Όταν μιλάμε για πένθος συνήθως εννοούμε την απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου. Κι αν χαθεί το όνειρό σου; Τι συμβαίνει όταν πεθαίνει ένα όνειρό μας; Είναι το πένθος διαφορετικό; Στην πραγματικότητα, δεν έχει κανένα νόημα να συγκρίνουμε τις θλίψεις. Από τότε που καταλαβαίνουμε τον εαυτό μας ακούμε ότι πρέπει να ακολουθούμε τα όνειρά μας, να μην τα παρατάμε, να επιμένουμε. Αλλά τι γίνεται όταν τα πράγματα δεν παίρνουν την κατεύθυνση που ονειρευτήκαμε;
Επίσης, τι γίνεται όταν καταφέρουμε αυτό που ονειρευτήκαμε, αλλά αντιληφθούμε ότι δεν είναι τα πράγματα όπως τα υπολογίσαμε; Κάθε στιγμή υπάρχουν άνθρωποι που χάνουν όνειρα και ελπίδες λόγω ενός θανάτου, της ηλικίας τους, τραυματισμού, φτώχειας, λόγω αδυναμίας απόκτησης παιδιού, χρόνιων ασθενειών, και η λίστα είναι ατέλειωτη. Τα όνειρα είναι σαν μια πινακίδα που μας δείχνει τον δρόμο για να προχωρήσουμε στη ζωή. Δίνουν συνοχή στο χάος των πραγμάτων που κάνουμε κάθε μέρα. Έτσι, παρόλο που τα όνειρα πεθαίνουν, χωρίς αυτά η καθημερινότητά μας χάνει το νόημά της και εμείς το κίνητρο για να συνεχίσουμε.
Τρόποι που θα βοηθήσουν στην διαχείριση μιας απώλειας
Κι αν χαθεί το όνειρό σου; Λένε ότι ο χρόνος γιατρεύει τις πληγές. Τις σωματικές και τις συναισθηματικές. Και είναι αλήθεια. Ωστόσο, μόνο το πέρασμα του χρόνου δεν είναι αρκετό. Πρέπει να βοηθήσουμε κι εμείς για την επούλωση των πληγών μας. Ιδιαίτερα όταν η απώλεια είναι μεγάλη, η θλίψη, ο πόνος, τα αναπάντητα ερωτήματα, οι ενοχές, ο θυμός, η εξάντληση και οι αναμνήσεις είναι πιθανό να μας στοιχειώνουν για πολύ καιρό. Κι αυτό είναι απόλυτα φυσιολογικό.
Μπορεί τα δύσκολα συναισθήματα να κρατήσουν από μήνες μέχρι και χρόνια και να αισθανόμαστε ότι ποτέ δεν θα ξαναχαρούμε και δεν θα είμαστε οι ίδιοι. Είναι γεγονός ότι ίσως να μην επιστρέψουμε στην ίδια κατάσταση στην οποία ήμασταν πριν από την απώλεια, αλλά σίγουρα μπορούμε να εξελιχθούμε, να μάθουμε από την εμπειρία και να γίνουμε πιο ανθεκτικοί. Η αλήθεια είναι ότι η απώλεια δεν γίνεται μικρότερη, αλλά εμείς γινόμαστε μεγαλύτεροι, σοφότεροι και εμπειρότεροι μέσα από αυτήν.
Αντιμετωπίστε τα αρνητικά συναισθήματα
Όταν πονάμε θέλουμε κάτι, οτιδήποτε, για να απαλύνουμε τον πόνο. Και ο πειρασμός είναι μεγάλος. Μπορεί να θέλουμε να καταφύγουμε στο αλκοόλ, στην υπερβολική χρήση του ίντερνετ, στον ύπνο ή σε οτιδήποτε έχει τη δύναμη να καταστείλει, έστω και προσωρινά, την οδύνη μας. Όμως, όσο και να τρέχουμε για να ξεφύγουμε, ο πόνος θα μας προλάβει. Παρόλο που συνήθως μας λένε να μη σκεφτόμαστε τον πόνο μας, ο καλύτερος τρόπος για να διαχειριστούμε τα αρνητικά συναισθήματα είναι να τα δούμε κατά πρόσωπο. Αρχικά η σκέψη της απώλειας θα καταναλώνει το μεγαλύτερο μέρος της ενέργειάς μας, αλλά σιγά σιγά θα μειώνεται ο χρόνος που θα βυθιζόμαστε στη θλίψη.
