Ξαφνικά φέτος το φθινόπωρο, το όνομά του Δημήτρη Γκοτσόπουλου έγινε talk of the town, κάνοντας τη διπλή επιτυχία. Στην τηλεόραση ως ο Λάμπρος της σειράς «Άγριες Μέλισσες», στο θέατρο ως Αλέξανδρος Ωνάσης. Όλοι μιλούν για τον Δημήτρη και το success story του. Εκείνος, απλός, ευγενής και τελειομανής δουλεύει ασταμάτητα και δηλώνει «ευτυχής και ευγνώμων».
Το καλό με την προβολή που έχω φέτος είναι ότι οι περισσότεροι επικεντρώνονται σε μένα θετικά. Από τα μηνύματα που παίρνω στο Ιnstagram, το 99% αναφέρεται στη δουλειά μου, την ερμηνεία μου. Εγώ είμαι πιο αυστηρός με τον εαυτό μου απ’ ό,τι οι άλλοι μαζί μου. Το διαχειρίζομαι πάντως και προσπαθώ να είμαι πάντα ευγενής. Η ευγένεια για μένα είναι η άλλη μισή αρχοντιά. Ανέκαθεν μου άρεσε η επικοινωνία, με ενδιαφέρει να συναντηθεί το βλέμμα μου με άλλα εκατό βλέμματα θεατών όταν τελειώνει η παράσταση.
Attica.
“Δεν πιστεύω στο star system. Ο κόσμος δεν έχει ανάγκη από star system, έχει ανάγκη από true system. Ο καθένας να γίνεται πιο αληθινός σε αυτό που κάνει.”
Στις σχέσεις μου είμαι πολύ συνεπής. Όταν δεσμεύομαι, είμαι εκεί, το εννοώ! Τις γυναίκες τις αγαπώ πάρα πολύ, αλλά ακόμη προσπαθώ να τις ανακαλύψω. Το γυναικείο μυαλό είναι ένας απέραντος λαβύρινθος. Λένε πως η γενιά μου δεν φλερτάρει, βυθίζεται στο κινητό, κάνει σεξ κι αυτό είναι όλο. Δεν ισχύει για όλους. Ένας άνθρωπος που ενδιαφέρεται πέρα από τον επιδερμικό έρωτα, να ζήσει τον εγκεφαλικό έρωτα, βγαίνει, επιδιώκει να συναντήσει ανθρώπους. Δικαιολογώ όμως τα παιδιά της γενιάς μου. Είναι μια τρελά πιεσμένη και φοβισμένη γενιά, που κουβαλάει το βάρος των λαθών προηγούμενων γενιών. Πρέπει να παλέψουμε αυτόν τον φόβο!
“Με τον Αλέξανδρο Ωνάση έχω περισσότερα κοινά απ’ ό,τι με τον τηλεοπτικό μου ρόλο τον Λάμπρο από τις “Άγριες Μέλισσες”. Ο Αλέξανδρος ήταν απλός και ταπεινός.”
Συγκινήθηκα δουλεύοντας στον ρόλο του Αλέξανδρου Ωνάση. Ένα αδικοχαμένο παλικάρι που λειτούργησε ως ο ακρογωνιαίος λίθος στη μυθική ζωή του Αριστοτέλη Ωνάση, που όταν όμως τον αφαιρείς, καταρρέει το οικοδόμημα. Αυτός ήταν ο ρόλος του Αλέξανδρου στη ζωή του πατέρα του, κι έτσι τον αντιμετωπίζουμε στην παράσταση. Με συγκινεί η σχέση του Αλέξανδρου με τον πατέρα του. Πάντα τα αγόρια με τους πατεράδες δραματουργικά έχουν ένα πολύ ενδιαφέρον σύμπλεγμα. Η σχέση Αριστοτέλη- Αλέξανδρου ήταν άκρως συγκρουσιακή και οι σκηνές που έχουμε με τον Σταμάτη Φασουλή είναι πολύ δυνατές. Με τον πατέρα μου είχαμε πολύ καλές σχέσεις αλλά είχαμε και συγκρούσεις. Ως παιδί υπήρξα και διάολος και άγγελος, ήρεμος αλλά και πολύ αντιδραστικός. Έχω κάνει τις επαναστάσεις μου, τα έχω κάνει όλα. Η οικογένειά μου με έχει εμπιστευτεί. Ήξεραν ότι μπορώ να σταθώ στα πόδια μου. Μου είπαν «να είσαι ευτυχισμένος με αυτό που κάνεις. Είτε γίνεις υδραυλικός, είτε γιδοβοσκός, είτε ηθοποιός κοίταξε να το κάνεις καλά, να έχεις τον πήχη ψηλά».
Απόσπασμα από την συνέντευξη του Δημήτρη Γκοτσόπουλου στη Χριστιάννα Σταματέλου που δημοσιεύεται στο BEAUTE Ιανουαρίου.
Φωτογραφίες: Μαρία Κουτρουμπή (Μηνάς Μηνάτσης) Επιμέλεια Φωτογράφισης: Κωνσταντίνος Ευσταθιάδης Grooming: Σοφία Κοσσάδα (beehive artists) Βοηθός φωτογράφου: Βάσω Παράσχη Ευχαριστούμε τη Νίκη Βάντεμπεργκ για την πολύτιμη βοήθεια κατά τη διάρκεια της φωτογράφηση
