Η βία κατά των γυναικών είναι μια παγκόσμια πανδημία ετών. Είναι μια ηθική προσβολή για όλες τις γυναίκες. Αποδεικνύει μια κοινωνία “ανδρών” με βαθιά έλλειψη σεβασμού και καταπάτησης θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Μιας άρνησης των ανθρώπων αυτών να αναγνωρίσουν την αξιοπρέπεια της γυναίκας.
H κακοποίηση είναι κάτι περισσότερο από μια λέξη. Σε μία καταστροφή δεν υπάρχουν “μαγικές” εκφράσεις που θα κάνουν τα πάντα όμορφα. Μακάρι να υπήρχαν. Σαν παιδιά περιμέναμε από τους γονείς μας να μας διαβάσουν παραμύθια το βράδυ. Τους ακούγαμε να μας μιλούν για τον πρίγκιπα που με ένα φιλί ξυπνάει την ωραία κοιμωμένη από τον βαθύ ύπνο και για τον ιππότη με το άσπρο άλογο.
Έτσι φτιάξαμε στο παιδικό μυαλό μας πως θέλουμε να είναι ο άντρας που θα μας αγαπήσει και θα μας “σώσει”! Ώσπου μεγαλώσαμε. Και η ζωή δεν ήταν όπως στα παραμύθια. Για πολλές γυναίκες ο πρίγκιπας έγινε εφιάλτης. Ένας εφιάλτης που τους στερεί καθημερινά κάτι πολύτιμο. Το δικαίωμά τους να είναι ασφαλείς κι ευτυχισμένες.
Οι μορφές της βίας
Δεν θα μιλήσω για στατιστικά που δείχνουν τη βία. Έστω και μία γυναίκα να κακοποιηθεί είναι ένα τεράστιο ζήτημα για μένα. Και δεν εννοώ, βέβαια, μόνο τη σωματική κακοποίηση. Η ψυχολογική και συναισθηματική κακοποίηση είναι εξίσου σημαντική γιατί, δυστυχώς, δεν είναι ορατή. Δεν αφήνει μώλωπες, ούτε μαυρισμένα μάτια, ούτε σπασμένα κόκαλα. Μπορεί όμως να είναι τόσο μεγάλη και μακροχρόνια που να στερεί από τη γυναίκα την αξιοπρέπεια και τη δύναμή της. Αυτού του είδους η κακοποίηση μπορεί να έχει τη μορφή εκφοβισμού ή αποδοκιμασίας, με αποτέλεσμα τα θύματα να αισθάνονται άσχημα με τον εαυτό τους.
Είναι πιθανό να περιλαμβάνει φωνές και απειλές για σωματικές επιθέσεις. Βλέμματα, πράξεις και εκφράσεις μπορεί να χρησιμοποιηθούν για να δημιουργήσουν φόβο. Αντικείμενα πολύτιμα για τη γυναίκα μπορεί να καταστραφούν για να προκαλέσουν πόνο. Μπορεί να περιλαμβάνει χειραγώγηση, πλύση εγκεφάλου, έλεγχο των χρημάτων, του χρόνου, του αυτοκινήτου ή ακόμα και της επαφής με τους φίλους και την οικογένεια αυτής της γυναίκας. Είναι λυπηρό πως, μέχρι τώρα, αυτό το είδος της κακοποίησης δεν τιμωρείται!
Η άλλη πλευρά
Σερφάροντας στο διαδίκτυο, έπεσε το μάτι μου σε ένα άρθρο με τίτλο: “4 καλοί λόγοι για να χτυπήσει ένας άντρας μια γυναίκα”. Ξεκίνησα να το διαβάζω και είχα αρχίσει να θυμώνω από την πρώτη κιόλας φράση: “Πολλοί είπαν ότι δεν υπάρχει ποτέ καλός λόγος για έναν άντρα να χτυπήσει μια γυναίκα, αλλά εγώ διαφωνώ”! Σκέφτηκα: “Mα είναι δυνατόν κάποιος να έχει γράψει ένα τέτοιο άρθρο;” Οι 4 καλοί λόγοι για τον συγγραφέα ήταν οι εξής:
- Φωτιά. Αν κοιτάξεις τη γυναίκα που αγαπάς και ανακαλύψεις ότι φλόγες έχουν κυριεύσει το κορίτσι σου, θα πρέπει οπωσδήποτε να τη ρίξεις στο έδαφος και να αρχίσεις να την κυλάς στο χώμα.
- Αράχνη. Αν η πριγκίπισσά σου ανακαλύψει μια αράχνη να περιφέρεται στον ώμο της και με καθαρό τρόμο στη φωνή της σου ζητήσει να τη διώξεις μακριά, τότε θα πρέπει να χτυπήσεις τον ώμο της δυνατά.
