Εξαιρετικά γοητευτική, ένα αληθινά φαντασμαγορικό, αλλά συνάμα πολύ ουσιαστικό πλάσμα, η Κλέλια Ανδριολάτου σε κερδίζει με την πρώτη, ευθύβολη, γαλαζοπράσινη ματιά της. Η ταλαντούχα ηθοποιός που έγινε talk of the town με τον ρόλο της στο «Maestro» του Χριστόφορου Παπακαλιάτη, θα μας απασχολήσει ακόμα περισσότερο στο μέλλον. Η σειρά έχει ήδη πάρει τον δρόμο της για το Netflix, ενώ η συνέχειά της, με το «Maestro II», αναμένεται με μεγάλο ενδιαφέρον.
Γεμάτη όνειρα και προσδοκίες, η πανέμορφη Κλέλια, που έχει κάνει αισθητή την παρουσία της με το ταλέντο της και στο θέατρο, θέλει να ανοίξει τα φτερά της και στο εξωτερικό. Σε εκπλήσσει που, ενώ δεν έχει ακόμα κλείσει τα 27 της χρόνια, έχει ήδη κάνει οκτώ χρόνια ψυχοθεραπεία. Κι αυτό γιατί η ίδια θέλει να εξελίσσεται σε όλα τα επίπεδα και να βάζει συνεχώς τον πήχη παραπάνω για τον εαυτό της. Σίγουρα της αρέσουν τα δύσκολα. Έχει νιώσει ερωτική απογοήτευση, ξέρει να μένει προσγειωμένη και δουλεύει πολύ. Ας τη χαρούμε στην αποκλειστική συνέντευξη που παραχώρησε στο Beauté.
Το «Maestro» γνώρισε μεγάλη επιτυχία. Είναι εύκολο να τη διαχειριστείς ή κάποια στιγμή ένιωσες να χάνεις τον έλεγχο;
Δεν νιώθω ότι χάνω τον έλεγχο, γιατί δουλεύω πολύ με τον εαυτό μου. Είμαι γειωμένη στην πραγματικότητα. Δεν φοβάμαι για μένα, ξέρω ποια είμαι, έχω ανθρώπους που με αγαπούν, με στηρίζουν, έχω ασφαλές περιβάλλον και αισθάνομαι καλά μέσα σε αυτό. Έχω μάθει από την οικογένειά μου να είμαι ταπεινή και προσγειωμένη. Αυτό δεν έχει να κάνει με την επιτυχία, αλλά αποτελεί στάση ζωής. Αλίμονο αν χάναμε τον έλεγχο επειδή γίναμε αναγνωρίσιμοι.
“Με το πρόγραμμα που έχω αισθάνομαι ότι είμαι αθλήτρια, ότι κάνω πρωταθλητισμό”
Ξεκίνησες 14 ετών από τον χώρο του μόντελινγκ. Ποια είναι τα θετικά και ποιες οι δυσκολίες να μπαίνεις τόσο μικρή σε έναν σκληρό επαγγελματικό χώρο;
Χρειάζεται πολύ πειθαρχία όταν ξεκινάς από μικρός να δουλεύεις, γιατί αναγκαστικά μπαίνεις σε πρόγραμμα. Έμαθα να μπορώ να αντέχω και να υπομένω σε πολλές ώρες δουλειάς. Να είμαι στρατιώτης και απόλυτα συνεπής. Με το πρόγραμμα που έχω αισθάνομαι ότι είμαι αθλήτρια, ότι κάνω πρωταθλητισμό. Θα σηκωθώ μια συγκεκριμένη ώρα, θα φροντίσω τον εαυτό μου, θα γυμνάσω έτσι το σώμα μου ώστε να μπορώ να ανταπεξέλθω σε αυτά που έχω να κάνω. Επίσης, επειδή από μικρή έχω συνηθίσει στην έκθεση της εικόνας μου, αυτό με γειώνει και με κάνει να έχω επαφή με την πραγματικότητα. Νομίζω επίσης ότι έχω περισσότερη εξοικείωση με τον φακό.
