H πανδημία δεν άλλαξε μόνο την ροή της καθημερινότητας. Έφερε στη ζωή μας μια νέα πραγματικότητα όσον αφορά τις σχέσεις με τον σύντροφό μας και την οικογένεια. Ο φόβος έκλεισε τους ανθρώπους στα σπίτια τους που ξαφνικά έγινε χώρος εργασίας και χώρος διασκέδασης. Ξαφνικά, κληθήκαμε να εξισορροπήσουμε την προσωπική και την επαγγελματική μας ζωή 24 ώρες το 24ωρο, 7 μέρες την εβδομάδα.
Το καλό σενάριο
Και κάπου εκεί άρχισε να φαίνεται η πραγματική θέση του καθενός στη ζωή του άλλου. Οι ευτυχισμένες και σταθερές σχέσεις και γάμοι το είδαν ως μια πρόκληση και ως μια ευκαιρία να αναπληρώσουν τον χαμένο χρόνο ο ένας μακριά από τον άλλον. Η οικογένεια ήρθε κοντά. Οι σχέσεις “ζεστάθηκαν”. Ο αυξημένος χρόνος συμβίωσης άρχισε να δημιουργεί καλύτερη επικοινωνία και τα παιδιά βίωσαν -ίσως για πρώτη φορά- την οικογένεια μέσα στο στενό της πλαίσιο και για μεγάλο χρονικό διάστημα. Σε πολλές περιπτώσεις όμως αυτό δε συνέβη.
Το …κακό σενάριο
Δεν προκαλεί έκπληξη. Όταν οι οικογένειες είναι ασφυκτικά περιορισμένες μέσα σε έναν χώρο και αντιμετωπίζουν αυξημένη συναισθηματική και οικονομική πίεση, η συζυγική διαφωνία μπορεί να επιδεινωθεί. Αν προσθέσουμε την αγωνία για την υγεία και την ασφάλεια όλων, τότε ένας γάμος που βρίσκεται στα όρια, μπορεί να γίνει ακόμα πιο ευάλωτος. Κάθε δυσάρεστο γεγονός ή μια καταστροφή μπορεί να λειτουργήσει καταλυτικά σε μια σχέση ή σε ένα γάμο χωρίς σταθερό συναισθηματικό υπόβαθρο. Η κρίση που ζήσαμε και που συνεχίζουμε να ζούμε, έχει πολλαπλές οικονομικές και ψυχολογικές συνέπειες. Αύξηση περιστατικών ενδοοικογενειακής βίας, κακοποίησης και κατάθλιψης είναι μόνον μερικές απ’ αυτές.
Πανδημία ενδοοικογενειακής βίας
Η ενδοοικογενειακή βία υπήρξε παγκόσμια πανδημία πολύ πριν τον COVID-19. Μετά την παρατεταμένη αναγκαστική συμβίωση, για κάποιες γυναίκες και για τα παιδιά τους το σπίτι έγινε πιο επικίνδυνο από ποτέ . Αυξανόμενη ανεργία, άγχος για την ασθένεια και έντονη οικονομική ανασφάλεια επιδείνωσαν σημαντικά το φαινόμενο της κακοποίησης. Σαν αποτέλεσμα πολλές γυναίκες πλέον καταφεύγουν σε κοινωνικές δομές για να προστατευτούν. Και το διαζύγιο φαντάζει ως η πλέον ασφαλής λύση.
Ψυχολογική εξάντληση
Άγχος για την υγεία, περιβαλλοντικό στρες, παρατεταμένη κοινωνική απομόνωση, ευερεθιστότητα, υπαρξιακό κενό ύστερα από την απώλεια εργασίας, έλλειψη οικονομικών πόρων. Αυτοί είναι μερικοί από τους συσσωρευμένους παράγοντες που σταδιακά δημιουργούν μια ψυχολογική και σωματική εξάντληση. Αποτέλεσμα είναι να μειώνεται η ικανότητά μας να επιλύουμε προβλήματα και να λειτουργούμε αποτελεσματικά. Η κατάθλιψη έρχεται και επηρεάζει καταλυτικά τις σχέσεις της οικογένειας και του ζευγαριού. Αν μέσα σε αυτό συνυπολογίσουμε και την έλλειψη στενής επαφής ή αγκαλιάς ανάμεσα στο ζευγάρι, τότε η σωματική και συναισθηματική απομάκρυνση και ο κίνδυνος μιας αναπόφευκτης σύγκρουσης μεγαλώνει σημαντικά.
