Η Εβδομάδα που αναγόρευσε το Pret-a-porter σε υψηλή τέχνη
Συνήθεις οι “ένοχοι” που τοποθέτησαν και πάλι τη γαλλική πρωτεύουσα στην πρώτη θέση της βιομηχανίας της μόδας. Απόλυτος οδηγός και δάσκαλος, το Παρίσι αναρριχήθηκε με ευκολία στο βάθρο της κορυφής, όταν βασικοί του παίκτες ήταν ηχηρά ονόματα παλαίμαχων οίκων όπως Chanel, Dior, Givenchy. Μία διαχρονική νότα διακριτικής θηλυκότητας, γαλλικής δαντέλας και παριζιάνικου je ne sais quoi αιωρείται πάνω από τις συλλογές των κορυφαίων σχεδιαστών, χωρίς φυσικά να λείπουν και οι γενναίες δόσεις καινοτομίας που όμως ποτέ μα ποτέ δεν αλλοιώνουν την αέναη κομψότητα που κάνει το Παρίσι αυτό που είναι… μοναδικό.
Dior
Με την αποχώρηση του Raf Simons να είναι ακόμη πρόσφατη, η Lucie Meier και ο Serge Ruffieux, ως υπεύθυνοι του σχεδιαστικού στούντιο πραγματικά έκαναν μια εξαιρετική παρουσίαση. Ο δικός τους Dior ήταν πιο “φρόνιμος” από ποτέ, σαν να μην ήθελε να ταράξει τα πεπραγμένα και να μην αφήσει μία πιο έντονη στάμπα για το μέλλον από εκείνη που μένει ακόμη ανοιχτή για τον διάδοχο. Ευχάριστο για εμάς το αποτέλεσμα, όπως και η φθινοπωρινή παλέτα (που αγαπήθηκε από πολλούς φέτος), με τους ζεστούς κοκκινωπούς και πορτοκαλί φωτισμούς να δίνουν γλυκύτητα στο χειμώνα. “Φοιτήτριες από την Ιαπωνία σε εξάμηνο εξωτερικού στο Παρίσι”θα μπορούσε να είναι το υπόλοιπο θέμα, από το οποίο σημειώσαμε: μίνι φούστες, ασιατικά τυπώματα, δετά μποτίνια.
Givenchy
Αναπάντεχος ο Riccardo Tisci φέτος – αυτό είναι μάλλον το μόνο επίθετο που έρχεται πρώτο κατά νου. Λεοπάρ, πολύχρωμα μπούστα “πανοπλίας”, μοτίβα tribal μέσα στον χειμώνα, ρώσικο militaire, το μείγμα αυτό τα είχε όλα χωρίς κανένα δισταγμό. Το μόνο που δεν ξέφυγε από τα γνωστά Tisci-ακά μονοπάτι ήταν οι όγκοι και το αγαπημένο του μαύρο χρώμα. Αλλά και αυτό δεν μπορεί να μετριάσει το wow effect μιας συλλογής που αποτελεί σωστή εγγύηση όταν θέλεις να τραβήξεις όλα τα βλέμματα είναι ίση με επίτευγμα από μόνη της.
Louis Vuitton
Ο Nicolas Ghesquière δημιούργησε στην αρχή του 2016 μια συλλογή που δεν θυμίζει κανέναν και τίποτα από τα παλιά και σίγουρα θα σημαδέψει την πορεία του στον ιστορικό οίκο. Πολλά ήταν τα σημεία στα οποία στέκεται το μάτι: φουτουριστικά μπολερό, ναυτικές αλυσίδες, 80’s ατμόσφαιρα από λονδρέζικο punk spirit, λίγο athleisure, λίγο φόρος τιμής (και) στα 90’s με φλοράλ φορέματα φορεμένα πάνω από παντελόνια. Instant love: η ερμηνεία των Dr Marten’s.
Chanel
Πόσο εύκολο είναι άραγε για έναν σχεδιαστή να επανεφευρίσκει την εικόνα ενός οίκου μόδας κάθε σεζόν χωρίς ωστόσο να ξεφεύγει από τις κατευθυντήριες γραμμές του; Φαίνεται ότι για τον Karl Lagerfeld πλέον έχει γίνει δεύτερη φύση, γιατί η ευκολία με την οποία παράγει μία νέα Chanel κάθε λίγους μήνες είναι πλέον παροιμιώδης. Φούξια την ήθελε αυτή τη φορά και ροζ, με το μήκος του ταγέρ να κατεβαίνει αρκετά κάτω από το γόνατο, μπότες ιππασίας στα πόδια και πολλές σειρές από πέρλες στο λαιμό, σαν μια Ελίζα Ντούλιτλ ντυμένη από τον καθηγητή με τα καλά της σε μια δεκαετία που υπάρχει μόνο στο μυαλό του Karl. Φαντασίας η αποθέωση.
Giambattista Valli
Τελευταίος αλλά διόλου ευκαταφρόνητος, ένας σχεδιαστής που πλάθει δημιουργίες, αισθητική, μύθους. Κανένας άλλος δεν μπορεί να καταλάβει τόσο καλά την γυναικεία ανάγκη να είναι επιθυμητή χωρίς να είναι προκλητική, να προκαλεί θαυμασμό και όχι κουτσομπολιό, να γοητεύει αντί να ταράζει. Και φυσικά το κατάφερε για άλλη μία φορά μια τις ισορροπημένες σιλουέτες και τα εξαίσια μήκη του, τα bell-tops του, τις φρίλιες, τις γούνινες λεπτομέρειες και τους ψηλούς διάφανους γιακάδες. Ευχαριστούμε για άλλη μία φορά, Monsieur Valli.
