η άποψη του περιοδικού: Μεταξύ ενός υποθετικού και ενός πραγματικού κινδύνου (χιλιάδες περιστατικά καρκίνου του δέρματος ετησίως εξαιτίας της υπεριώδους ακτινοβολίας), επιλέγουμε προφανώς τον μικρότερο και παράλληλα αποφεύγουμε την αλόγιστη έκθεση στον ήλιο.Διαφορετικά, αποδεχόμαστε την ομορφιά του λευκού προσώπου με αντηλιακά που περιέχουν διοξείδιο του τιτανίου χωρίς μικρομόρια.
PARABENS: ΤΑ ΕΧΟΥΜΕ ΣΧΕΔΟΝ ΛΥΠΗΘΕΙ!
Πού τα συναντάμε; Σε προϊόντα υγιεινής και περιποίησης.
Σε τι χρησιμεύουν; Είναι συστατικά συντήρησης, ώστε οι κρέμες μας να μη γίνονται φωλιές μικροβίων!
Είναι όντως επικίνδυνα; Η επίδρασή τους σε περιστατικά δυσανεξίας της επιδερμίδας είναι περίπου μία στις πέντε χιλιάδες. «Όμως», όπως εξηγεί η καθηγήτρια Dominique Tennstedt, «πριν από 10 χρόνια πραγματοποιήθηκε μια μελέτη σε ποντίκια, σύμφωνα με την οποία η έκθεσή τους σε τεράστιες ποσότητες αυτών των συστατικών έγινε αιτία κάποια από αυτά να αναπτύξουν καρκίνο, γεγονός που έκρινε ένοχα τα parabens». Αποτέλεσμα, πολλές εταιρείες τα αποκλείουν από τις συνθέσεις τους. Η δερματολόγος Αργυρή Καπελλάρη μάς αναφέρει ότι τελευταία χρησιμοποιούνται και πάλι σε φάρμακα και καλλυντικά, αλλά σε πολύ μικρές ποσότητες.
Με τι θα μπορούσαν να αντικατασταθούν; Έχουν δοκιμαστεί και άλλα συντηρητικά στο παρελθόν, τα οποία όμως αποδείχτηκαν πολύ πιο αλλεργιογόνα από τα parabens. Τα τελευταία χρησιμοποιούνται πια μόνο σε προϊόντα που ξεβγάζονται με νερό ενώ η καλύτερη εναλλακτική λύση είναι η επιλογή προϊόντων που συσκευάζονται σε αποστειρωμένο περιβάλλον και σε κενό αέρος.
Η άποψη του περιοδικού: Παρόλο που δεν χρειάζεται πανικός, ας δώσουμε λίγη προσοχή στις προσπάθειες που γίνονται για τη χρήση φυσικών συντηρητικών όπως η βιταμίνη Ε και για καλλυντικά συσκευασμένα σε κενό αέρος.
ΑΜΜΩΝΙΑ Η ΑΛΛΕΡΓΙΟΓΟΝΟΣ!
Πού τη συναντάμε; Σε μόνιμες βαφές και σε προϊόντα ισιώματος των μαλλιών.
Σε τι χρησιμεύει; Βοηθάει τη διείσδυση των χρωστικών ουσιών.
Είναι όντως επικίνδυνη; Πριν από 10 περίπου χρόνια η αμμωνία κατηγορήθηκε ως καρκινογόνος, κάτι όμως που δεν αποδείχτηκε. Ωστόσο, είναι ένα συστατικό που προκαλεί ερεθισμούς και, συχνά, αλλεργίες, γι’ αυτό και οι εταιρείες καλλυντικών έχουν περιορίσει τα ποσοστά συγκέντρωσής της ενώ συνιστούν και μια δοκιμή στην επιδερμίδα 48 ώρες πριν από τη χρήση.
Με τι θα μπορούσε να αντικατασταθεί; Με τη μονοαιθανολαμίνη, ένα ενεργό συστατικό λιγότερο αλλεργιογόνο αλλά και λιγότερο αποτελεσματικό. Αν τα συστατικά χρησιμοποιούνται σωστά, δεν προκαλούν ούτε ερεθισμούς ούτε αλλεργίες, παρά μόνο σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις.