Η υποκριτική πώς προέκυψε;
Μου έγινε πρόταση να πάω στην Κύπρο και να δοκιμάσω την υποκριτική εντελώς τυχαία και ξεκίνησα με το «Μπρούσκο». Επειδή μου άρεσε, πήγα στη Δραματική Σχολή, αλλά αυτό είχε ροή νερού. Δεν πίεσα την κατάσταση. Εμπιστευόμουν κάθε φορά αυτό που ερχόταν και πήγαινα.
Δουλεύοντας με τον Παπακαλιάτη
Τι είναι αυτό που θαυμάζεις στον Χριστόφορο Παπακαλιάτη και ήθελες να συνεργαστείτε;
Πριν τον γνωρίσω, θαύμαζα πολύ το ότι είναι ένας πετυχημένος καλλιτέχνης σε αυτό που κάνει. Αισθάνεσαι ασφάλεια ότι αν δουλέψεις μαζί του το αποτέλεσμα θα σε κάνει χαρούμενο. Όταν τον γνώρισα, συνειδητοποίησα γιατί είναι αυτός που είναι. Ξέρει τι θέλει και πώς να το ζητήσει, είναι ευγενικός, ίσος προς όλους, μπορεί να ακούσει τον συνάδελφό του και να
τον συμπεριλαμβάνει στη δουλειά του. Να είναι συγκεκριμένος, αλλά και ανοιχτός ταυτόχρονα.
Είναι πολύ σημαντικό αυτό για έναν σκηνοθέτη. Εμπνέει εμπιστοσύνη. Ξέρεις πως ό,τι και να γίνει θα σε φροντίσει. Είναι επίσης πολυπράγμων και ηγείται μιας ομάδας. Μένει πιστός σε αυτό που έχει οραματιστεί. Μπορεί να έχει καλοσύνη, αγάπη, πάθος, έρωτα με τη δουλειά του. Αυτά είναι στοιχεία που με κάνουν να τον θαυμάζω. Είναι ένας υπέροχος συνεργάτης και σε προσωπικό επίπεδο, έχουμε μια πολύ όμορφη χημεία και φιλική σχέση. Επικοινωνούμε άσχετα από τη δουλειά. Είναι εκεί για να σε ακούσει και έξω από το γύρισμα.
Εκείνος δήλωσε πως στο πρώτο σας ραντεβού σου έδωσε αμέσως το σενάριο. Χαρακτηριστικά είπε: «με πούλησε και με αγόρασε». Τι λες εσύ γι’ αυτό; Έχει πολύ χιούμορ, είναι γεγονός. Ήμουν στη δραματική σχολή του Ωδείου Αθηνών. Κάποιοι φίλοι, στους οποίους είχε εξηγήσει τι ψάχνει, του πρότειναν εμένα και έτσι βγήκαμε για τον πρώτο μας καφέ πριν κάνω οντισιόν. Πάνω στην κουβέντα, όπου είχαμε πολύ ωραία ροή, μου έδωσε το πρώτο επεισόδιο. Από τότε το λέει ότι ενώ δεν είχε σκοπό να κάνει κάτι
τέτοιο, «τον πούλησα και τον αγόρασα» και μου το έδωσε. Καταλαβαίνω πώς το εννοεί. Με εμπιστεύθηκε. Εννοείται ότι κι εγώ έδειξα ότι το θέλω πολύ. Στη συνέχεια το διάβασα, μιλήσαμε, ανταλλάξαμε ιδέες και απόψεις. Έχει εμπιστοσύνη στη γνώμη μου και αυτό εξακολουθεί να γίνεται.
Στόχοι & “θέλω”
Αν θέλεις κάτι πολύ, το βάζεις στόχο και το καταφέρνεις;
Ναι είμαι επίμονη, έχω το πείσμα να προσπαθήσω και τον αυθορμητισμό που χρειάζεται για να διεκδικήσω, χωρίς να βάλω μπροστά μου το εμπόδιο του φόβου, αλλά όχι βίαια. Θα διεκδικήσω αυτά που νομίζω ότι μου ταιριάζουν. Αν νιώθω ότι κάτι δεν κουμπώνει με μένα δεν θα το προσπαθήσω.