Εκδηλώστε τον πόνο σας
Κλάψτε, φωνάξτε, σπάστε πράγματα, αν χρειαστεί. Δεν υπάρχει σωστός ή λάθος τρόπος να εκδηλώσουμε τα συναισθήματά μας. Εκείνο που θα πρέπει να προσέξουμε είναι να μην κάνουμε κακό στον εαυτό μας ή στους άλλους.
Μοιραστείτε τα συναισθήματά σας
Αρχικά ίσως να νιώθετε μπερδεμένοι και να σας είναι πολύ δύσκολο να εξηγήσετε αυτό που νιώθετε στους άλλους. Όμως, θα πρέπει να εκφράσετε τα συναισθήματά σας με κάθε τρόπο. Αν δυσκολεύεστε να το κάνετε λεκτικά, τότε μπορείτε να το κάνετε με τα εργαλεία κάποιας τέχνης. Με τη μουσική, με τη ζωγραφική, με το θέατρο, είτε ως καταναλωτές είτε ως δημιουργοί. Σε κάθε περίπτωση, χρήσιμο είναι να μιλήσετε με έναν φίλο, έναν ξένο που συναντάτε και είναι πρόθυμος να ακούσει, έναν ιερέα, έναν σύμβουλο, έναν ψυχοθεραπευτή.
Αν νιώθετε αμήχανα επειδή είστε μπερδεμένοι, προειδοποιήστε τους άλλους ότι δεν είστε σίγουροι για το πώς νιώθετε, αλλά θα θέλατε να μιλήσετε. Τους βοηθάτε και στη δική τους αμηχανία, αν είναι φίλοι και ανησυχούν πολύ για εσάς. Επιμείνετε και παραμείνετε στον κοινωνικό σας κύκλο. Αν αυτό δεν λειτουργεί, ίσως να είναι ωφέλιμο να ενταχθείτε σε κάποια θεραπευτική ομάδα και να μοιραστείτε εκεί τα συναισθήματά σας με ανθρώπους που βιώνουν παρόμοιο πόνο.
Απομακρυνθείτε από αυτούς που σας πιέζουν
Όλοι οι φίλοι και γνωστοί σίγουρα έχουν καλές προθέσεις και ανησυχούν για σας. Ωστόσο, κάποιοι είναι ανυπόμονοι προκειμένου να μας δουν καλύτερα. Αν κάποιοι σας λένε “Μην είσαι τόσο συναισθηματικός”, “Πέρασε τόσος καιρός. Πρέπει να το ξεπεράσεις τώρα”, “Εγώ όταν μου συνέβη αυτό δεν έκανα έτσι”, απομακρυνθείτε για λίγο από κοντά τους. Χρειάζεστε χρόνο για να διαχειριστείτε τα συναισθήματά σας και οι άνθρωποι γύρω σας είναι απαραίτητο να έχουν υπομονή.
Φροντίστε τη φυσική σας κατάσταση
Η θλίψη και ο πόνος μας εξαντλούν. Θα πρέπει να κοιμόμαστε αρκετά, να καταναλώνουμε θρεπτικές τροφές, να ασκούμαστε και να πίνουμε πολύ νερό. Η άσκηση και η καλή διατροφή έχουν αντικαταθλιπτικές ιδιότητες. Ένα πολύ καλό αντικαταθλιπτικό είναι και ο ήλιος. Έρευνες έχουν δείξει ότι η έκθεση στον ήλιο αυξάνει τα επίπεδα της σεροτονίνης στον οργανισμό βοηθώντας ώστε να ανέβει η διάθεσή μας.
Μη βυθίζεστε στις ενοχές
Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει το μέλλον και ακόμη περισσότερο να αποτρέψει κάποιες καταστάσεις. Σκέψεις όπως “Θα μπορούσε να είχα κάνει αυτό…” δεν βοηθάνε σε τίποτα. Δεν φταίτε εσείς για ό,τι έγινε. Το παρελθόν δεν αλλάζει. Το μέλλον όμως χτίζεται. Οι τύψεις δεν είναι ωφέλιμες, αλλά η συνειδητοποίηση ότι η ζωή είναι μικρή και δεν αξίζει να χαλάμε τις σχέσεις μας και τη ζωή μας για ασήμαντα πράγματα ίσως βοηθήσει ώστε να γίνουμε στο μέλλον σοφότεροι. Επίσης, μην ψάχνετε το γιατί. Μερικές φορές κάποια πράγματα απλώς συμβαίνουν. Τέλος, δεν χρειάζεται να νιώθετε ότι μια απώλεια είναι “δώρο” ή “τιμωρία”. Είναι μόνο μέρος της ζωής.
