Όλοι έχουμε βρεθεί στη διάρκεια της ζωής μας σε καταστάσεις όπου έχουμε κάνει κάποιο λάθος και επιθυμούμε συγχώρεση… Συγχώρεση από έναν σύζυγο, έναν σύντροφο, ένα μέλος της οικογένειας, έναν φίλο ή ακόμα και από έναν συνάδελφο. Άλλες φορές το άτομο από το οποίο χρειαζόμαστε περισσότερο συγχώρεση είναι ο ίδιος μας ο εαυτός. Και άλλοτε, υπάρχουν στιγμές που κάποιος ζητά εμείς να τον συγχωρήσουμε και πρέπει να κοιτάξουμε βαθιά στον εαυτό μας για να μπορέσουμε να το προσφέρουμε. Είναι δύσκολο; Είναι… Είτε δίνεις, είτε λαμβάνεις συγχώρεση, είναι μια διαδικασία εξαιρετικά δυνατή. Γι’ αυτό και χρειάζεται δυνατούς στην ψυχή τους ανθρώπους. Εξάλλου, το να συγχωρούμε σημαίνει να δείχνουμε αγάπη. Και η αγάπη είναι το πιο σημαντικό στοιχείο που μπορούμε να δώσουμε στους φίλους, στην οικογένειά μας, στο σύντροφό μας, στους γείτονές μας, ακόμη και στους ξένους.
Γιατί είναι δύσκολο να συγχωρείς;
Στην πραγματικότητα ένα από τα πιο δύσκολα πράγματα που πρέπει να κάνεις στη ζωή σου, είναι να συγχωρείς ειλικρινά ένα άτομο που σε έχει πληγώσει και να αφήσεις πίσω σου τον πόνο που σου προκάλεσε. Γιατί είναι δύσκολο να συγχωρήσεις;
- Πάρα πολύς θυμός. Η συγχώρεση είναι δύσκολη ειδικά όταν υπάρχει πάρα πολύ συναίσθημα που σχετίζεται με αυτό. Όταν είμαστε θυμωμένοι, το συναίσθημα είναι πολύ δυνατό και τυφλό για εμάς, που κάνει τη συγχώρεση να είναι το τελευταίο πράγμα στο μυαλό μας. Όταν είμαστε θυμωμένοι η πρώτη σκέψη που έρχεται στο μυαλό μας είναι: «Δεν θα το συγχωρήσω ποτέ! Σίγουρα θα πληρώσει για αυτό! »
- Πιστεύεις ότι το άτομο που σε πλήγωσε αξίζει τιμωρία. Όταν κάποιος μας αδικεί και μας πληγώνει, πιστεύουμε ότι από τη στιγμή που έκανε κάτι κακό, αξίζει να τιμωρηθεί. Είναι αυτό που ενστάλαξε η κοινωνία στο μυαλό μας: «Κάνατε κάτι κακό, αξίζετε να τιμωρηθείτε!» ή «Τι συμβαίνει σε κακά παιδιά; Τιμωρούνται. ” Μεγαλώσαμε πιστεύοντας πως όταν προσπαθήσουμε να τιμωρήσουμε κάποιον αντί να τον συγχωρήσουμε, κερδίζουμε την αίσθηση ότι είμαστε ισχυροί! Έτσι γίνεται ακόμα πιο δύσκολο το να μπορέσεις να νιώσεις κάποιο διαφορετικό συναίσθημα.
- Φοβάσαι ότι θα πληγωθείς ξανά. Όταν κάποιος μας πληγώνει άσχημα, μας αφήνει μια συναισθηματική ουλή που καθιστά δύσκολη τη συγχώρεση. Και εξαιτίας αυτής της συναισθηματικής ουλής, έχουμε την τάση να απομακρυνόμαστε από τους ανθρώπους ή να κλείνουμε τον εαυτό μας μακριά από τον κόσμο, από το φόβο ότι θα βιώσουμε την ίδια οδυνηρή μνήμη και θα τραυματιστούμε ξανά.
