Προικισμένος με έναν απίστευτο συνδυασμό δύναμης και χάρης, ο Σεργκέι Πολούνιν χτύπησε σαν κεραυνός στον κόσμο του μπαλέτου και έγινε ο νεότερος πρώτος χορευτής στην ιστορία του Βασιλικού Μπαλέτου του Λονδίνου. Στο απόγειο της δόξας του, στην ηλικία των 22 ετών, οδηγημένος στο όριο της αυτοκαταστροφής από την επιτυχία του, ο Σεργκέι ένιωθε το ταλέντο του περισσότερο ως βάρος παρά ως δώρο.
Η ταινία “Ο ΧΟΡΕΥΤΗΣ” είναι μια διεισδυτική ματιά στη ζωή της σύνθετης προσωπικότητας του Σεργκέι Πολούνιν, που έκανε το μπαλέτο viral στο internet, εκτελώντας τη χορογραφία του Jade Hale-Christofi στο τραγούδι “Take me to Church” του Hozier, στο βίντεο που σκηνοθέτησε ο David LaChapelle. Επαναστάτης, ανατρεπτικός, το «κακό παιδί» του χορού ή «άγγελος από τους ουρανούς», άλλαξε τη μορφή του μπαλέτου που μέχρι τώρα γνωρίζαμε. Όμως η αριστοτεχνία έχει υψηλό τίμημα. Πώς μπορείς να είσαι ελεύθερος άνθρωπος όταν είσαι το πιο «περιζήτητο απόκτημα» στον χώρο του μπαλέτου ;
Πιο αναλυτικά, Party animal, κακό αγόρι, ιδιοφυΐα του μπαλέτου – ο Σεργκέι Πολούνιν ξεπερνά τα στερεότυπα όπως ακριβώς και ο χορός του ξεπερνά κάθε προσδοκία. Προικισμένος με ένα μοναδικό ταλέντο, δύναμη και χάρη, γεννήθηκε για να είναι ένα διεθνές αστέρι, αλλά το πεπρωμένο του λίγο έλειψε να μην εκπληρωθεί. Μετά από μια πρωτοφανή άνοδο στην κορυφή, ο νεότερος σολίστ στα χρονικά του Βασιλικού Μπαλέτου της Μεγάλης Βρετανίας, εξέπληξε τον κόσμο του χορού, όταν παραιτήθηκε από μια ταχύτατα ανερχόμενη καριέρα στην ηλικία των 22. Οι κακουχίες της αυστηρής πειθαρχίας του μπαλέτου και το βάρος του καλλιτεχνικού στερεώματος οδήγησαν αυτόν τον ευάλωτο νεαρό άνδρα στο χείλος της αυτοκαταστροφής.
Σώθηκε – ή μάλλον τιθασεύτηκε – από τον Ρώσο μέντορά του Igor Zelensky, για να ανακαλύψει ένα έντονο νέο πάθος για το χορό. Επαναστάτης, ανατρεπτικός, «άγγελος από τους ουρανούς», ο Πολούνιν αλλάζει τη μορφή του μπαλέτου που μέχρι τώρα γνωρίζαμε.
Αυτή η μεγάλου μήκους ταινία τον ακολουθεί στο ταξίδι του προς την κορυφή του χορού. Μέσα από αρχειακό υλικό από την ηλικία των 6, που ο Πολούνιν ήταν αθλητής της ενόργανης γυμναστικής, από συνεντεύξεις με την οικογένεια, τους φίλους, τους συναδέλφους χορευτές και του ίδιου, ο βραβευμένος με Emmy σκηνοθέτης Steven Cantor μας δίνει μια κοντινή ματιά στη σημερινή ζωή του, στην προετοιμασία του πριν τις παραστάσεις και μας οδηγεί στο μοναδικό κόσμο του χορού όπου κατοικεί ο Σεργκέι Πολούνιν.
Το αποκορύφωμα της ταινίας είναι δύο ειδικά κομμάτια, που δείχνουν την εξαιρετική φυσική και συναισθηματική γκάμα του Σεργκέι, σκηνοθετημένα από τον Steven Cantor και εμπνευσμένα από τον σκηνοθέτη και φωτογράφο David LaChapelle, του οποίου η χορευτική ταινία Rize (2005) χαιρετίστηκε από τo περιοδικό Rolling Stone ως ένα «οπτικό θαύμα».
Το πρώτο κομμάτι, στο οποίο ο Πολούνιν χορεύει το «Τake me to church» του Hozier, γυρίστηκε στη Χαβάη, διέρρευσε on line στον Τύπο κατά τη διάρκεια της παραγωγής στις 6 Φεβρουαρίου 2015 και σήμερα έχει περισσότερες από 16.500.000 προβολές στο YouTube.
Το δεύτερο κομμάτι είναι μια μοναδική χορογραφία της οποίας τα γυρίσματα έγιναν στο Sadler’s Wells Theatre στο Λονδίνο, ως μέρος του Polunin project, που θα αποκαλυφθεί για πρώτη φορά στην ταινία.
To στυλ του David LaChapelle είναι μοναδικό – έντονο, ζωηρό, υπέρ-ρεαλιστικό – θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως η επιτομή του μεταμοντέρνου. Αυτός θα προσφέρει ένα νέο όραμα σε αυτήν την πιο κλασική μορφή χορού. Θα είναι μια συναρπαστική, αποκαλυπτική εμπειρία.
Η ταινία γυρίστηκε μεταξύ άλλων στη Μόσχα, το Λος Άντζελες, το Κίεβο, το Λονδίνο, τη Χαβάη και τη Σιβηρία. Η μουσική στην ταινία παίζει επίσης σημαντικό ρόλο, την χαρακτηρίζει το «Take me to church» του Hozier ανάμεσα σε άλλα κομμάτια, παρέχοντας ένα πλούσιο και ποπ θέμα στην ταινία. Η παραγωγή της ταινίας Ο ΧΟΡΕΥΤΗΣ έγινε από την παραγωγό Gabrielle Tana, που βρισκεται επίσης πίσω από το υποψήφιο για Όσκαρ ντοκιμαντέρ «On the Ropes» και την υποψήφια ταινια για Όσκαρ «Philomena».
