Όταν η μόδα αργεί να φθαρεί
Ένα από τα πιο ωραία στοιχεία της μόδας (και ταυτόχρονα μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις της) είναι η μεταβατική της φύση. Το βλέπουμε, μας αρέσει, το αποκτούμε μόνο και μόνο για να το δούμε παρηκμασμένο λίγους μήνες αργότερα. Το είχε πει όμως χαρακτηριστικά και ο Wolfgang Joop, “Το ιδανικό φόρεμα κρατάει μόνο μία νύχτα”, και εμείς θα συμφωνούσαμε άνετα μια που η σκέψη και μόνο της επόμενης νύχτας αρκεί για να νιώσουμε αμέσως ότι “χρειαζόμαστε” ένα νέο φόρεμα.
Ακριβό το αστείο σίγουρα, ακόμη και για τα brands που πρέπει να έχουν συνεχώς διαθέσιμες πλήρεις συλλογές σε όλα τα νούμερα, όταν οι επόμενες εκπτώσεις περιμένουν στη γωνία. Το περιθώριο κέρδους δεν είναι τεράστιο και η ύπαρξη κάποιων διαχρονικών κομμάτων είναι απαραίτητη για την επιβίωση των labels.
Ακριβώς αυτό συνέβη και με τις γυναικείες τσάντες που παλιά προορίζονταν μόνο για πελάτισσες που δεν μπορούσαν να αγοράσουν τα ρούχα, άρα ήταν και αρκετά παραμελημένες, τόσο από πλευράς design και καινοτομίας όσο και σε επίπεδο προώθησης. Γρήγορα όμως τα fashion brands κατάλαβαν ότι η χαμηλή τιμή έκανε τις τσάντες περιζήτητες και έτσι φυσικά… την ανέβασαν με αποτέλεσμα σιγά – σιγά να σκαρφαλώσουν από 300 ευρώ στα 600, στα 1000, ενώ μπορεί κανείς να δει και τιμές που φτάνουν τις 4.500-5.000 ευρώ – και βέβαια τα μοντέλα αλλάζουν και εδώ πλέον κάθε σεζόν.
Τι ήρθε όμως να γεμίσει το κενό; Ποιο είναι σήμερα το διαχρονικό επώνυμο προϊόν που αποτελεί τον εκπρόσωπο του Slow Fashion; Είναι εκείνα τα μικροαντικείμενα που δεν προσέχει κανείς ιδιαίτερα, αλλά είναι πάντα εκεί, status symbols με περιζήτητες υπογραφές, όπως μπρελόκ, θήκες για κάρτες, ομπρέλες, λούτρινα παιχνίδια. Μία θήκη κινητού Moschino π.χ. κοστίζει περίπου 90 ευρώ – γεγονός που την κάνει ιδανική για κάποιον που θέλει να στείλει το μήνυμα ότι είναι πελάτης του οίκου. Αυτά και όχι το νέο ζευγάρι πλατφόρμες είναι τα best sellers του Net-A-Porter και του mytheresa.com που έχουν ομολογήσει ότι ανανεώνουν το σχετικό απόθεμα περισσότερες φορές μέσα στην ίδια σεζόν.
Από την άλλη όπως είπε και η Leandra Medine υπερασπιζόμενη την Slow Fashion αγορά ρούχων που θα μας κάνουν παρέα για καιρό, “Δεν είναι ωραίο να ανακαλύπτεις ότι κάτι σου αρέσει χρόνια μετά, δεν είναι ωραίο να βλέπεις ότι ήξερες τον εαυτό σου τόσο καλά”; Κανείς δεν θέλει να διαφωνήσει μαζί της, ειδικά εφόσον τα ρούχινα σκουπίδια δεν είναι λιγότερο unethical από τα άλλα, τα κανονικά. Μάλλον όμως θα πρέπει να επισπεύσουμε λίγο την αγορά αυτού του all-time classic καμηλό παλτό ή του “τέλειου κασμιρένιου ζιβάγκο” γιατί αν σκεφτούμε ότι ένα μικρό μπρελόκ Karlito υπογραφής Fendi κοστίζει ήδη 1.200, είναι αρκετά βέβαιο ότι σε λίγο καιρό και αυτά τα “βαρετά” κομμάτια θα έχουν πάρει φωτιά!
