Όσα βιβλία κι αν διαβάσουμε για την καταστροφή της Σμύρνης ή για εκείνη την περίοδο, δεν είναι αρκετά. Ειδικά αν έχεις καταβολές κι έχεις ακούσει δεκάδες ιστορίες για τους ανθρώπους που έζησαν, αγαπήθηκαν και οικογένειες που ξεκληρίστηκαν στη συνέχεια… πόσο περισσότερο αν ήταν συγγενείς!
Με άξονα την πολεµική σύγκρουση ανάµεσα στην Ελλάδα και στην Τουρκία µεταξύ 1919 και 1922, που κορυφώνεται µε τον διωγµό των Ελλήνων από τη Μικρά Ασία και την καταστροφή της Σµύρνης, ο Οµέρο Αρίτζις αφηγείται τις δραµατικές συνέπειες του διωγµού αυτού. O Νικίας, ένας Έλληνας πρώην στρατιώτης και τώρα πρόσφυγας, θα πρέπει να αντιµετωπίσει την επιστροφή σε µια πατρίδα ριζικά µεταµορφωµένη από την αντάρα του πολέµου. Ωστόσο, είναι ακόµη ικανός να ζωντανεύει τις πιο µύχιες αναµνήσεις της ζωής του, ως και την ίδια την υπόσχεση του έρωτα. Περιπλανιόµαστε µαζί του στους δρόµους της κατεστραµµένης πόλης, συγχέουµε τους ήχους της απόγνωσης µε τις φωνές των αρχαίων ποιητών που µας τραγουδούν το ένδοξο παρελθόν της «πόλης της ζωής» και µας εµψυχώνουν για να παραµείνουµε ζωντανοί. Καθώς κινούνται σαν οµηρικά φαντάσµατα, χαµένα µέσα σ’ αυτό το σκηνικό του ολέθρου, τα πρόσωπα αυτού του έργου δηµιουργούν στον µυηµένο αναγνώστη µια αίσθηση οικειότητας, ενώ στον νεοφώτιστο προσφέρουν ένα συναρπαστικό ιστορικό και µυθολογικό οδοιπορικό το οποίο, κατά το πρότυπο της κλασικής εποποιίας, συνορεύει τόσο µε το ηρωικό στοιχείο όσο και µε το φοβερό και φωτίζει τα εσώτερα βάθη της ανθρώπινης ψυχής.
Ο αναγνώστης του “Η Σµύρνη στις φλόγες” θα ανακαλύψει πως τα αιµατηρά γεγονότα της καταστροφής της Σµύρνης φωτίζονται µε µεγάλη µαεστρία από την ποιητική γλώσσα του Αρίτζις, ο οποίος πέρα από την αφήγηση έχει τη ικανότητα να αναπλάθει πολύ ζωντανά εικόνες και καταστάσεις.
Λίγα λόγια για τον συγγραφέα…
Ο Ομέρο Αρίτζις γεννήθηκε στο Κοντεπέκ του Μιτσοακάν στο Μεξικό το 1940, από Έλληνα πατέρα (τον Μικρασιάτη Νικία Αριτζή) και Μεξικανή µητέρα. Το έργο του καλύπτει ένα ευρύ φάσµα (ποίηση, δοκίµιο, παιδική λογοτεχνία, δραµατουργία και πεζογραφία) και έχει µεταφραστεί σε περισσότερες από 15 γλώσσες. Το 1964 τιµήθηκε µε το βραβείο Xavier Villaurrutia για το Miràndola dormir• το 1993 µε το βραβείο Grinzane Cavour για το 1492: vida y tiempos de Juan Cabezόnde Castilla• το 1997 µε το βραβείο Roger Caillois για το σύνολο του ποιητικού και του πεζογραφικού του έργου• το 2002 στη Σερβία µε το βραβείο ποίησης Smederevo Golden Key Prize και το 2005 η κυβέρνηση της πολιτείας του Μιτσοακάν τον τίµησε µε το κρατικό βραβείο τεχνών Eréndira.
To 2013 του απονεµήθηκε το Διεθνές Βραβείο Ποίησης για το Diario de Sueños (Premio Letterario Camaiore, Ιταλία).
Έχει κερδίσει δύο φορές την υποτροφία Guggenheim και υπήρξε καθηγητής στα Πανεπιστήµια της Ιντιάνα, της Νέας Υόρκης και στο Κολούµπια.
Το 1993 το Πανεπιστήµιο της Ιντιάνα τον έχρισε επίτιµο διδάκτορα στις Ανθρωπιστικές Επιστήµες και το 2002 έγινε καθηγητής στην έδρα Νίκολς των Humanities and the Public Sphere στο Πανεπιστήµιο της Καλιφόρνια στο Ίρβιν. Ίδρυσε το Ινστιτούτο για την Κουλτούρα του Μιτσοακάν, του οποίου υπήρξε γενικός διευθυντής. Υπηρέτησε ως πρεσβευτής στις Κάτω Χώρες και στην Ελβετία, καθώς και ως πρεσβευτής του Μεξικού στην UNESCO. Είναι επίτιµος πρόεδρος της παγκόσµιας ένωσης συγγραφέων PEN, επίτιµο µέλος της Εταιρείας Ελλήνων Συγγραφέων και επίτιµος δηµιουργός του Sistema Nacional de Creadores de Arte (Εθνικού Συστήµατος Δηµιουργικών Καλλιτεχνών) στο Μεξικό.
Το έργο του ως περιβαλλοντικού ακτιβιστή έχει αναγνωριστεί µε το βραβείο Global 500 του Προγράµµατος των Ηνωµένων Εθνών για το Περιβάλλον, το John Hay Award της Orion Society, το Millennium Prize for International Environmental Leadership του Μιχαήλ Γκορµπατσόφ και της Global Green.
Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη