Πόλος έλξης καλλιτεχνών από τη δεκαετία του ’60, τα τελευταία χρόνια η Ύδρα έχει εξελιχθεί σε αγαπημένο προορισμό για τους απανταχού λάτρεις της τέχνης. Το εικαστικό καλοκαίρι της Ύδρας απογειώνεται με τρεις εκθέσεις που φιλοξενούνται στις εναλλακτικές γκαλερί του μαγευτικού προορισμού που απέχει μόλις μιάμιση ώρα από την Αθήνα.



Helen Marden & Δημήτρης Αντωνίτσης “The Warp of Time” στο Old Carpet Factory
Ιστορικό οίκημα της Ύδρας, το κτήριο του Old Carpet Factory είναι από μόνο του ένα ταξίδι στην μνήμη και στον χρόνο. Με ευκαιρία τη συμπλήρωση ενός αιώνα από την λειτουργία του ως “εργοστάσιο” παραγωγής χαλιών το OCF συνδέει τον επισκέπτη με έναν τόπο συγκινησιακό. Αυτό ακριβώς επιδιώκει να δείξει η έκθεση “The Warp of Time” που φιλοξενείται στην ιστορική έπαυλη των αρχών του 20ου αιώνα. Το οίκημα που δεσπόζει του λόφου της Ύδρας αποτελεί κεντρικό στοιχείο της έκθεσης. Λειτουργεί ως κέλυφος του ιστορικού παρελθόντος της. Ο τίτλος “The Warp of Time” παραπέμπει στην περίπλοκη αλληλεπίδραση μεταξύ των νημάτων της μνήμης και της ιστορίας. Καθώς περιηγείται κανείς στους επιμελημένους χώρους, καλείται να συλλογιστεί τα ρευστά όρια μεταξύ όσων θυμάται και όλων εκείνων που έχουν λησμονηθεί.

Ταπητουργική έμπνευση
Κεντρικό αντικείμενο της έκθεσης “The Warp of Time” είναι ένα χαλί που υφάνθηκε στο Old Carpet Company πριν από έναν αιώνα από την οικογένεια Σουτζόγλου. Το χαλί μετατρέπεται σε σημείο αναφοράς για μια “συζήτηση” ανάμεσα στις δημιουργίες των καλλιτεχνών Helen Marden και Δημήτρη Αντωνίτση. Οι ζωηρές ακουαρέλες της Marden, έργα της οποίας είδαμε πέρσι το φθινόπωρο στην Αθήνα στην γκαλερί Gagosian είναι εμπνευσμένες από τα τοπία της Ύδρας. Και τώρα οι ακουαρέλες της μεταμορφώνονται σε χειροποίητα χαλιά που φέρνουν κοντά την παραδοσιακή ταπητουργία χειροτεχνία και τη σύγχρονη τέχνη. Ο τόπος ασκεί μεγάλη επιρροή στην Helen Marden και διαμορφώνει την εικαστική της γλώσσα. Όσο για τους “άβακες” του Δημήτρη Αντωνίτση είναι έργα που αμφισβητούν περαιτέρω τα όρια μεταξύ της τέχνης της υφαντικής και τέχνης της γλυπτικής. Η έκθεση διαρκεί μέχρι 08.09.24

George Condo “The Mad And the Lonely” στο Ίδρυμα ΔΕΣΤΕ
Λειτουργώντας από το 2009 στο Παλαιό Σφαγείο της Ύδρας, το Ίδρυμα ΔΕΣΤΕ (Διεθνής Ελληνική Σύγχρονη Τέχνη) αναθέτει κάθε καλοκαίρι σε προσκεκλημένους καλλιτέχνες να οργανώσουν μια μοναδική έκθεση για συγκεκριμένο χώρο. Φέτος προσκεκλημένος του ΔΕΣΤΕ είναι ο Αμερικανός ζωγράφος και γλύπτης George Condo που παρουσιάζει ένα σύνολο έργων με τίτλο “The Mad and the Lonely”. Πρόκειται για μια σειρά από μικρής κλίμακας πίνακες και γλυπτά. Επιλεγμένα από τη μακρόχρονη καριέρα του καλλιτέχνη που αποτελούν σταθμό για το εικαστικό καλοκαίρι της Ύδρας.
Ακολουθώντας την παράδοση της προσωπογραφίας, τα έργα της έκθεσης προσφέρουν απεικονίσεις ετερόκλητων ψυχών της ζωής, που έχουν απορριφθεί από την κοινωνία και που μένουν ανάμεσα σε καταστάσεις τρέλας και μοναξιάς. Αυτοί οι χαρακτήρες αποδίδονται με τον αφηρημένο, συχνά απόκοσμο, τρόπο που χαρακτηρίζει το ιδιότυπο ύφος του George Condo. Αυτό το ύφος περιγράφεται ως “τεχνητός ρεαλισμός”.


