Αν έπρεπε να χρησιμοποιήσω μόνο μια φράση για τη χρονιά που αφήσαμε πίσω μας, θα έλεγα πως το 2020 ήταν η χρονιά που σταμάτησε ο κόσμος. Κανείς δεν ήταν προετοιμασμένος για όλο αυτό που ζήσαμε και συνεχίζουμε να ζούμε. Κανείς δεν περίμενε τόσες προκλήσεις μαζί, τόσα γεγονότα πρωτόγνωρα για όλους μας. Γεγονότα που άλλαξαν τα πάντα τον τρόπο της ζωής μας, τα συναισθήματά μας, τις διαπροσωπικές μας σχέσεις ακόμα και τον τρόπο που συνδεόμαστε ο ένας με τον άλλον σε όλα τα επίπεδα.
Το 2020 ήταν μια ενδιαφέρουσα χρονιά. Σκοπός μου δεν είναι να αναφέρω, για ακόμα μία φορά τις οικονομικές επιπτώσεις της πανδημίας σε παγκόσμιο και σε προσωπικό επίπεδο , ούτε την καταστροφική απώλεια της ζωής των συνανθρώπων μας. Και τα δύο, όσο μελάνι και αν χυθεί, δεν απαλύνουν ούτε τον πόνο, ούτε τις συνέπειες. Για να βρούμε νόημα σε μια χαοτική χρονιά, είναι σημαντικό να σταματήσουμε για λίγο. Να σκεφτούμε τα μαθήματα που πήραμε, μάλλον, ακόμα καλύτερα, τα μαθήματα που αναγκαστήκαμε να διδαχθούμε. Να συνειδητοποιήσουμε τι αξίες κουβαλάμε ως άνθρωποι και τι μας λείπει για να είμαστε «άνθρωποι».
Ισότητα, ελευθερία και σεβασμός
Το πρώτο που μου έρχεται στο μυαλό είναι μια λέξη: Ισότητα! Αυτή η κατάσταση μας έδειξε ότι είμαστε όλοι ίδιοι ανεξάρτητα από τη θρησκεία, τον πολιτισμό, τα έθιμά μας, είτε είμαστε φτωχοί είτε πλούσιοι. Ο ιός απλά δεν επιλέγει. Μας συνέδεσε με έναν τρόπο, μας έδειξε ότι όλοι πρέπει να μείνουμε μαζί. Να αντιμετωπίσουμε μαζί τον κοινό εχθρό. Ισότητα και Μαζί… δυο λέξεις που αλλάζουν τον κόσμο μας! Ο ιός μας θύμισε ποιοι είμαστε και μας έδειξε πως πρέπει να γίνουμε για να επιβιώσουμε. Σπουδαίο μάθημα ζωής!
Η πανδημία ανέδειξε την σημασία της Eλευθερίας. Εκείνης της ελευθερίας που μας επιτρέπει να κινηθούμε, να βγούμε από το σπίτι μας, να είμαστε μαζί με αυτούς που αγαπάμε, να ζούμε με αξιοπρέπεια και ασφάλεια, τόσο για τον εαυτό μας όσο και για τους γύρω μας. Και δίπλα στην ελευθερία έρχεται παράλληλα ακόμα μία λέξη: Σεβασμός! Σεβασμός για την ανθρώπινη ζωή, σεβασμός για την αδυναμία του άλλου δίπλα μας, που δεν είναι τόσο δυνατός όσο εμείς, σεβασμός σε έναν άγνωστο εχθρό που μας πολεμάει ύπουλα. Ελευθερία και σεβασμός λοιπόν… δυο λέξεις που η στέρηση της μιας επιβάλλει την παρουσία της άλλης!
Ανακαλύπτοντας το θετικό μέσα στο αρνητικό!
Προφανώς δεν γιορτάσαμε τα γενέθλιά μας ξέφρενα με πολλούς καλεσμένους και τούρτες υπερπαραγωγή. Δεν ξενυχτήσαμε πίνοντας όλο το βράδυ, δεν πήγαμε τα ταξίδια που θέλαμε να πάμε. Όμως ανακαλύψαμε ότι τελικά μπορούμε να επιβιώσουμε για λίγο και χωρίς αυτά! Ανακαλύψαμε κομμάτια του εαυτού μας που πιθανώς δεν γνωρίζαμε. Είδαμε ότι έχουμε και αυτή τη δύναμη μέσα μας. Να μείνουμε σπίτι! Να δούμε και να νιώσουμε τους ανθρώπους μας, να περάσουμε χρόνο κάνουμε πράγματα μαζί τους. Ακόμα κι αν κάποιες σχέσεις διαταράχθηκαν, μέσα σε όλο αυτό, είδαμε την πραγματική διάσταση των συναισθημάτων και τι σημαίνουν -η τι δε σημαίνουν- για μας οι άνθρωποι δίπλα μας. Ξεκαθαρίσαμε σκέψεις, αισθήσεις, ανάγκες και αλήθειες. Πότε άλλοτε είχαμε το χρόνο για όλα αυτά;
Νέες συνήθειες
Βρήκαμε καινούριες συνήθειες. Πολλοί από μας ξεκίνησαν τη γυμναστική, που πριν δεν υπήρχε στο πρόγραμμά τους, αρκετοί ανακάλυψαν ότι έχουν ..κουζίνα και έμαθαν να ψήνουν ψωμί, πίτες και κέικ. Άλλοι ανακάλυψαν πως ο καφές στον καναπέ φορώντας τις πιτζάμες και ακούγοντας μουσική , είναι το ίδιο υπέροχος όπως και εκείνος του coffe bar. Και το πιο σημαντικό; Βρήκαμε χρόνο να ονειρευτούμε και να επιθυμήσουμε όλα όσα μας λείπουν! Ακόμα και εκείνος ο χαλαρός καφές στο παραθαλάσσιο bar, έγινε ένα μικρό όνειρο που μετρούσαμε μέρες έως να βγει αληθινό. Ονειρευτήκαμε τα επόμενα ταξίδια μας, ονειρευτήκαμε τις αγκαλιές των ανθρώπων μας, ονειρευτήκαμε την επόμενη πίστα της ζωής μας. Ναι, ονειρευτήκαμε και εκτιμήσαμε όλα εκείνα τα “απλά” που στερηθήκαμε… Όλα εκείνα που χάσαμε… Όλα εκείνα που αντικαταστήσαμε με κάτι καινούργιο!
