Η οικογένεια όπως τη θες!
Η γυναίκα επιτρέπεται να βάζει στόχους για καριέρα στην Ελλάδα ή πρέπει μόνο να δουλεύει μέχρι να κάνει παιδί και μετά απλά να συνεχίζει μέχρι να κάνει το δεύτερο; Αν έχει όνειρα για καριέρα μετά το παιδί, μήπως δεν είναι καλή μαμά; Γιατί ο άντρας είναι καλός μπαμπάς, όταν απογειώνεται η καριέρα του και είναι καλύτερος κουβαλητής, ενώ η γυναίκα απλά είναι ελλιπής στο σπίτι όταν κάνει καριέρα; Μήπως τελικά τα παιδιά μεγαλώνουν με σωστά πρότυπα, όταν η μαμά τους αγωνίζεται και πετυχαίνει; Αφού τελικά οι γυναίκες είναι αυτές που συντονίζουν την πιο «δύσκολη επιχείρηση» στον κόσμο, το σπίτι, μήπως τελικά μπορούν να καταφέρουν περισσότερα και στον εργασιακό χώρο; Και γιατί αυτή η ελληνική κοινωνία «φορτώνει» τις γυναίκες που αγαπούν τη δουλειά τους με άπειρες τύψεις και ενοχές για το πόσο καλές μητέρες είναι; Στα αλήθεια πόσα μα πόσα χρόνια πρέπει να περάσουν για να εκπαιδευτεί από την αρχή η δική μας κοινωνία; Μήπως εμείς να αρχίσουμε να μεγαλώνουμε τα παιδιά μας απενοχοποιημένα και με περισσότερη αγάπη και υποστήριξη στη γυναίκα και μητέρα; Έχω πολλές απορίες, αυτό είναι αλήθεια!
Η διαφορά του άντρα με τη γυναίκα, είναι ότι στη γυναίκα οι ρόλοι λειτουργούν αθροιστικά. Μπορεί να δουλεύει και να κάνει καριέρα, αλλά αυτό προστίθεται στο ρόλο της μητρότητας που και αυτός με τη σειρά του προστίθεται στο ρόλο της συντρόφου. Είναι, δηλαδή, μια επιλογή να αποκτάς όλο και περισσότερους ρόλους, χωρίς να επιτρέπεται κάποιος από αυτούς να υπολειτουργεί. Και είναι στη φύση της γυναίκας να είναι multi- tasking, να σκέφτεται με πολλαπλούς τρόπους και όχι μονοκόμματα.
Όχι δεν είναι ένα φεμινιστικό άρθρο, γιατί δεν ζούμε σε μια μη δημοκρατική κοινωνία, όπου και πρέπει να υπερασπιστώ τα ανθρώπινα δικαιώματα. Είναι ένα ψάξιμο για το τι είναι leanin και ποια είναι η ανάγκη της γυναίκας να βγει μπροστά, στην πραγματικότητα. Και είναι αλήθεια, ότι γίνονται κάποια βήματα για να μπορεί η γυναίκα να μην έρχεται αντιμέτωπη με διλήμματα του τύπου οικογένεια ή καριέρα. Μπορεί, χάριν στην τεχνολογία για παράδειγμα, να δουλεύει ακόμη και από το σπίτι τον πρώτο καιρό της μητρότητας, χωρίς να χάνει την επαφή με το εργασιακό περιβάλλον και χωρίς να δημιουργεί αυτό το κενό, που κυριολεκτικά την καθιστούσε εκτός παιχνιδιού.
Για να λέμε τα πράγματα όμως με το όνομα τους στη συνείδηση των Ελλήνων- δυστυχώς και πολλών Ελληνίδων- κυριαρχεί ακόμη η άποψη ότι, όταν αγωνιάς για την καριέρα σου δεν είσαι καλή μητέρα και σύζυγος. Και φυσικά αυτό οφείλεται στην οικογένεια, που έχει καθιερωθεί στη συνείδηση μας ως σωστή ελληνική οικογένεια, σύμφωνα πάντα με τη θρησκεία και τα κατάλοιπα μιας συντηρητικής ελληνικής οικογένειας. Γιατί στα αλήθεια, καθόλου αθώα δεν θα χαρακτήριζα κάποια, τα λεγόμενα καλά αυτής της περιβόητης καλής ελληνικής οικογένειας.Αυτής που κρατάει τα παιδιά στο σπίτι και τα συντηρεί για το καλό τους μέχρι τα 30 και, αυτής που ευνουχίζει τους άντρες και γεμίζει τις γυναίκες με ενοχές για τα πάντα. Ευτυχώς, κρίνοντας εμπειρικά και αποκλειστικά από το δικό μου περιβάλλον βλέπω ένα φως να αχνοφαίνεται στο βάθος, όσον αφορά στη διαπαιδαγώγηση των γενιών που έρχονται.
Στη χώρα μας, αν και έχουμε βελτιώσει τα στατιστικά μας, και πάλι τα ποσοστά των γυναικών σε διευθυντικές θέσεις δεν είναι ικανοποιητικά και αυτό γιατί πολλές γυναίκες εγκαταλείπουν το όνειρο μετά τη γέννηση του πρώτου τους παιδιού. Σε αυτό έχει συμβάλει και το γεγονός ότι οι περισσότερες γυναίκες γίνονται μητέρες σε όλο και μεγαλύτερες ηλικίες, και για αυτό δυσκολεύονται να προσαρμοστούν στη νέα τους πραγματικότητα.
Και θα μου πεις και πάλι τι με έχει πιάσει και τα σκέφτομαι όλα αυτά. Γιατί μεγαλώνω κι εγώ έναν μικρό άνδρα και θέλω να μάθει να σέβεται τη γυναίκα που θα έχει δίπλα του. Να την υποστηρίζει και να την ενθαρρύνει να συνεχίζει όλο και πιο ψηλά! Και όχι να τη φορτώνει ενοχές. Όπως ακριβώς κάνει ο άντρας μου σε μένα! Για αυτό, λοιπόν δεν μας κατατάσσω στην κλασική ελληνική οικογένεια και είμαι πολύ περήφανη για αυτό!
Facebook: https://www.facebook.com/apafili
Instagram @antoula
Ακολουθήστε ακόμη την Αντιγόνη στον Instagram λογαριασμό @taxi_stories