Το Hydra School Projects παρουσιάζει με υπερηφάνεια την έκθεση Lithos/Lethe, το πρώτο μέρος μιας τριετούς τριλογίας που εξερευνά το νησί ως αφηρημένη έννοια και το βασίλειο της μεταφυσικής του. Με φόντο το υποβλητικό σκηνικό της Ύδρας, ενός τόπου που διαμορφώνεται από καλλιτεχνικές κληρονομιές, η έκθεση εξετάζει τον κύκλο της δημιουργικότητας από την εκδήλωση μέχρι την εξασθένιση της. Ριζωμένη στην ελληνική μυθολογία, η Λήθη (το ποτάμι που οδηγεί στον κάτω κόσμο του Άδη) χρησιμεύει ως μια ισχυρή μεταφορά για το θέμα της έκθεσης, καθοδηγώντας τους θεατές μέσα από έναν χώρο όπου οι ιδέες μένουν στη μνήμη και μετά χάνονται. Κάποιες ιδέες διαρκούν, ενώ άλλες διαλύονται στο σκοτάδι, αντικατοπτρίζοντας τη διπλή φύση της ίδιας της μνήμης. Μέσα από προσεκτικά αντιπαραβαλλόμενα έργα τέχνης, η έκθεση δημιουργεί μια σειρά συσχετίσεων – οπτικές και εννοιολογικές συζητήσεις που φωτίζουν την αλληλoεπίδραση μεταξύ της ανάμνησης και της λήθης.
Brice Marden & Jannis Kounellis
Η έκθεση Lithos/Lethe θα διερευνήσει την καλλιτεχνική σύνδεση μεταξύ του αείμνηστου Brice Marden και του Jannis Kounellis, οι οποίοι πέρασαν σημαντικό χρόνο στην Ύδρα, επηρεασμένοι βαθιά από το βραχώδες έδαφός της. Η ενασχόλησή τους με το φως και το τοπίο του νησιού ενέπνευσε τις καλλιτεχνικές τους εκφράσεις. Για πρώτη φορά στην Ύδρα, η έκθεση παρουσιάζει τα τρία τελευταία μαρμάρινα έργα που δημιούργησε ο Marden το 2022. Στην περίπτωση του Kounellis, θα παρουσιαστεί ένα ιδιαίτερα υποβλητικό έργο: ένα ανεξάρτητο γλυπτό του 2012, που απεικονίζει μια παλιά ξύλινη ελληνική καρέκλα που φέρει το βαρύ βάρος μιας τεράστιας πέτρας.
Isabella Ducrot & Konrad Żukowski
Η οντολογική διάσταση της έκθεσης διερευνάται μέσα από τον διάλογο μεταξύ της Isabella Ducrot και του Konrad Żukowski, οι οποίοι ασχολούνται με την ποίηση των αναμνήσεων – τον τρόπο με τον οποίο η υφή, το υλικό και η εμπειρία υπερβαίνουν το μεταφυσικό. Η τέχνη του 94χρονου Ducrot θα παρουσιαστεί για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Το Grande Abito ένα εντυπωσιακό έργο φιλοτεχνημένο με χρωστικές ουσίες και κολλάζ σε κινέζικο χαρτί, αναφέρεται στην υλικότητα/μνήμη. Ο Żukowski, από την άλλη πλευρά, απεικονίζει τοπία κατά καιρούς εμποτισμένα με ανθρώπινη παρουσία, συνυφασμένα με φιγούρες, σκηνές και αμφίθυμα σενάρια που δεν είναι πλήρως καθορισμένα. Τα έργα της Ducrot που βασίζονται σε υφάσματα και τα εξπρεσιονιστικά τοπία του Żukowski προσκαλούν τους θεατές να αναλογιστούν τη φευγαλέα φύση της μνήμης.
Billy Sullivan, William Farrell & Felicia Reed
Τα έργα του Billy Sullivan λειτουργούν ως μια βαθιά προσωπική πράξη μνήμης, απαθανατίζοντας φίλους και γνωστούς από την Ύδρα κατά τη διάρκεια των πολλαπλών επισκέψεών του στο νησί. Τα παστέλ του θυμίζουν τη ρευστότητα των εγγράμμων, του υποτιθέμενου φυσικού ίχνους μνήμης στο κεντρικό νευρικό σύστημα. Σε αντιπαράθεση με το έργο του Sullivan βρίσκεται η συμβολή του William Farrell, ενός σχεδιαστή και γλύπτη, στον οποίο ανατέθηκε μια σειρά από καθρέφτες και δοχεία χυμένα σε μπρούντζο ειδικά για αυτήν την έκθεση. Τα αντικείμενά του αλληλεπιδρούν με την έννοια του Heidegger για το Τέλος της Φιλοσοφίας και το Έργο της Σκέψης. Μέσα από ένα ανθρωπιστικό πρίσμα, η τέχνη του Farrell εξερευνά το παράδοξο της αντανάκλασης και της λήθης. Τόσο οι καθρέφτες όσο και τα δοχεία γίνονται ταυτόχρονα μια εφήμερη πύλη και μια φευγαλέα μαρτυρία της ύπαρξης. Τα γλυπτά της Felicia Reed εισάγουν ένα άλλο επίπεδο στη συζήτηση, καθώς συλλέγει αρχιτεκτονικά θραύσματα από το κέντρο της Αθήνας και εγκαταλελειμμένα σπίτια – μετατρέποντάς τα σε ποιητικά σύνολα. Αυτά τα θραύσματα, εμποτισμένα με ιστορία, γίνονται χαϊκού αστικής μνήμης, διατηρώντας ίχνη ξεχασμένων δομές και χαμένες αρχιτεκτονικές αφηγήσεις.
