Στην ερώτηση «αγαπάς τον εαυτό σου;» οι περισσότεροι από εμάς θα σπεύσουν να απαντήσουν «φυσικά και αγαπάω τον εαυτό μου!», ενώ στην πραγματικότητα δεν έχουμε ιδέα τι σημαίνει ή τι απαιτεί το να αγαπάς τον εαυτό σου.
Αρκεί να ρίξουμε μια ματιά στα λεξικά για αντιληφθούμε τη μεγάλη παρανόηση γύρω από την αγάπη για τον εαυτό μας: συγχέεται με το ναρκισσισμό, τη ματαιοδοξία ή την έπαρση.
Η ερώτηση: «Αγαπάς τον εαυτό σου;» δεν είναι μια ερώτηση που απαντιέται με ένα ναι ή ένα όχι. Δεν αφορά δύο άκρα, δεν σημαίνει απαραίτητα «αγαπάς τον εαυτό σου, ή δεν αγαπάς τον εαυτό σου». Αντίθετα, μάλλον υπάρχουν στιγμές όπου αγαπάς τον εαυτό σου, που νιώθεις σαν ο εαυτός σου να είναι ο καλύτερος φίλος σου, και άλλες στιγμές όπου ο φόβος, η ντροπή, η ενοχή, η πίεση, το στρες και η κριτική σε κυριεύουν. Φορές που «πουλάς φτηνά» τον εαυτό σου, τον βάζεις τελευταίο, δεν τον τιμάς ή δεν τον αποδέχεσαι καθόλου. Τέτοιες στιγμές είναι δύσκολο να ακολουθήσεις αυτό που ένας καλός σύμβουλος ή φίλος θα σου έλεγε να κάνεις.
Το να γνωρίζεις αν πραγματικά αγαπάς τον εαυτό σου αποτελεί ένδειξη δύναμης και προϋπόθεση για την ευτυχία, διότι μόνον έτσι μπορείς να κάνεις συνειδητοποιημένες επιλογές και να λάβεις απλή αλλά μεταμορφωτική δράση, που θα διευρύνει εκείνο το πεδίο της αγάπης προς τον εαυτό σου, που χρειάζεται περισσότερο την προσοχή σου. Μην ξεχνάς ότι όπου εστιάζεις την προσοχή σου αυτό μεγεθύνεται.
Αλλά πώς ξέρεις αν πραγματικά αγαπάς τον εαυτό σου;
Πρώτα, πρέπει να γνωρίζεις μερικά βασικά δεδομένα για την Αγάπη προς τον Εαυτό:
1. Η αγάπη προς τον εαυτό σου, δεν είναι κάτι αυθύπαρκτο. Η αγάπη προς τον εαυτό σου χρειάζεται να αποτελεί συνειδητή επιλογή κάθε στιγμή της ημέρας. Στις καθημερινές σου επιλογές και σκέψεις, μπορείς να επιλέξεις είτε φόβο, ενοχή, ντροπή, άγχος και κριτική προς τον εαυτό σου, είτε αγάπη, συμπόνια, φροντίδα, σεβασμό και αποδοχή. Το να στραφείς όμως στα θετικά, ενδυναμωτικά συναισθήματα καμιά φορά μοιάζει δύσκολο.
2. Η πρόκληση δεν είναι το να ξέρεις τι πρέπει να κάνεις για να αγαπήσεις τον εαυτό σου, αλλά το να δώσεις στον εαυτό σου την άδεια να λάβει δράση Αγάπης. Οι περισσότεροι από εμάς γνωρίζουν ποιες επιλογές πρέπει να κάνουν προκειμένου να πιστέψουν στον εαυτό τους, να τον φροντίσουν, να συντηρούν μόνο σχέσεις σεβασμού, να κυνηγούν τα όνειρά τους – για να αναφέρουμε μόνο λίγα παραδείγματα – αλλά συνήθως αφήνουμε τις ενοχές, το φόβο, και την ντροπή να σταθούν εμπόδιο στο δρόμο της αγάπης προς τον εαυτό μας.
3. Η αυτοεκτίμηση δεν είναι το ίδιο με την Αγάπη προς τον Εαυτό μας. Μπορεί να εκτιμάς τον εαυτό σου, αλλά να μην τον αγαπάς αληθινά. Η αυτοεκτίμηση είναι μέρος της αγάπης προς τον εαυτό μας, αλλά ουσιαστικά αποτελεί μόνο το 1/10 της αγάπης αυτής! Για να μπορέσεις να χαρίσεις στον εαυτό σου βαθειά και ολοκληρωτική αγάπη χρειάζεται μέσα σου να αναπτύσσονται και να ενδυναμώνονται και οι 10 εκφάνσεις της Αγάπης προς τον εαυτό, όπως αναφέρονται παρακάτω… Διότι ακόμα και με υψηλή αυτοεκτίμηση, αλλά χωρίς συμπόνια για τον εαυτό σου, χωρίς φροντίδα, σεβασμό και άλλα πολλά, θα κάνεις επιλογές που δεν περιέχουν αγάπη, όπως το να δίνεις, να κάνεις ή να δουλεύεις υπερβολικά, να μένεις σε κακές σχέσεις ή να συμβιβάζεσαι με λιγότερα.
Συνέχεια του άρθρου, εδώ
Η Νικόλ Μαντζικοπούλου είναι συγγραφέας του βιβλίου “Γιατί δεν μου το είπε κανείς;” που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΔΙΟΠΤΡΑ
