Ένας απλός οδηγός μικρών ασκήσεων συμφιλίωσης με τον εαυτό μας!
Τα κλισέ είναι λίγο σαν κάποιες βαρετές γιαγιάδες: μπορεί να λένε μεγάλες σοφίες, αλλά, αν δεν ξέρουν πώς να τις μεταδώσουν, δεν τους δίνουμε καμία σημασία. Είναι, επίσης, όπως όταν πηγαίνεις στο γιατρό επειδή πονάει το στομάχι σου. Σε βάζει να κάνεις εξετάσεις και καλώς εχόντων στο τέλος σου λέει με στόμφο «είναι από το στρες, κοπέλα μου. Να μην έχεις στρες». Κι εσύ μένεις εμβρόντητη (για το αυτονόητο κλισέ) και πανικόβλητη (για την προφανή αδυναμία αντιμετώπισής του).
Το ίδιο και πολύ χειρότερο συμβαίνει με το κλισέ της αγάπης για τον εαυτό μας και της αυτοεκτίμησης. Το λένε καθαρά ΟΛΟΙ οι σοφοί, ΟΛΑ τα βιβλία και ΟΛΟΙ οι ειδικοί: αν δεν αγαπήσουμε, δεν φροντίσουμε, δεν συγχωρήσουμε και δεν σεβαστούμε τον εαυτό μας, όχι μόνο δεν θα το κάνει κανένας άλλος για εμάς, αλλά θα έχουμε δυσκολία στην καθημερινότητά μας και θα στερηθούμε τη βασική ανθρώπινη ανάγκη (και το δικαίωμα) της χαράς της ζωής. Οι γυναίκες ειδικά δεν το διδαχτήκαμε ποτέ αυτό. Αντίθετα, τα γονίδιά μας φέρουν ανεξίτηλες διδαχές για το πώς πρέπει να θυσιαζόμαστε για τους άλλους, να τους παραχωρούμε προτεραιότητα, να μη διεκδικούμε… Είμαστε, δε, «μανούλες» στον αυτοβασανισμό, καθώς υποσυνείδητα επινοούμε απίστευτα όπλα,φόβους, ενοχές, τελειομανίες προκειμένου να βάλουμε εμπόδια στη σχέση μας με τον εαυτό μας και με τα όνειρά μας… Πώς γίνεται, όμως, να φτιάξει κανείς τη σχέση με τον εαυτό του, να αρχίσει να τον αγαπάει και να μη φοβάται να δεχτεί τα δώρα αυτής της νέας σχέσης; Δύσκολα, είναι η απάντηση, αλλά γίνεται. Δύσκολα επειδή οι γονιδιακές καταγραφές και η συνήθεια έχουν μεγάλη δύναμη, αλλά γίνεται, επειδή το μόνο που χρειάζεται είναι ένα μικρό βήμα κάθε φορά…
Βρείτε ρολο!
Μία καλή άσκηση για να ξεκινήσουμε την προσπάθεια είναι να αναλάβουμε απέναντί μας έναν προστατευτικό ρόλο. Να φανταστούμε, δηλαδή, τον εαυτό μας σαν το παιδάκι μας, την αδελφή μας, την καλύτερή μας φίλη… Μετά, να αρχίσουμε να περνάμε λίγο χρόνο κάθε μέρα μαζί του και να του λέμε τα πράγματα που μας «υπαγορεύει» ο ρόλος. Τι θα λέγαμε, λόγου χάρη, στο παιδί μας ή στην καλύτερή μας φίλη αν βλέπαμε ότι βασανίζεται από αρνητικά συναισθήματα για την εικόνα του/της; Μήπως θα επαναλαμβάναμε κάποια από αυτές τις συμβουλές; (Άλλωστε, όπως ξέρετε, η επανάληψη είναι η μητέρα της μάθησης):
Αξίζει να μάθεις να αγαπάς τον εαυτό σου και να του δίνεις χαρά, γιατί έτσι θα μπορείς πιο εύκολα να δίνεις χαρά και στους αγαπημένους σου.
Δοκίμασε να αγαπήσεις σταδιακά τον εαυτό σου, γιατί έτσι, χωρίς να το καταλάβεις, η ζωή σου θα αρχίσει να γίνεται καλύτερη σε όλους τους τομείς. Το αποτέλεσμα εί- ναι σχεδόν μαγικό!
Πάψε να βρίσκεις ευκαιρίες για να τον επικρίνεις και, αντίθετα, συγχώρεσέ τον. Σκέψου πως έκανες κάθε στιγμή το καλύτερο που μπορούσες, ανάλογα και με τις συνθήκες. Ακόμα κι αν δεν ισχύει αυτό, οι αναδρομικές ενοχές δεν διορθώνουν τίποτα, ενώ η συγχώρεση είναι 100% θεραπευτική. Δείξε, λοιπόν, στον εαυτό σου επιείκεια, κατανόηση και τρυφερότητα.
Αντίστοιχα, μην επιτρέπεις στους άλλους να σου φέρονται άσχημα. Βρες τον τρόπο που σε αντιπροσωπεύει και βάλ’τους όρια.
