ΚΑΤΙΑ ΓΚΟΥΛΙΩΝΗ Η “Ευτυχία” της καρδιάς μας

Η Κάτια Γκουλιώνη, με μαργαριταρένια σκουλαρίκια Pearl Center.

Πολυβραβευμένη και ταλαντούχα ηθοποιός που «έκλεψε» τις εντυπώσεις με την ερμηνεία της στην ταινία «Ευτυχία», η Κάτια Γκουλιώνη μας αποκαλύπτεται ως ένα κοινωνικά ευαισθητοποιημένο άτομο. Ξεπερνά τις κοινωνικές συμβάσεις κι αναζητά την ουσία της ίδιας της ζωής.

“Θέλω να βλέπω τα μάτια του άλλου”

“Οι προσωπικές σχέσεις είναι πολύτιμες. Και χρειάζονται υποστήριξη.” λέει η Κάτια. “Συχνά, λόγω των έντονων ρυθμών της ζωής, νομίζουμε ότι επικοινωνούμε επειδή υπάρχει ο διαδικτυακός κόσμος. Δεν ισχύει! Θέλω να βλέπω τα μάτια του άλλου, να τον νιώθω. Το μοίρασμα δεν γίνεται μόνο μέσω μηνυμάτων. Είναι απαραίτητη η πραγματική επαφή. Δεν μπορεί να μην έχεις messenger ή f.b σήμερα. Όμως η χρήση τους, η επιλογή και η θέση σου απέναντι σ’ αυτά διαφέρουν. Οι επιλογές μας εκφράζουν τη θέση μας στη ζωή.Για παράδειγμα, είναι πολύ καλό, το ότι υπάρχει το Netflix. Όμως δεν θα μου καταργούσε ποτέ την ανάγκη να δω μία ταινία σε κινηματογραφική αίθουσα και να μοιραστώ με τους θεατές την προβολή αυτή. Η θέαση είναι συλλογική εμπειρία. Το μοίρασμα, η επικοινωνία για μένα είναι το σημαντικότερο. Είτε πρόκειται για διαπροσωπική σχέση, είτε για δημιουργία, είτε για συνεργασίες.

Αφοσίωση και συμπόρευση

“Με ενδιαφέρει πρωταρχικά η σύνθεση μιας ομάδας με την οποία πρόκειται να δουλέψω, κι ακολουθεί το τι έργο είναι. Προτεραιότητά μου είναι το να νιώσω ότι θα διανύσω μία περίοδο που θα είμαι τόσο καλά με τους συνεργάτες, ώστε να χάσω την αίσθηση του χρόνου. Αλλιώς δεν βρίσκω νόημα στο να το κάνω.Όποτε δουλεύω σε κάτι, αυτό γίνεται δεύτερο σπίτι και δεύτερη ζωή μου. Με κάνει να νιώθω καλά, να εξελίσσομαι, να συμπορεύομαι. Επιλογή μου είναι να μην κάνω κάτι ταυτόχρονα με κάτι άλλο. Όταν ξεκινάμε τη διαδικασία μιας ταινίας και μέχρι να ολοκληρωθούν τα γυρίσματα δεν κάνω τίποτε άλλο. Έχω φοβία στο να μοιραστώ τη διαδικασία με κάτι παράλληλο. Αν κάτι με αποσπάσει, δεν μπορώ να το διαχειριστώ.”

ΚΑΤΙΑ ΓΚΟΥΛΙΩΝΗ Η "Ευτυχία" της καρδιάς μας
H Κάτια Γκουλιώνη, με μεταξωτό πουκάμισο Massimo Dutti και σκουλαρίκια από λευκά διαμάντια και μπαρόκ μαργαριτάρια, Pearls Center.

“Δεν θα ήθελα κάτι παραπάνω από αυτά που έχω. ”

“Προτιμώ μην ξοδεύω χρήματα και να κάνω οικονομία ώστε να έχω μία παύση ως την επόμενη δουλειά –αν υπάρξει– για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους. Καλούμαστε να διαχειριστούμε μεγάλα διαστήματα ανεργίας. Οι ανάγκες μου ήταν πάντα απλές και ορισμένες. Δεν έχω παιδιά, συζώ με τον σύντροφό μου δώδεκα χρόνια και μοιραζόμαστε τα έξοδά μας. Ειλικρινά, δεν είχα ποτέ την ανάγκη να αγοράσω ένα δικό μου σπίτι. Βλέπεις δεν είμαι καταναλώτρια.Εάν χρειάζομαι κάτι και μου αρέσει, εφόσον μπορώ να το αποκτήσω θα το κάνω. Όμως δεν θα ήθελα κάτι παραπάνω από αυτά που έχω.”

Ταινίες και ταξίδια

Ζηλεύω και επιθυμώ τα ταξίδια. Το μοναδικό πράγμα που θα ήθελα να αποκτήσω. Πολλές φορές, ενώ ξέρω ότι δεν θα μπορέσω να το κάνω, ψάχνω τα πάντα γύρω από έναν προορισμό. Είναι αστείο να αναζητώ εισιτήρια, ενώ ξέρω πως δεν θα ταξιδέψω.Έχω ταξιδέψει αρκετά. Μπορεί από τις ταινίες οι αμοιβές μας να είναι μικρές, για όλες τις ειδικότητες, αλλά με τα Φεστιβάλ έχουμε την ευκαιρία να ταξιδεύουμε. Ο ελληνικός κινηματογράφος ταξιδεύει παντού και βραβεύεται παντού. Άλλο αν στην Ελλάδα δεν υποστηρίζεται όπως θα έπρεπε όλη αυτή η προσπάθεια. Η ανταμοιβή μας, εκτός από τα ταξίδια, είναι το απίστευτο συναίσθημα ότι οι ταινίες βρίσκουν από μόνες τους δρόμους να προχωρήσουν και να συνδεθούν με τους αποδέκτες τους. Αυτό σε αποζημιώνει με το παραπάνω. Νιώθω απίστευτα τυχερή από τη διαδρομή μου. Ιδίως από τις ταινίες… “

ΚΑΤΙΑ ΓΚΟΥΛΙΩΝΗ Η "Ευτυχία" της καρδιάς μας
Η Κάτια φορά πουκάμισο και παντελόνι Stelios Koudounaris.