Η σημασία του να μπορείς να συγχωρείς
Πικρία… ή πίκρα; Μερικοί άνθρωποι ελέγχονται από αυτό. Κανενός η ζωή δεν είναι εύκολη και γεμάτη από απεριόριστη δικαιοσύνη. Υπάρχουν στιγμές που θα αδικηθείς… και θα αδικήσεις ίσως. Που θα πληγωθείς αλλά και θα πληγώσεις… Αλλά πώς προχωράμε τώρα; Πώς μπορούμε να πάρουμε όλο αυτό τον πόνο, όλον αυτό το θυμό, και όλα αυτά τα συνεχή αρνητικά πρότυπα σκέψης και να τα μετατρέψουμε σε προσωπική μας ευκαιρία να υπερέχουμε;
Ένας παλιός στρατηγός είπε κάποτε στον μεγάλο χριστιανό ιεροκήρυκα Τζον Ουέσλι: «Δεν συγχωρώ ποτέ και δεν ξεχνώ ποτέ». Ο Wesley απάντησε: «Τότε, καις τη γέφυρα πάνω από την οποία πρέπει να περάσεις.» Αυτό ακριβώς συμβαίνει όταν κουβαλάς μέσα σου για χρόνια το θυμό και τη φλόγα της εκδίκησης για ανθρώπους ή καταστάσεις που σου έκαναν κακό ή σε αδίκησαν. Η πραγματική λύση για την αντιμετώπιση της αδικίας από άλλους δεν είναι η εκδίκηση, ο ανεξέλεγκτος θυμός ή η διαιώνισή του. Είναι η συγχώρεση. Και εδώ οφείλω να ξεκαθαρίσω ένα σημείο: συγχώρεση δεν σημαίνει ότι αφήνουμε αυτούς που μας έχουν βλάψει έξω από την κρίση για την κακή τους συμπεριφορά. Ούτε συγχώρεση σημαίνει ότι αφήνουμε τους ανθρώπους να μας χρησιμοποιούν και να μας πληγώνουν συνεχώς.
Η σωστή διάσταση της συγχώρεσης δέχεται ότι αυτό που συνέβη έχει συμβεί και ότι η δύναμή σου δεν έγκειται στην αλλαγή του παρελθόντος αλλά στην ενδυνάμωση του παρόντος. Και αυτό είναι απλά ένα σκαλοπάτι προς τη ζωή που θέλεις, τη ζωή που εσύ μόνο μπορείς να αποφασίσεις ποια θα είναι!
Η ικανότητα του να συγχωρείς
Όταν αρνείσαι να συγχωρήσεις αυτούς που σε έχουν πληγώσει, τους δίνεις την άδεια να συνεχίσουν να σε πληγώνουν. Η συγχώρεση είναι ένα βασικό στοιχείο για υγιείς σχέσεις, γιατί, ας το παραδεχτούμε, οι άνθρωποι δεν είναι τέλειοι. Είναι σημαντικό να αποδεχτούμε ότι όλοι έχουμε ξεχωριστό μυαλό και απόψεις. Ο καθένας από εμάς είναι πληγωμένος, ευάλωτος, με ελαττώματα και αναπόφευκτα θα κάνει λάθη. Έχοντας αυτό στο μυαλό μας, δεν σημαίνει, βέβαια, ότι πρέπει να κάνουμε πίσω και να αντέχουμε να μας κακοποιούν ή να μας πληγώνουν. Ωστόσο, εάν θέλουμε να απολαύσουμε διαρκείς και υγιείς σχέσεις με ανθρώπους, τότε θα πρέπει να μάθουμε τον τρόπο να αποκτήσουμε την ικανότητα της συγχώρεσης. Ναι… ικανότητα είναι… εκπαίδευση θέλει και εξάσκηση.
Όπως προειδοποίησε ένα άρθρο από την κλινική Mayo , «Αν δεν εξασκήσεις συγχώρεση, μπορεί να είσαι αυτός που θα πληρώσει στο τέλος πιο ακριβά». Το άρθρο συνεχίζει για να απαριθμήσει μερικά από τα αποτελέσματα της μνησικακίας ως κυρίαρχο συναίσθημα. Ποια είναι αυτά;
- Θυμός και πικρία στις σχέσεις
- Αδυναμία να απολαύσεις το παρόν
- Κατάθλιψη και άγχος
- Συναισθήματα που δεν δίνουν κανένα νόημα και κανένα σκοπό στη ζωή σου
- Απώλεια σύνδεσης ψυχικής και σωματικής με άλλους ανθρώπους.