Γενικά, φέρσου στον εαυτό σου όπως φέρεσαι σε κάποιον αγαπημένο σου ή όπως θα ήθελες να σου φέρονται οι άλλοι.
Μάθε να ακούς τα συναισθήματά σου και μην τα αγνοείς. Σκέψου ότι ο εαυτός σου είναι ένα μικρό παιδί και τα παιδιά, όταν τα αγνοούμε, νομίζουν ότι δεν τα αγαπάμε.
Μην κρύβεις τα συναισθήματά σου από τους άλλους, ακόμα κι αν φοβάσαι ότι θα τους πληγώσεις ή θα τους απογοητεύσεις. Πες τους τι νιώθεις.
Βάζε στη ζωή σου, όσο είναι δυνατό, ανθρώπους που σε υποστηρίζουν και χρησιμοποίησέ τους σαν «καθρέφτες» γιαναβλέπειςτιαγαπούνσ’εσένα.
Μην εκπαιδεύεις τον εαυτό σου στις αρνητικές σκέψεις. Φτιάξε νοερά ένα δικό σου «παράδεισο» για παράδειγμα, μια εικόνα της αγαπημένης σου παραλίας (κι ας χιονί- ζει!), με τους ανθρώπους που σε αγαπάνε και… τρύπωνε σ’αυτόν κάθε φορά που σκέφτεσαι άσχημα για σένα.
Μη θυμώνεις με τα ελαττώματά σου. Ψάξε να βρεις ποιος είναι ο ρόλος τους στη ζωή σου και θα τα δεις να υποχωρούν. Αντίθετα, συνήθισε να λες μπράβο στον εαυτό σου ακόμα και για απλά πράγματα, όπως ότι κατάφερες να φτιάξεις ένα ωραίο ψητό στο φούρνο!
Μην απειλείς τον εαυτό σου με τιμωρίες επειδή δεν μπόρεσες να χάσεις 3 περιττά κιλά, δεν άρχισες ακόμα γυμναστική κλπ. Όσο θα μαθαίνεις να τον αγαπάς τόσο όλα αυτά θα γίνονται από μόνα τους.
Κάνε μια λίστα με πράγματα που σου δίνουν χαρά και βάζε κάθε μέρα ένα από αυτά στη ζωή σου. Είναι πολύ σημαντικό να διασκεδάζεις λίγο! Αντίστοιχα, φρόντισε να δίνεις κάθε μέρα προτεραιότητα έστω σε μία επιθυμία σου, ακόμη και την πιο απλή.
Μη φοβηθείς να στηρίζεσαι σε αγαπημένα σου πρόσωπα για να εισπράττεις πράγματα που έχεις ανάγκη, όπως ενθάρρυνση και ασφάλεια.
Μη φοβηθείς ούτε τα λάθη σου. Αλάθητος είναι αυτός που δεν κάνει τίποτα.
Αν αποτύχεις σε κάτι (οτιδήποτε κι αν είναι αυτό), επίτρεψε στον εαυτό σου να στενοχωρηθεί μόνο για πολύ λίγο και μετά προχώρα παρακάτω.
Μη μεγεθύνεις τη σημασία που έχουν τα λάθη και οι αποτυχίες. Τις περισσότερες φορές, μετά από λίγο δεν θα τα θυμάσαι καν.
Ακόμα κι όταν ένα λάθος σου έχει συνέπειες, αναλογίσου αν είχες την πρόθεση να το κάνεις. Αν όχι, συγχώρεσε τον εαυτό σου. Αν ναι, σκέψου τι ήταν αυτό που σου προκάλεσε την «κακή» πρόθεση και δούλεψέ το.
Κάνε μια λίστα με τα ταλέντα, τα προσόντα, τα προτερήματα και τις δεξιότητες που διαθέτεις και μία άλλη με όλα όσα έχεις καταφέρει μέχρι τώρα μικρά και μεγάλα. Μην επικεντρώνεσαι μόνο στα αρνητικά και στα λάθη.
Ασχολήσου με την ομορφιά σου, την εσωτερική και την εξωτερική. Η δεύτερη δεν αφορά μόνο τη φροντίδα του εαυτού σου, αλλά και τη δημιουργία ενός περιβάλλοντος γύρω σου που θα σου ανεβάζει τη διάθεση.
Κάνε κάθε τόσο ένα μικρό δώρο στον εαυτό σου.
Φτιάξε όνειρα και μετά βρες το ρεαλιστικότερο τρόπο για να τα πραγματοποιήσεις. Τις περισσότερες φορές, υπάρχει!
Μη «θυσιάζεσαι» για τους άλλους. Να τους προσφέρεις αγάπη, χωρίς όμως να παραγνωρίζεις τις ανάγκες και τις προτεραιότητές σου.
Αν έχεις παιδιά, έχεις ακόμη ένα λόγο να αγαπάς τον εαυτό σου: είναι το καλύτερο «εφόδιο» που μπορείς να τους δώσεις για το μέλλον…
Από την Εμμανουέλα Νικολαϊδου
Τεύχος Ιανουαρίου 2016.