Από την Βόρεια Εύβοια στην Αθηνάς και στα Εξάρχεια

“Μου αρέσει να περπατάω στους δρόμους και να περιεργάζομαι τον κόσμο. Αγαπημένο μου spot είναι η οδός
Αθηνάς. Οι άνθρωποι δεν βιάζονται εκεί… Η αρχιτεκτονική και ο ορίζοντας αλλάζει, το βλέμμα σου επικεντρώνεται από τη μέση και κάτω. Έχει πεζοδρόμια με χαρακτήρα προβλήτας νησιού. Σου δίνει την αίσθηση ότι εκεί κοντά έχει θάλασσα. Η καταγωγή μου είναι από τη Βόρεια Εύβοια. Όλες οι ευτυχισμένες μου στιγμές, Πάσχα, καλοκαίρια, είναι ταυτισμένα με το χωριό και τη γιαγιά μου που ζει εκεί. Πάντα λαχταρώ να επιστρέφω… Έζησα δεκαοκτώ χρόνια στα Εξάρχεια. Είναι μια υπέροχη γειτονιά που την λατρεύουμε. Πρόσφατα μετακομίσαμε στην Κυψέλη, κι ο λόγος που φύγαμε είναι οι dealers της πλατείας, όχι το μπάχαλο. Είναι οξύμωρο το ότι εκεί που ανθίζει η αυτοοργάνωση δεν μπορείς να διασχίσεις την πλατεία.Και οι Αρχές κάνουν τα στραβά μάτια.”

Περί ομορφιάς

Μετά την εφηβεία, ένιωθα πιο άνετα με το σώμα μου. Την έννοια της ομορφιάς όμως την αντιλαμβάνομαι στην ιδιαιτερότητα. Μπορεί να με γοητεύσουν σε μια γυναίκα ή σ’ έναν άντρα τα αυτιά, ή το σχήμα των ματιών. Λέω πολύ συχνά σε μια φίλη μου το πόσο την αγαπώ, επειδή έχει πολύ μικρά αθώα μάτια που εκπέμπουν τέτοια σπιρτάδα, που μου θυμίζουν cartoon. Η ομορφιά ταυτίζεται με την ιδιαιτερότητα, κάτι που σε κάνει να βρεις ζεστασιά και να ακουμπήσεις πάνω σ’ ένα χαρακτηριστικό του άλλου. Αυτό με γοητεύει. Η ομορφιά είναι υποκειμενική. Δεν ταυτίζεται απαραίτητα με τα τεράστια μάτια, τα σαρκώδη χείλη, το καλογυμνασμένο σώμα. Όσο για μένα, δεν είμαι πάντα ασφαλής με την εικόνα μου. Υπάρχουν μέρες που δεν είμαι καθόλου καλά με αυτό που βλέπω και αυτό προκύπτει από τη διάθεση.”

“Ευτυχία” μια ηρωίδα με ψυχή

Στον χαρακτήρα της «Ευτυχίας» δεν μπορώ να βρω τίποτε το αρνητικό. Είναι μία θετική ηρωίδα. Η ελευθερία, η τόλμη, η ανθρωπιά, η ψυχή της, η δοτικότητά της, το χιούμορ της είναι μοναδικά. Τις δύσκολες καταστάσεις που είχε βιώσει μέσα από το χιούμορ τις «γύριζε» σε κάτι θετικό ώστε να μπορέσει να προχωρήσει. Θα ήθελα να έχω την ελευθερία της. Και το χιούμορ της. Ήταν μποέμ τύπος. Μάνα, σύζυγος, κόρη. Επαγγελματίας αν και ποτέ δεν έβαζε την υπογραφή της, δεν ταυτίστηκε με καμία ετικέτα. Αυτό θεωρώ μεγαλειώδες. Οι στίχοι της και τα ποιήματά της είναι τόσο καινούργια. Όταν δούλευα τον χαρακτήρα της Ευτυχίας, πολλές φορές είχα την αίσθηση πως ήταν σαν άγγελος δίπλα μου και με ξεμπλόκαρε. Θα ήθελα και εγώ να αφήνω λίγο περισσότερο τον εαυτό μου στην τύχη του. Μου λείπει αυτό. Λένε πως μεγαλώνοντας κανονικά θα πρέπει να αφηνόμαστε περισσότερο. Με εμένα συμβαίνει το αντίθετο…”

Φωτογραφίες: Ιωάννα Τζετζούμη (Cube Digital Productions) Επιμέλεια Φωτογράφισης: Κωνσταντίνος ΕυσταθιάδηςMake up και χτενίσματα: Αλεξάνδρα Ρέντζου (d-tales creative agency)

Απόσπασμα από την συνέντευξη της Κάτιας Γκουλιώνη στη Χριστιάννα Σταματέλουπου δημοσιεύεται στο BEAUTE Μαρτίου.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