Πρόκειται για όρο που επινόησε ο ίδιος για να περιγράψει τη “ρεαλιστική αναπαράσταση αυτού που είναι τεχνητό”. Αναγνωρίζει κανείς στα έργα ένα υβρίδιο της παραδοσιακής ευρωπαϊκής ζωγραφικής με την αμερικανική ποπ. Εκτός από το ενδιαφέρον για τον κάθε εικαστικό, είναι σημαντικό να βλέπει κανείς την αντιδιαμετρικά αντίθεση χρήσης του χώρου. Το σφαγείο είναι όπως τα πρόσωπα στα έργα του George Condo. Λόγω χρήσης ήταν εκτός αστικού ιστού και έφθασε να είναι στο κέντρο ενδιαφέροντος των επισκεπτών του νησιού. Αξίζει να πας τόσο για την έκθεση όσο και για τον χώρο. Η έκθεση διαρκεί μέχρι τις 30.10.2024


“Magic Mirror” στο Hydrogoios & στο Mandraki Resort
Ομαδική έκθεση που ξετυλίγεται σε δύο ιστορικά κτίρια της Ύδρας η “Magic Mirror” έχει την υπογραφή της επιμελήτριας τέχνης Wilhelmina von Blumenthal και της εικαστικού Ειρήνης Καραγιαννοπούλου. Η μία πλευρά του “Μαγικού Καθρέφτη” παρουσιάζεται στο Hydrogoios / Keresbino που βρίσκεται κοντά στο λιμάνι. H άλλη όψη της έκθεσης φιλοξενείται στον μαγικό χώρο της ολοκαίνουργιας Wilhelmina’s Art Gallery, που εδρεύει στο Mandraki Resort. Και οι δύο χώροι αποτελούν must check προορισμούς για το φετινό εικαστικό καλοκαίρι της Ύδρας.

Ο “Μαγικός Καθρέφτης” είναι ένα σύνολο από αντανακλάσεις και αντιστίξεις που ξεφεύγουν από τα στενά όρια της λογικής. Τα έργα συνομιλούν μεταξύ τους με αναπάντεχους τρόπους. Δημιουργούν ένα ψυχεδελικό παζλ όπου η αλήθεια και η ψευδαίσθηση συγκρούονται και ταυτίζονται. Όπως σημειώνουν οι επιμελήτριες, η έκθεση εστιάζει στην ικανότητα των καλλιτεχνών να αντικατοπτρίζουν αλλά και να παραποιούν την πραγματικότητα.
«Το πιο ενδιαφέρον κομμάτι του πρότζεκτ κατά τη γνώμη μου είναι οι διάλογοι – αντανακλάσεις που δημιουργούνται μεταξύ των έργων. Σαν ένας αόρατος ιστός που ενώνει αφηγήσεις, φόρμες, και ιδέες. Επίσης εστιάσαμε πολύ και στους καλλιτέχνες που δουλεύουν μαζί, μετατρέποντας το Εγώ σε Εμείς. Και αυτό είναι μία μορφή διαλόγου. Mια ιδανική θα έλεγα επικοινωνία» δηλώνει σχετικά με το “Magic Mirror” η εικαστικός Ειρήνη Καραγιαννοπούλου.


Μια νέα γκαλερί στην Ύδρα
“Με τράβηξε η καλλιτεχνική ενέργεια του νησιού” αναφέρει σχετικά με την απόφασή της να ιδρύσει τη νέα γκαλερί της Ύδρας η επιμελήτρια τέχνης Wilhelmina von Blumenthal. “Το Ίδρυμα ΔΕΣΤΕ, το Hydra School Projects και το The Old Carpet Factory δημιουργούν ένα τρίγωνο εικαστικών δραστηριοτήτων στο νησί. Η Ύδρα από μόνη της αποτελεί πρόκληση για καλλιτέχνες και δημιουργούς σε όλους τους τομείς. Δεν περνάει εβδομάδα χωρίς μια φανταστική πρωτοβουλία από ντόπιους και ξένους. Νομίζω ότι αυτή η συγγένεια με τις τέχνες προκύπτει γιατί η απουσία αυτοκινήτων τοποθετεί την Ύδρα εκτός χρόνου. Επί της ουσίας η απουσία οχημάτων δημιουργεί στην πραγματικότητα ένα κενό. Και το “κενό” είναι το φυσικό “σπίτι” των καλλιτεχνών και των ονειροπόλων. Ταυτόχρονα η Ύδρα είναι γεωγραφικά πολύ κοντά στην Αθήνα, η οποία μεταμορφώνεται ως κόμβος για τη σύγχρονη τέχνη. Το πραγματικό ερώτημα είναι γιατί ήρθα στο Μανδράκι.
Με λίγα λόγια ο χώρος που είναι τώρα η γκαλερί μου με ενέπνευσε και όλα λειτούργησαν ανάποδα από εκεί. Είδα τη σχετική απόσταση της τοποθεσίας ως πλεονέκτημα. Πόσα μέρη υπάρχουν όπου μπορεί κανείς να κατεβεί από ένα μικρό σκάφος σε μια γκαλερί, μετά να καθίσει σε μια βεράντα ή να πάει για μπάνιο συζητώντας για την Τέχνη; Είναι το καλύτερο πλαίσιο για να ενωθούν η τέχνη, οι συλλέκτες, οι ειδικοί, οι καλλιτέχνες και τα έργα τους”; Η έκθεση “Magic Mirror” διαρκεί έως τις 04.09.24
Kεντρική φωτογραφία, OCF Studio.
Κείμενο, Μίνα Καραγιάννη Μουσειολόγος – Επιμελήτρια /@museum.ephemera