Αποσπάστε την προσοχή σας από τις αρνητικές σκέψεις
Είναι σημαντικό να κάνετε πράγματα για να παραμείνετε απασχολημένοι. Όμως δεν χρειάζεται να επικεντρωθείτε μόνο στη δουλειά ή στις σπουδές. Υπάρχουν και άλλα που μπορούν να σας κάνουν να ξεχαστείτε, όπως η κηπουρική, το μαγείρεμα, η μουσική, η τέχνη γενικότερα. Μια καλή ιδέα είναι να προσφέρετε εθελοντικά τις υπηρεσίες σας σε άτομα που έχουν ανάγκη. Αν ασχοληθείτε με τα προβλήματα των άλλων, θα απαλύνετε τον δικό σας πόνο.
Αναλογιστείτε αν είναι πραγματικά δικό σας το όνειρο. Είναι τόσο εύκολο να επηρεαστούμε από τους άλλους, που μπορεί να πείσουμε τον εαυτό μας ότι οι προσδοκίες τους είναι και δικές μας. Δείτε τους δικούς σας στόχους στη ζωή. Μήπως τελικά πενθείτε άδικα για όνειρα που ποτέ δεν ήταν δικά σας; Είναι σίγουρο, για παράδειγμα, ότι θέλατε να σπουδάσετε αυτό στο οποίο αποτύχατε; Μήπως αυτό που θεωρείτε απώλεια είναι μια ευκαιρία να απελευθερωθείτε και να κάνετε εκείνο που πραγματικά θέλετε στη ζωή σας;
Ζητήστε βοήθεια
Αν δείτε ότι περνάνε οι μήνες και δεν νιώθετε καλύτερα ή αν νιώθετε μπερδεμένοι σε σχέση με το τι νιώθετε, καλό είναι να απευθυνθείτε σε κάποιον ειδικό. Αυτό δεν σας καθιστά αδύναμους. Αντίθετα, το να ζητάμε βοήθεια δείχνει δύναμη ψυχής για να ξεπεράσουμε τα προβλήματά μας.
Δυστυχώς η κάθε είδους απώλεια είναι μέρος της ζωής
Όπως και η ικανότητα του ανθρώπινου οργανισμού να ανακάμπτει σωματικά και ψυχικά. Όταν αρχίσετε να αισθάνεστε καλύτερα, προσέξτε δύο ακόμη πράγματα: Μη νιώθετε τύψεις για το γεγονός ότι ξεπεράσατε την απώλεια και αρχίσετε να αισθάνεστε άσχημα που αισθάνεστε καλά. Τέλος, μη σκέφτεστε γραμμικά, αλλά σε κύκλους. Αυτό σημαίνει ότι η θλίψη μπορεί να επανέλθει κατά καιρούς. Μην το ερμηνεύσετε ως αποτυχία να την αντιμετωπίσετε. Θα ξαναφύγει και θα ξαναέρχεται όλο και λιγότερο συχνά και με όλο και λιγότερη ένταση. Εκείνο που θα αφήνει πίσω όμως είναι μια άλλη οπτική για τη ζωή, τους ανθρώπους και τον εαυτό σας.
Και τότε…
Χτίστε καινούρια όνειρα. Κάντε νέα πλάνα. Αναζητήστε νέες εμπειρίες που θα σας εμπνεύσουν. Αποκτήστε καινούριες ελπίδες. Βρείτε εναλλακτικές λύσεις αν οι αξίες και οι στόχοι σας παραμένουν ίδιοι. Γράψτε τη συνέχεια στο βιβλίο της ζωής σας με κέφι και μεράκι. Είναι γεγονός ότι μερικές φορές τα πράγματα δεν πάνε καλά. Είναι όμως επίσης αλήθεια ότι πολλές φορές τα πράγματα εξελίσσονται όμορφα. Μην αφήνετε τον φόβο να σας κλέβει τη ζωή. Η προσμονή των όμορφων πραγμάτων που μπορούν να συμβούν είναι θέμα απόφασης.
Kεντρική φωτογραφία Lisa Fotios / Pexels.
To κείμενο “Κι αν χαθεί το όνειρό σου” της Μαρίας Κόκκινου δημοσιεύεται στο BEAUTÉ Νοεμβρίου.