- Πνιγμός. Αν κατά τη διάρκεια του φαγητού σταθεί κάτι στο λαιμό της, τότε επιβάλλεται να της σφίξεις τα πλευρά και να τη χτυπάς στην πλάτη μέχρι να το φτύσει.
- Τρένο. Εάν, ενώ απολαμβάνεις μια βόλτα με την αγαπημένη σου, παρατηρήσεις ότι δεν έχει προσέξει το τρένο που έρχεται, τότε σπρώξε τη με δύναμη μακριά ή τράβηξέ τη με δύναμη προς τα πίσω.
“Χωρίς την παρουσία φωτιάς, αράχνης, πνιγμού ή τρένου, δεν υπάρχει ποτέ, ούτε ένας δικαιολογημένος λόγος για έναν άντρα να χτυπήσει μια γυναίκα.”
Θα έπρεπε να υπάρχουν περισσότεροι άνδρες σαν αυτόν τον κύριο στον κόσμο μας. Θα έπρεπε οι γονείς να μεγαλώνουν τέτοια αγόρια. Με τέτοιες αξίες, με τέτοιο ήθος, με τέτοιο σεβασμό. Τα παιδιά μας από πολύ μικρά πρέπει να διδαχθούν ότι ο εξαναγκασμός, η βία και οι διακρίσεις κατά των κοριτσιών είναι απαράδεκτες. Πρέπει οι γονείς να προωθήσουν στα παιδιά τους μια κουλτούρα ισότητας μεταξύ ανδρών και γυναικών. Μια κουλτούρα ευαισθησίας, ενσυναίσθησης και αγάπης.
Ας σπάσουμε τον κύκλο της βίας
Η παγκόσμια ημέρα εξάλειψης της βίας κατά των γυναικών δεν θα έπρεπε να υπάρχει. Είναι ντροπή για την κοινωνία μας να υπάρχει. Όχι. Οι γυναίκες δεν πρέπει να είναι υποτακτικές στα αρσενικά μέλη της οικογένειας. Δεν πρέπει να τιμωρούνται για «λανθασμένες» συμπεριφορές. Δεν πρέπει να ανέχονται να τους ασκούν εξουσία. Η κακοποίηση κάθε είδους και η σεξουαλική παρενόχληση δεν είναι φυσιολογική συμπεριφορά. Τίποτα δεν συγχωρείται και δεν θάβεται κάτω από το χαλί.
Δεν έχουμε έρθει σε αυτόν τον κόσμο για να τιμωρήσει ο ένας τον άλλον. Τα σώματα των γυναικών δεν είναι πεδίο μάχης. Δεν είναι πεδίο πολέμου. Δεν κερδίζει ο πιο δυνατός. Αυτές οι γυναίκες, δε χρειάζονται τη λύπη μας. Χρειάζονται τη φωνή μας! Πρέπει να αλλάξουμε αυτόν τον κόσμο και μόνο όλοι μαζί μπορούμε να το κάνουμε αυτό. Πρέπει όλοι μαζί να οργανώσουμε μια μεγάλη αλυσίδα δικαιοσύνης. Πρέπει να ενωθούμε. Άνδρες και γυναίκες. Για να προωθήσουμε την αξιοπρέπεια, την ανθρωπιά, την ελευθερία και τις κοινές αξίες της ανθρωπότητας.
Πρέπει να κατανοήσουμε, να υποστηρίξουμε και να υπερασπιστούμε οι άνθρωποι μια σπουδαία λέξη. Τη λέξη συγκατάθεση! Κανείς δεν επιτρέπεται να σε ακουμπάει χωρίς τη συγκατάθεσή σου. Κανείς δεν έχει αυτό το δικαίωμα.
Όσα θέλω να σου πω
Επιτρέψτε μου να ολοκληρώσω με ένα μήνυμα σε κάθε γυναίκα.
Μάθε να φεύγεις μακριά από ότι σε πληγώνει. Σήκωσε ψηλά το κεφάλι σου και ξεκίνα να τρέχεις μακριά από αυτούς που δε σε σέβονται. Η αποχώρηση είναι η πιο γενναία πράξη ενός ανθρώπου που εκτιμά τον εαυτό του. Μίλα! Η σιωπή σου τους δίνει δύναμη και αυτή τη δύναμη τη χρειάζεσαι.
Επιτρέψτε μου και ένα μήνυμα σε κάθε άνδρα:
Σταματήστε να πληγώνετε τη γυναίκα που αγαπάτε, ακόμα κι αν δεν την αγαπάτε. Μήπως έτσι φτιάξουμε έναν κόσμο με λίγο πιο όμορφους ανθρώπους. Μήπως αυτό το παραμύθι που μας διάβαζαν παιδιά τελειώσει όπως κάθε παραμύθι: “Και έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα”.
25/11. Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών.
Κεντρική φωτογραφία Nataliya Vaitkevich / Pexels.
Κείμενο της Certified Life & Business Coach και Επικοινωνιολόγου Αφροδίτης Χόντου.