Η άποψη του περιοδικού: Αν θέλουμε να ενισχύσουμε το χρώμα, να το σκουρύνουμε ή να του δώσουμε καστανές και κόκκινες ανταύγειες, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τις ειδικές ή τις φυσικές βαφές, που δεν περιέχουν καθόλου αμμωνία.Αντίθετα, αν θέλουμε να ανοίξουμε το χρώμα δεν μπορούμε να την αποφύγουμε, κάτι που, εκτός από πιθανούς ερεθισμούς, δεν ενοχλεί.
TRICLOSAN: ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ
Πού το συναντάμε; Στις πούδρες, στα φον ντε τεν, στα προϊόντα περιποίησης νυχιών, σε οδοντόκρεμες, καθαριστικά, αφρούς ξυρίσματος κ.λπ.
Σε τι χρησιμεύει; Εμποδίζει τον πολλαπλασιασμό των μικροβίων.
Είναι όντως επικίνδυνο; Ναι, σύμφωνα τουλάχιστον με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, που πρόσφατα απαγόρευσε τη χρήση του σε καλλυντικά και προϊόντα υγιεινής για άντρες. Κατηγορείται για ορμονικές διαταραχές (καρκίνο, διαταραχές στο σύστημα αναπαραγωγής κ.λπ.) γιατί διαπερνά το δέρμα, ενώ στην καλύτερη περίπτωση προκαλεί αντίσταση στα αντιβιοτικά. Παραδόξως, στη Γαλλία επιτρέπεται ακόμη η χρήση του σε προϊόντα μακιγιάζ ή σε ορισμένα καθαριστικά, αρκεί τα ποσοστά συγκέντρωσης να μην ξεπερνούν το 0,3%.
Με τι θα μπορούσε να αντικατασταθεί; Με άλλα συντηρητικά συστατικά, όπως για παράδειγμα τα αιθέρια έλαια, τα οποία όμως μπορεί να προκαλέσουν ενοχλήσεις όπως αλλεργίες.
Η άποψη του περιοδικού: Αν θέλουμε να αποφύγουμε το συγκεκριμένο συστατικό μπορούμε να πλυθούμε με φυσικά σαπούνια (πράσινο, Μασσαλίας κ.λπ.), να δροσίσουμε την αναπνοή μας με διάλυμα 10% οξυζενέ ή να περάσουμε τα νύχια μας με μισή λεμονόκουπα, όπως έκαναν οι γιαγιάδες μας για να τα λευκάνουν. Για το μακιγιάζ μας δεν υπάρχει πρόβλημα, εφόσον τηρείται ο εγκεκριμένος βαθμός συγκέντρωσης.
Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΩΝ
Ως προς τα αμφιλεγόμενα συστατικά, τα εργαστήρια των μεγάλων οίκων καλλυντικών συμφωνούν ότι πρώτη προτεραιότητά τους είναι η ασφάλεια των καταναλωτών. Ωστόσο, παρόλο που όλα χρησιμοποιούν συστατικά εγκεκριμένα από την ευρωπαϊκή νομοθεσία, υπάρχουν και ορισμένα που κάνουν ακόμη ένα βήμα προς την κατεύθυνση αυτής της ασφάλειας. Ο όμιλος Clarins, για παράδειγμα, χρησιμοποιεί μόνο συστατικά για τα οποία δεν υπάρχει καμία ένδειξη τοξικότητας. Αντίστοιχα, ο όμιλος L’Oréal εφαρμόζει την «αρχή της πρόβλεψης» η οποία εμπεριέχει και τους κινδύνους που επισημαίνουν οι ίδιοι οι καταναλωτές. «Περιορίσαμε τη χρήση φθαλικών ενώσεων πριν καν απαγορευτούν», λέει η Martine Pineau, διευθύντρια επιστημονικής επικοινωνίας του οίκου. Πάντως, οι ελπίδες για το μέλλον στρέφονται, μεταξύ άλλων, σε τεχνολογικές καινοτομίες συντήρησης.Αυτό, για τον όμιλο Fabre για παράδειγμα, σημαίνει τη μετάβαση σε προϊόντα αποστειρωμένα και συσκευασμένα όπως τα φάρμακα, ενώ για την Beiersdorf και τα προϊόντα Nivea Care σημαίνει μια νέα μέθοδο παρασκευής μέσω υδατοδιασποράς, που περιορίζει τη χρήση αρκετών προβληματικών συστατικών. Σε κάθε περίπτωση, το καλό είναι ότι η ανησυχία προκαλεί την καινοτομία.
Έφη Μπελέ,
Τεύχος Ιουλίου 2015