Αντιμέτωποι με το φόβο
Νευριάσαμε, θυμώσαμε, αρνηθήκαμε την καινούρια πραγματικότητα της ζωής μας. Κάποιοι αρχικά αμφισβήτησαν ακόμα και την ύπαρξη του ίδιου του ιού που άλλαξε τα πάντα…
Μέχρι που φοβηθήκαμε! Καθώς αυξάνονταν τα κρούσματα και τα θύματα, καθώς τα καταστήματα σταματούσαν τη λειτουργία τους, καθώς θέσεις εργασίας χάνονταν και σύνορα έκλειναν, ο φόβος μας έκανε να ξεχάσουμε το θυμό. Ξαφνικά αρχίσαμε να μην είμαστε πια τόσο εξαγριωμένοι που χάσαμε τις βόλτες, τα ψώνια ή τα ταξίδια μας. Ο φόβος έχει τη δύναμη να χαλιναγωγεί τη σκέψη μας, να παίρνει τη δύναμή μας και να μας εξουσιάζει. Ξαφνικά όλα έμοιαζαν μικροσκοπικά μπροστά στον φόβο για το άγνωστο.
Όσα μάθαμε μέσα στο 2020
Η χρονιά που πέρασε μας έμαθε πως:
- Η ζωή ξεπερνάει τη φαντασία
- Τίποτα δεν διαρκεί για πάντα, ούτε καν η ρουτίνα της ζωής μας.
- Μέσα στο καλό υπάρχει και κακό και το αντίστροφο.
- Οι άνθρωποι νιώθουν πανίσχυροι, έως η ζωή και η φύση να αποφασίσει πως τελικά δεν είναι και τόσο ισχυροί
- Τίποτα δεν μπορεί να μπει πάνω από την υγεία μας
- Μπορούμε να ανακαλύψουμε τρόπους να είμαστε ευτυχισμένοι. Ακόμα κι όταν όλα γύρω μας μας κάνουν να απελπιζόμαστε.
- Υπάρχει καλοσύνη ακόμα και μέσα στο σκοτάδι.
- Η ζωή είναι πολύτιμη. Να είμαστε ευγνώμονες κάθε στιγμή γι’ αυτά που έχουμε.
Το όραμα της καινούριας χρονιάς
Το 2020 εγκαινίασε μια καινούρια δεκαετία. Ήταν η χρονιά που άλλαξε ο κόσμος. Συνήθως οι άνθρωποι εύχονται για την χρονιά που έρχεται… Φέτος, η ευχή για μια καλύτερη ζωή, για έναν κόσμο υγιή και ασφαλή, ας γίνουν μια δυνατή φωνή που θα μας ενώσει όλους. Τώρα, περισσότερο από ποτέ είναι η ευκαιρία να επανασυνδεθούμε μεταξύ μας με την μοναδική εκείνη δύναμη που ενώνει τον κόσμο. Με αγάπη!
Τώρα μας δίνεται η ευκαιρία να συγχωρήσουμε ο ένας τον άλλον. Nα δημιουργήσουμε μαζί, να χτίσουμε από την αρχή ό,τι γκρεμίστηκε, να φτιάξουμε καινούριες αναμνήσεις, να θέσουμε καινούριους στόχους και να εκμεταλλευτούμε τον χρόνο που μας δίνεται για να φτιάξουμε έναν καλύτερο κόσμο. Με καλύτερους, πιο αληθινούς, πιο προσγειωμένους, πιο ανθεκτικούς ανθρώπους. Ας χαλαρώσουμε λίγο από το ασταμάτητο κυνήγι του χρήματος και τις επιτυχίας. Η ζωή είναι κάτι περισσότερο από αυτό.
Για τη χρονιά που ξημερώνει, να θυμάσαι:
*Δεν υπάρχει πιο «σωστή στιγμή» από το τώρα!
*Θαύματα συμβαίνουν ακόμα και μέσα στις μεγαλύτερες καταστροφές και το μεγαλύτερο θαύμα απ’ όλα είσαι εσύ!
*Η αξία μιας απλής και σφιχτής αγκαλιάς είναι πραγματικά ανυπολόγιστη.
*Μην ξεχνάς ότι έχεις ανθεκτικότητα, δύναμη και θάρρος.
*Θυμήσου πως όταν είσαι ένας καλός άνθρωπος, είσαι ένας σπουδαίος Άνθρωπος!
Και πάνω απ’ όλα μην ξεχνάς να αγαπάς τη κάθε στιγμή!
Φωτογραφία, via Pantone
Κείμενο της Certified Life & Business Coach και Επικοινωνιολόγου Αφροδίτης Χόντου.