Το «θέλω» σου είναι πολύ έντονο ή υπάρχει ισορροπία με το «πρέπει»;
Γενικά, λειτουργώ περισσότερο με το «θέλω». Όσο μεγαλώνω προσπαθώ, δεν θα πω να συμπεριλαμβάνω το «πρέπει», γιατί δεν μου αρέσει ως λέξη, αλλά να γνωρίζω μέχρι πού μπορεί να φτάσει το «θέλω» και να είμαι εντάξει με αυτό.
Πώς θα περιέγραφες τον εαυτό σου;
Είμαι αρκετά αυθόρμητη. Μπορεί να εκπλήξουν και εμένα οι αντιδράσεις μου. Ό,τι μου έρθει στο μυαλό θα το κάνω. Είμαι πολύ συνεπής στη δουλειά μου. Νομίζω ότι όταν είμαι κάπου τα δίνω όλα. Βαριέμαι επίσης εύκολα. Θέλω να εξερευνώ, να πειραματίζομαι συνεχώς και να εξελίσσομαι. Δεν μου αρέσει να μένω σε μια επιτυχία και να την αναπαράγω. Θέλω να πάω παρακάτω. Ακόμα και όταν παίζω στο θέατρο τον ίδιο ρόλο κάθε βράδυ, εξερευνώ καθημερινά την ηρωίδα μου, διαπραγματεύομαι τι άλλο έχει να δώσει. Αλλιώς δεν έχει νόημα.
Πεταλούδες στο στομάχι
Τι ρόλο παίζει στη ζωή σου το θέατρο;
Το θέατρο έχει κάτι σπουδαίο, γιατί μαθαίνεις πολύ τον εαυτό σου και τους γύρω σου. Συνυπάρχεις, συνδέεσαι με άλλους ανθρώπους που μαζί διηγείστε μια ιστορία. Υπάρχει μια ανοιχτή ανθρώπινη συνομιλία στο θέατρο, η οποία συνεχώς αναπλάθεται και επί σκηνής και μετά, όταν θα φύγεις και σκέφτεσαι τι ιστορία έχεις διηγηθεί. Είμαι πολύ νέα και δεν ξέρω ακριβώς τι σημαίνει θέατρο, αλλά όσο δουλεύω, καταλαβαίνω ότι είναι κάτι που με φέρνει πιο κοντά στο μέσα μου, στον συνάνθρωπο, στους συναδέλφους μου, στο κοινό, σε κάτι πολύ μεγάλο και πνευματικό.
Η τελευταία σου παράσταση είναι οι «Πεταλούδες στο στομάχι», που μιλάει για τον έρωτα, σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Ρήγου. Μίλησέ μας γι’ αυτήν και για τον ρόλο σου.
Παίζω τη Μόλι, η οποία συμβολίζει το ναρκωτικό έκσταση MDMA. Θέλαμε να είναι ένα κορίτσι της διπλανής πόρτας, που βιώνει τον έρωτα. Είναι αρκετά εκρηκτική. Δημιουργεί στον πρωταγωνιστή της ιστορίας ένα πυροτέχνημα στην καρδιά του. Εκεί που τον φωτίζει και του δείχνει τι είναι έρωτας, μετά σβήνει το πυροτέχνημα και τον φέρνει πίσω στο σκοτάδι. Είναι
αρκετά σύγχρονο έργο, βασίζεται πολύ στο σήμερα, στο πώς έχει επηρεάσει η τεχνολογία, τα social media και τα apps τον έρωτα. Στο πού βρίσκουμε τον εαυτό μας σε σχέση με την τεχνολογία. Ουσιαστικά το θέμα είναι αν μπορείς τελικά να συνδεθείς με έναν άνθρωπο ή αν είναι κάτι μάταιο, που τελικά σε φέρνει αντιμέτωπο με τη μοναξιά σου.
