Εκτός από σύντροφοι, πλέον είναι και σημαντικό κομμάτι στον τομέα της υγείας
Έχουμε ακούσει και διαβάσει άπειρες φορές για την ευεργετική επίδραση που έχουν τα ζώα στον άνθρωπο. Αρκεί να σκεφτείτε όσοι έχετε κατοικίδια πόσο σας ηρεμεί όταν παίζετε ή χαϊδεύετε τον τετράποδο φίλο σας. Τα τελευταία χρόνια τα ζώα «επιστρατεύονται» και για θεραπευτικούς σκοπούς.
Η χρήση ζώων στην ψυχοθεραπεία ή την αντιμετώπιση μετατραυματικών συμπτωμάτων κρατά τις ρίζες της από το 19ο αιώνα, αλλά ένας Νεοϋορκέζος ψυχίατρος, ο Boris Levinson, την ανέδειξε στα τέλη της δεκαετίας του 1950. Εκείνην την περίοδο, ένας νεαρός ασθενής του Levinson, ο Johnny, διεγνώσθη με αυτισμό, καθώς δε μιλούσε και παρουσίαζε μία εσωστρέφεια άμεσα συσχετισμένη με τη διαταραχή. Σε μία συνεδρίαση όπου θα αποφασιζόταν η εισαγωγή του Johnny σε κλινική, ο Levinson είχε μαζί και το σκύλο του, τον Jingles. Όταν είδε το σκυλί, ο Johnny το πλησίασε κι άρχισε να το χαϊδεύει και να παίζει μαζί του, προς έκπληξη των γονιών αλλά και του ιατρικού συμβουλίου. Τότε ο Levinson αποφάσισε να εντάξει την παρουσία ζώων στη διάρκεια των συνεδριών, επινοώντας έτσι την υποβοηθούμενη από ζώο ψυχοθεραπεία. Η τεχνική άρχισε να γίνεται ακόμη πιο διαδεδομένη κατά τη δεκαετία του 1990.
Σήμερα, τα ζώα θεραπείας συναντώνται σ’ ένα ευρύ φάσμα παθήσεων, όπως παραπληγίες, τύφλωση ή περιπτώσεις νευρολογικών διαταραχών, όπως κατάθλιψη η αυτισμό. Πρόσφατα μάλιστα, έρευνες απέδειξα τα οφέλη που παρατηρούνται σε καρκινοπαθείς κατά την αλληλεπίδρασή τους με κάποιο ζώο.
Αν και μπορεί κάποιος να παρατηρήσει μία ποικιλία ζώων που συνδράμουν στη θεραπευτική διαδικασία, όπως γάτες, σκύλους, άλογα ή κουνέλια, περίοπτη θέση μοιάζει να διατηρεί ο σκύλος. Αυτό οφείλεται στο γεγονός πως ο σκύλος έχει πιο ανεπτυγμένη την αίσθηση του συντρόφου και του προστάτη, ως ζώο αγέλης. Αποδεδειγμένα, άλλωστε, ο σκύλος μπορεί πιο εύκολα να αντιληφθεί την εκάστοτε ψυχολογική μας κατάσταση, ίσως και καλύτερα απ’ ό,τι θα μπορούσαμε κι εμείς οι ίδιοι. Ο σκύλος, λοιπόν, μπορεί να ενθαρρύνει τη δημιουργικότητα και να μειώσει τα επίπεδα άγχους που προκαλούν την αίσθηση της κατάθλιψης.
Η γάτα, από την άλλη, ενδείκνυται για τους ηλικιωμένους ασθενείς. Έρευνες λένε πως το χαρακτηριστικό γουργούρισμα ικανοποίησης της γάτας αυξάνει στον άνθρωπο τα επίπεδα σεροτονίνης, που «ευθύνεται» για τη διάθεσή του. Επιπλέον δρα ευεργετικά στην αρτηριακή πίεση του ασθενούς.
Άλλη μία δημοφιλής τεχνική είναι η ιπποθεραπεία, η οποία δρα συμπληρωματικά σε περιπτώσεις αποκατάστασης, όπως φυσικοθεραπεία, εργοθεραπεία και ψυχοθεραπεία.
Η χρήση ζώων στη θεραπευτική διαδικασία έχει ενταχθεί τα τελευταία χρόνι σε μία σειρά μονάδων, όπως σχολεία, νοσοκομεία, γηροκομεία ή ακόμη και σε περιπτώσεις κατ’ οίκον νοσηλείας. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μάλιστα, τα ζώα χρησιμοποιούνται και σε σωφρονιστικά ιδρύματα, θεωρώντας πως βοηθά στην προσπάθεια επανένταξης.
Την επόμενη φορά, λοιπόν, που θα σας ζητήσει ο τετράποδος φίλος σας να ασχοληθείτε μαζί του, σκεφτείτε πως το κάνει και για το δικό σας καλό – ίσως κυρίως για το δικό σας καλό!
Κείμενο: Αντιγόνη Αδαμοπούλου
