Τρία βήματα για να το καταλάβουμε και να το πετύχουμε
Δεν είναι λίγες οι φορές που ερχόμαστε αντιμέτωποι με αποφάσεις που αφορούν την δουλειά μας, τις σχέσεις μας… το μέλλον μας εν γένει. Αυτές οι αποφάσεις (οι οποίες συνήθως έρχονται λίγο πριν τα πρώτα – άντα ή και λίγο μετά από αυτά) που καλούμαστε να πάρουμε μας φοβίζουν. Αν, όμως, πάρουμε μία βαθιά ανάσα και τις εξετάσουμε λίγο καλύτερα, τότε η σύγχυση μπορεί να μειωθεί και να προχωρήσουμε σε μία στρατηγική τριών βημάτων ώστε να βρούμε τη λύση.
01 Σταματούμε να συγκρινόμαστε με τους γύρω μας.
Οφείλουμε να παραδεχθούμε πως γι’ αυτό ευθύνονται κατά πολύ τα social media. Όταν βλέπουμε από τους φίλους μας αναρτήσεις για τα ταξίδια τους, τη νέα τους δουλειά ή το πώς μεγαλώνουν την οικογένειά τους, αυτόματα μπαίνουμε στη διαδικασία να συγκρίνουμε τον εαυτό μας με εκείνους. Σκεφτόμαστε, λόγου χάρη, πώς κατάφερε μία φίλη να έχει ήδη δύο παιδιά κι εμείς ακόμη να μην έχουμε προχωρήσει σε άλλο επίπεδο τη συναισθηματική μας ζωή. Ξεχνάμε, όμως, πως στην ουσία οι όμορφες φωτογραφίες στο Instagram είναι απλά μία ωραιοποιημένη πτυχή της ζωής. Όλοι μας έχουμε τις καλές και τις κακές μας στιγμές. Επομένως πρέπει να εστιάσουμε στη δική μας εξέλιξη. Επικεντρωνόμαστε σε μας και κάνουμε στον εαυτό μας ερωτήσεις σχετικά με το τι επιθυμούμε πραγματικά και πώς βλέπουμε τον εαυτό μας σε βάθος (για παράδειγμα) πενταετίας.
02 Φροντίζουμε να έχουμε κοντά μας ανθρώπους που πιστεύουν σε μας.
Όταν περνάμε μία περίοδο αλλαγών, είναι σημαντικό να βρίσκονται στο πλάι μας άτομα που μας νοιάζονται, μας στηρίζουν και πιστεύουν σε μας και τους στόχους μας. Άρα είναι σημαντική η δημιουργία ενός τέτοιου κοινωνικού δικτύου – όχι, δε μιλάμε για διαδικτυακή πλατφόρμα! Επίσης μπορούμε να δηλώσουμε συμμετοχή σε ομάδες ώστε να γνωρίσουμε άτομα με τα ίδια ενδιαφέροντα με μας ή να ζητήσουμε από φίλους μας να μας γνωρίσουν ανθρώπους με τους οποίους θα μπορούσαμε να “κολλήσουμε”.
03 Προσπερνούμε και νικάμε τους φόβους μας.
Κάτι που συχνά μας εμποδίζει να προχωρήσουμε στη ζωή μας είναι ο φόβος για το άγνωστο. Ναι, πολλοί έχουμε σκεφτεί να αφήσουμε τη δουλειά μας, να αλλάξουμε τελείως επαγγελματική ρότα ή να μετακομίσουμε σε μία άλλη πόλη ή και χώρα. Δεν το κάνουμε (συνήθως) εξαιτίας της ανασφάλειας που αναπόφευκτα προκαλεί η ερώτηση στον εαυτό μας “κι αν κάνω τελικά λάθος;”. Η προσωπική ανέλιξη δε γίνεται αν μένουμε πεισματικά μόνο σε όσα μας κάνουν να αισθανόμαστε άνετα. Ξεχνάμε, λοιπόν, τις λεγόμενες “comfort zones” και βλέπουμε κάθε πρόκληση κι αλλαγή ως ευκαιρία για το καλύτερο.
Άλλωστε, είχαμε πει και στο παρελθόν… Αν δεν επιζητήσουμε την αλλαγή, πώς να περιμένουμε να αλλάξουμε για το καλύτερο τη ζωή μας;
Κείμενο: Αντιγόνη Αδαμοπούλου