Εσύ έχεις νιώσει… πεταλούδες στο στομάχι;
Ναι, βέβαια. Όπως λέει και ο πρωταγωνιστής του έργου, ο έρωτας όταν σε ανεβάζει σε ανεβάζει, αλλά όταν σε ρίχνει, σε ρίχνει πολύ. Όταν νιώθεις πεταλούδες στο στομάχι, είναι πολύ ωραίο συναίσθημα, χείμαρρος. Με κάνει να νιώθω ζωντανή.
Περί έρωτα
Πιστεύεις ότι στον έρωτα δεν υπάρχουν «μη» και όρια; Το όριο εμπεριέχει περιορισμό, σταμάτημα. Όταν μιλάμε για συναίσθημα, δεν μπορώ να σκεφτώ πώς μπορεί να χωρέσει μέσα σε περιοριστικό πλαίσιο. Εκτός βέβαια και αν περιορίζεται η ελευθερία του άλλου και γίνεται η κατάσταση βίαιη και τοξική, εκεί φυσικά πρέπει να υπάρχουν όρια. Όταν όμως είναι όμορφο το συναίσθημα και από τις δύο πλευρές,
δεν θέλω να υπάρχουν όρια, αλλά να ανθίζει η σχέση.
Στον έρωτα τι ζητάς; Πως θέλεις τον άνθρωπό σου; Τι σε γοητεύει;
Το βλέμμα είναι το πρώτο κριτήριο για μένα. Αν κοιτάξω τον άλλον και μπορώ να τον διαπεράσω με το βλέμμα μου κι εκείνος εμένα, είναι το πρώτο που με προσελκύει. Μετά, όταν τον γνωρίσω καλύτερα, θέλω να τον θαυμάζω και να είναι φωτεινός. Να έχει πάθος γι’ αυτό που έχει επιλέξει να κάνει στη ζωή του και να είναι έξυπνος.
Έχεις νιώσει ερωτική απογοήτευση και απόρριψη; Στις περισσότερες σχέσεις μου, έχω χωρίσει όχι γιατί το ήθελα. Μπορεί κάποιος να μην αντέχει το γεγονός ότι ο άλλος δουλεύει με τον εαυτό του και εξελίσσεται. Μπορεί να μην αντέχει έναν φωτεινό άνθρωπο δίπλα του και να θέλει να δεις το δικό του σκοτάδι. Το ότι κάποιος είναι όμορφος, καλλιεργημένος, μορφωμένος, δεν σημαίνει ότι θα έχει μια ευτυχισμένη ζωή και ότι θα βρει το άλλο του μισό. Όσο μεγαλώνεις και εξελίσσεσαι γίνεσαι πιο αυστηρός. Αναζητάς μια συνάντηση με έναν άνθρωπο πολύ πιο βαθιά. Αν ο άλλος δεν έχει φτάσει σε επίπεδο που να μπορεί να αντέξει μια τέτοια σχέση, φυσικά θα υπάρχει απογοήτευση.
Production Credits
Φωτογραφίες: Nikos Koustenis.
Επιμέλεια φωτογράφησης: Έλενα Παπασταύρου.
Μακιγιάζ: Δήμητρα Αλτάνη (D-Tales Creative Agency). Μαλλιά: Σπύρος Δασκάλου (D-Tales Creative Agency).
Aπόσπασμα από τη συνέντευξη που παραχώρησε η Κλέλια Ανδριολάτου στη Χριστιάνα Στάματελου. Διάβασε ολόκληρη τη συνέντευξη στο BEAUTÉ Απριλίου.
Ευχαριστούμε θερμά την οικογένεια Γεωργίου για την ευγενική παραχώρηση του εργαστηρίου τους κατά τη διάρκεια της φωτογράφισης. Η οικογένεια Γεωργίου φτάνοντας πια στην τρίτη γενιά γλυπτών και μετά από βραβεύσεις για την προσφορά τους στην τέχνη, είναι από τους λίγους τελευταίους καλλιτέχνες στην περιοχή του Μετς. Τα δείγματα στο Ατελιέ τους είναι εντυπωσιακά, καθώς περιέχουν τόσο κλασικά θέματα όσο και προσωπικές αναθέσεις (Ατελιέ Γεωργίου, Αναπαύσεως 30, Μετς, τηλ.: +30.6944.657085).
