Περισσότερη ποιότητα παντού

1271
Πολυθρόνα Chieftain, του Finn Juhl. Photo Mingo

«Δεν είμαι κανένας πλούσιος, για να αγοράζω φθηνά ρούχα» έλεγε ο πατέρας μου κι εγώ καμάρωνα με το αντισυμβατικό τσιτάτο του. Ήταν περίπου το ίδιο με αυτό που υποστηρίζει η λαϊκή σοφία. Ότι δηλαδή «τo φτηνό το κρέας το τρώνε τα σκυλιά».

Μια νέα λογική

Η επίγνωση των αρνητικών επιπτώσεων της υπερκατανάλωσης έχει στρέψει τους καταναλωτές στον περιορισμό των αγορών, είτε αυτές αφορούν την κορεσμένη ντουλάπα τους, είτε το σπίτι τους συνολικά. Οι μεγάλες εταιρείες πλέον προσανατολίζονται στον ποιοτικότερο σχεδιασμό. Επενδύουν συνειδητά στη βιωσιμότητα, την ανακύκλωση και τη μακροζωία των προϊόντων τους. Η λειτουργικότητα, η άνεση και το design φαίνεται να κυριαρχούν έναντι των εφήμερων τάσεων. Κάπως έτσι και οι designers επίπλων και αξεσουάρ για το σπίτι, επικεντρώνονται στον ποιοτικό σχεδιασμό, στην απλότητα και στα εξαιρετικά υλικά προσφέροντας χαρά σε όποιον τα αποκτά, γιατί ξέρει ότι κατέχει κάτι εξαιρετικό.

Περισσότερη ποιότητα παντού
Σκαμπό «Butterfly» (1954) του Ιάπωνα σχεδιαστή Sori Yanagi για τη Vitra.

Πέρα από τις σεζόν

Η μόδα του «αλλάζω τη διακόσμηση του σπιτιού μου κάθε σεζόν» είναι πλέον ξεπερασμένη και σίγουρα αντιοικολογική. Αγοράζουμε αντικείμενα για να ζήσουμε μαζί τους για πάντα και πιθανόν να τα κληροδοτήσουμε στις επόμενες γενιές. Η κυρίαρχη αισθητική του mix & match παντρεύει το σύγχρονο με το vintage. Και δημιουργεί το “άλλοθι” που χρειαζόμαστε για να βάλουμε στη ζωή μας κάποια παλιά καλά έπιπλα από το σπίτι των γονιών μας: Ένα παλιό περσικό χαλί, ένα επιτραπέζιο φωτιστικό, ένας δανέζικος μπουφές, ένας πίνακας ζωγραφικής.

Περισσότερη ποιότητα παντού
Χαρακτηριστικό παράδειγμα διαχρονικού μοντερνισμού, ο καναπές «46 Sofa» του Δανού Finn Juhl, που σχεδιάστηκε το 1946.

“Λίγα και καλά”

Το ίδιο ισχύει και για την αρχιτεκτονική. Ναι, χρειαζόμαστε ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι μας. Αλλά περισσότερο απ’ αυτό, χρειαζόμαστε έναν χώρο με ποιότητα στο σχεδιασμό και την κατασκευή. Η υπογραφή ενός σημαντικού αρχιτέκτονα δίνει προστιθέμενη αξία στην ιδιοκτησία μας. Αρκεί να δει κανείς τις αγγελίες πώλησης κατοικιών και τις αναφορές που γίνονται στον δημιουργό τους. Το ρητό «λίγα και καλά» περικλείει μία κουλτούρα που την είχαν οι γονείς μας αλλά η δική μας γενιά, κάπου στο δρόμο, την έχασε. Αλλά τώρα αρχίζει να ξαναβρίσκει τον βηματισμό της.

Κείμενο της αρχισυντάκτριας του περιοδικού Maison&Décoration Κατερίνας Ασημακοπούλου που δημοσιεύθηκε στο BEAUTE Απριλίου.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