Ζευγάρια στα όριά τους
Η αύξηση των διαζυγίων μετά την κρίση του κορωνοϊού είναι ένα παγκόσμιο φαινόμενο που αποτελεί αναμφισβήτητο γεγονός. Όμως πάντα υπάρχουν τρόποι για να αποφεύγει κανείς τη συναισθηματική απομόνωση και το διαζύγιο. Ας προσπαθήσουμε όλοι μας να αντιμετωπίσουμε την πρωτόγνωρη εμπειρία που περνάμε σαν μια πρόκληση δύναμης και αντοχής. Σαν έναν αγώνα που πρέπει να δώσουμε για να νικήσει στο τέλος το «μαζί». Για να κερδίσουμε αυτόν τον αγώνα ας αναλάβουμε δράση ακολουθώντας τα tips που ακολουθούν:
*Ας είμαστε υπομονετικοί
Αν είχαμε μια καλή σχέση πριν την κρίση που απλά επιδεινώθηκε λόγω του εγκλεισμού, ας κάνουμε υπομονή να περάσει όλο αυτό. Ας αγκαλιάσουμε τα προβλήματα του συντρόφου μας με αγάπη. Ας είμαστε αυτοί που θα χτίσουν και δεν θα γκρεμίσουν γέφυρες για να έρθει ο ένας πιο κοντά με τον άλλον.
*Να επικοινωνούμε
Ας ξεκινήσουμε να μιλάμε! Ας ξεκινήσουμε να ακούμε τον σύντροφό μας! Ακόμα και η ελάχιστη προσπάθεια επικοινωνίας με θετική διάθεση ανάμεσα στο ζευγάρι, είναι θετική. Το να δεις μια ταινία μαζί του τρώγοντας ποπ κορν, το να πάτε μαζί μια βόλτα με το αυτοκίνητο, να πιείτε ένα ποτό στο αγαπημένο σας στέκι, να φάτε χωρίς να είναι η τηλεόραση ανοιχτή, όλοι αυτοί είναι τρόποι που ένα ζευγάρι επικοινωνεί ουσιαστικά. Είναι εξαιρετικά χαρακτηριστικό το γεγονός πως υπήρχαν ζευγάρια και πριν από την πανδημία, που συζητούσαν για τα θέματα της οικογένειάς τους σχεδόν σπάνια ή π.χ μία φορά την εβδομάδα και αυτό μετά από προγραμματισμό. Απαραίτητη προϋπόθεση για να επιτύχουν όλα αυτά είναι η πραγματική θέληση και των δύο και η απουσία κάθε είδους άρνησης.
*Μπορούμε να απευθυνθούμε σε ειδικό θεραπευτή
Για πιο ολοκληρωμένη βοήθεια και για την αντιμετώπιση δύσκολων και ευαίσθητων καταστάσεων είναι πάντα μια καλή ιδέα να αναζητήσουμε έναν κατάλληλο και εξειδικευμένο θεραπευτή. Οι συμβουλές του θα καθοδηγήσουν σωστά το ζευγάρι έτσι ώστε να καταφέρουν την επαναφορά ισορροπίας μέσα στη σχέση.
*Ας καταγγείλουμε κάθε είδους βία
Η ανοχή τέτοιων περιστατικών όχι μόνο δεν επιλύει τα προβλήματα αλλά τα επιδεινώνει ακόμα περισσότερο. Ας θυμάστε πως η σιωπή στη συγκεκριμένη περίπτωση μπορεί να αποβεί εγκληματική.
Αξίζει τον κόπο
Η προσπάθεια διάσωσης ενός γάμου ή μιας μακροχρόνιας σχέσης αξίζει πάντα τον χρόνο και την υπομονή μας. Ας επενδύσουμε στη σχέση μας. Ας γίνουμε δημιουργικοί στο κομμάτι αυτό. Αξίζει να «ρισκάρουμε». Ας πάρουμε αγκαλιά τον άνθρωπό μας χωρίς να φοβόμαστε και ας κάνουμε κάτι πάρα πολύ απλό και συνάμα θαυματουργό. Ας αγαπηθούμε!
Photo Credit: Blue Valentine (2010)
Κείμενο της certified Life & Business Coach και Επικοινωνιολόγου Αφροδίτης Χόντου_ www.afroditihondou.com [email protected]