Angela Tisner
Η Angela Tisner εξετάζει, μέσω εκτενών ηχογραφήσεων/συνεντεύξεων, την παράδοση και τη μυθολογία της Ύδρας, δημιουργώντας καθηλωτικά ηχοτοπία που συνδυάζουν φωνές, συνομιλίες, ήχους περιβάλλοντος, και μελωδίες. Η Mnemosyne Projects θα εκδώσει τις ηχογραφήσεις της Tisner σε ένα EP βινυλίου περιορισμένης έκδοσης 7 ιντσών με τίτλο «Hydra:Island in the Sound».
Lithos/Lethe & Δημήτριος Αντωνίτσης
Σε μια εγκατάσταση ειδικά σχεδιασμένη για τον χώρο στο αμφιθέατρο του Λυκείου, κατόπιν παραγγελίας των Mnemosyne Projects και επιμέλειας των Tatiana Gecmen-Waldek και Ekaterina Juskowski, ο καλλιτέχνης Δημήτριος Αντωνίτσης παρουσιάζει την τελευταία του, σε εξέλιξη, σειρά με τίτλο Fountains, 2025. Οδηγούμενος από το πάθος του για τη συλλογή πεταμένων ελληνικών μαρμάρινων νεροχυτών, ο Αντωνίτσης, για πρώτη φορά ασχολείται με το θέμα της ευγενούς πέτρας και την επαναχρησιμοποίηση των υπολειμμάτων, μεταμορφώνοντας την πέτρα/objet trouvé ως εννοιολογική γλώσσα: Λίθος (πέτρα), Λήθη (λήθη) και Αλήθεια (αλήθεια, το αντίθετο της λήθης). Τα αντικείμενά του προσκαλούν σε στοχασμό για τη μετά θάνατον ζωή των απορριφθέντων, αναδεικνύοντας το συνηθισμένο σε αγγεία πολιτιστικής κληρονομιάς και σύγχρονης αρχαιολογίας.
26α Hydra School Projects & Mnemosyne Projects
Σχετικά με το Hydra School Projects να πούμε ότι φέτος συμπληρώνονται 26 συναπτά έτη από την ίδρυση τους το 1999 από τον καλλιτέχνη και επιμελητή Δημήτριο Αντωνίτση. Πρόκειται μια μη κερδοσκοπική πλατφόρμα αφιερωμένη στη σύγχρονη τέχνη και τον πολιτιστικό διάλογο. Όλα αυτά τα χρόνια η ετήσια καλοκαιρινή έκθεση στο νησί της Ύδρας έχει φέρει κοντά εξέχοντες Έλληνες και διεθνείς καλλιτέχνες μαζί με ανερχόμενες φωνές, ενθαρρύνοντας μια δημιουργική ανταλλαγή μεταξύ παράδοσης και καινοτομίας. Ένας κατάλογος με την υπογραφή τους, τα tetradia, εκδίδονται ετησίως στο στυλ ενός συνηθισμένου τετραδίου ελληνικού σχολείου.
Το Mnemosyne Projects είναι μια μη κερδοσκοπική επιμελητική πλατφόρμα που έχει ως στόχο τη διατήρηση τόπων μνήμης μέσω καλλιτεχνικής και διεπιστημονικής έρευνας. Ιδρύθηκε στο νησί της Ύδρας και συνεργάζεται παγκοσμίως σε διάφορους κλάδους, ενσωματώνοντας τις εικαστικές τέχνες, τη μουσική και τη λογοτεχνία. Οι Εκδόσεις Mnemosyne προωθούν την αποστολή τους μέσω βιβλίων, συλλογών τέχνης, μουσικών ηχογραφήσεων και ταινιών που γεφυρώνουν το παρελθόν με το παρόν.
Η έκθεση “Lithos/Lethe” θα φιλοξενείται στο Λύκειο της Ύδρας έως τις 7 Σεπτεμβρίου.
Φωτογραφίες Hydra School Projects
Κείμενο της Μίνας Καραγιάννη Μουσειολόγος – Επιμελήτρια /@museum.ephemera
