Είναι η στιγμή που η έννοια της πολυτέλειας χρειάζεται επαναπροσδιορισμό. Γιατί έχουμε ξεχάσει ότι το βαθύτερο νόημά της, είναι η διάρκεια, η μακροζωία η δική μας και όσων μας περιβάλλουν. Και όχι η αλόγιστη κατανάλωση αγαθών.
Πολυτέλεια είναι ότι δεν έχει να κάνει με το να καταναλώνουμε ασύστολα σαν να μην υπάρχει αύριο αλλά με το να γευόμαστε και να απολαμβάνουμε κάθε μικρό κομματάκι. Γιατί όλα τα αγαθά που μας προσφέρονται σε αυτόν τον πλανήτη είναι ανεκτίμητα και αναντικατάστατα.
Έχουμε ξεχάσει ότι η πολυτέλεια δεν έχει σχέση με το να παραμένουμε κολλημένοι σε μία αναχρονιστική άποψη γι’ αυτήν, αλλά αντίθετα με το να παραμένουμε σχετικοί με την πραγματικότητα. Ευπροσάρμοστοι, συναρπαστικοί και εμπνευσμένοι στο ταξίδι μας από το παρελθόν στο μέλλον.
Και αν υπάρχει κάποια λέξη που είναι συνώνυμη με την πραγματική αυθεντική πολυτέλεια, αυτή η λέξη είναι ο χρόνος. Όχι μόνο για να δημιουργήσουμε κάτι εκπληκτικό, αλλά και χρόνος για να το απολαύσουμε. Καθώς ο κόσμος αλλάζει με ιλιγγιώδεις ρυθμούς, η νέα πολυτέλεια έχει το καθήκον να μας κάνει να σταματήσουμε για λίγα δευτερόλεπτα. Να πάρουμε βαθιά ανάσα, να αφουγκραστούμε, να εκτιμήσουμε, να ερωτευτούμε. Να αποσυνδεθούμε, να αναδιπλωθούμε, να χαλαρώσουμε.
Fast food, fast travel, fast fashion και fast luxury όλα μαζί, μας εξουθενώνουν. Και μας στερούν την απόλαυση της πραγματικής εμπειρίας.
Η πανδημία, κατά έναν παράδοξο τρόπο, ήρθε να μας υπενθυμίσει ότι – εκτός όλων των άλλων- ο χρόνος είναι κεντρικό θέμα στην ιστορία της πολυτέλειας. Κεντρικό θέμα αποτελεί επίσης η υπόσχεση προς τον εαυτό μας να ενωθούμε με τον κόσμο και να ανταποδώσουμε στον μέγιστο βαθμό όσα περισσότερα μπορούμε. Αυτή η δέσμευση αποτελεί και την απόλυτη έκφραση της νέας πολυτέλειας.
Photo: Μάρα Δεσύπρη. Αρχείο περιοδικού BEAUTÉ.
Editorial τεύχους Μαΐου, της εκδότριας και διευθύντριας του περιοδικού BEAUTE Μαρίας Καλλιμασιά.