Μάθε να συγχωρείς τον εαυτό σου
Είναι ενδιαφέρον ότι παρόμοια μειονεκτήματα αντιμετωπίζονται όταν δεν μπορούμε να συγχωρήσουμε τον εαυτό μας. Το να χτυπάμε τον εαυτό μας και να μην έχουμε συμπονετική στάση απέναντι στον εαυτό μας μπορεί να έχει κακές συνέπειες τόσο για εμάς όσο και για τους ανθρώπους δίπλα μας. Μια μελέτη διαπίστωσε ότι οι αυτο-τιμωρητικές απαντήσεις δεν έχουν πραγματικά οφέλη για την αποκατάσταση μιας κατάστασης. «Αντίθετα», σημείωσαν οι ερευνητές, «η γνήσια αυτο-συγχώρεση (που περιλαμβάνει προσπάθεια για να επιλύσει το άδικο, την ανάληψη ευθύνης και την αυτο-αποδοχή, ενώ αναγνωρίζει την αποτυχία) σχετίζεται με θετικά αποκαταστατικά αποτελέσματα τόσο για τον δράστη όσο και για το θύμα.» Η αυτό-συγχώρεση μειώνει, επίσης, τις πιθανότητές μας να επαναλάβουμε το ίδιο αδίκημα.
7 tips που πρέπει να θυμάσαι
- Η συγχώρεση δεν σβήνει το παρελθόν, απλά το βλέπει με συμπόνια.
- Το να αναβάλλεις να συγχωρήσεις κάποιον, διατηρεί ζωντανό το συναίσθημα του θυμού, της πίκρας και της απογοήτευσης που αποχρωματίζουν την αντίληψή σου για τη ζωή.
- Τα τοξικά και καταστροφικά συναισθήματα έχουν τη δυνατότητα να ενεργοποιήσουν ασθένειες εάν δεν προσέξεις τη συναισθηματική σου ισορροπία και γαλήνη.
- Στο τέλος της ημέρας, η συγχώρεση δεν είναι πραγματικά προς όφελος του άλλου ατόμου – είναι για δική μας. Ανεξάρτητα από το πόσο παράλογο μπορεί να φαίνεται κατά καιρούς, μέσω της συγχώρεσης παραδίδουμε το παρελθόν στο παρελθόν και μπαίνουμε στο παρόν, ελευθερώνοντας τον εαυτό μας.
- Πρέπει να αφήσεις τα καταστρεπτικά συναισθήματα για να ανακαλύψεις την ειρήνη και την ευτυχία… όλα μαζί δεν μπορούν να συνυπάρξουν.
- Ο Κομφούκιος είπε: «Όσο περισσότερο γνωρίζεις τον εαυτό σου, τόσο περισσότερο συγχωρείς τον εαυτό σου.»
- Ο φόβος για το μέλλον σου δε φεύγει με το μίσος και την κακία. Φεύγει με την δύναμη να συγχωρείς ό,τι σε πλήγωσε.
Πάρε πίσω τη δύναμη που έχασες
Η δύναμη της συγχώρεσης συνεχίζεται για πολύ καιρό αφότου αποφάσισες να συγχωρήσεις κάποιον. Δεν είναι ένα γεγονός, αλλά μια εξέλιξη. Μεταμορφώνει την αντίληψή σου για το παρελθόν και προετοιμάζει νέα ενέργεια για το αύριο, και τα κάνει όλα αυτά στο παρόν. Αυτή είναι η στιγμή που παίρνεις πίσω τη δύναμή σου. Αυτή είναι η χρονική στιγμή όπου εσύ μπορείς να κάνεις τη διαφορά.
Δοκίμασε αυτό:
- Να είσαι πρόθυμη να συγχωρήσεις τον εαυτό σου για το ότι «είσαι αφελής», «αφήνοντας αυτό να συμβεί».
- Κατέγραψε στο μυαλό σου την κατάσταση όπως έγινε και εξελίχθηκε. Ρώτησε τον εαυτό σου: “Τι μπορώ να μάθω από αυτό και πώς μπορώ να ωριμάσω εξαιτίας αυτού;”
- Να είσαι πρόθυμη να συγχωρήσεις το άτομο ή την κατάσταση. Υπάρχει μια αλλαγή στην ενέργεια όταν πηγαίνεις από το «Δεν θα συγχωρήσω ποτέ!» στο «Δεν ξέρω πώς, αλλά είμαι πρόθυμος να συγχωρήσω». Αυτή είναι η αλλαγή που κάνει όλη τη διαφορά.
Βρες τον τρόπο
Τι θα συνέβαινε αν όλοι έκαναν το καλύτερο που μπορούσαν μέσω του επιπέδου συνείδησής τους; Τι θα συνέβαινε αν, ό,τι δεν ήταν πράξη αγάπης, ήταν έκκληση για αυτό; Τι θα συνέβαινε αν αντιμετωπίζαμε με καλοσύνη την ψυχή του άλλου ( όχι τις πράξεις του) όλοι εμείς, γλιτώνοντας στο τέλος τον εαυτό μας από το συναίσθημα της ενοχής; Τι θα συνέβαινε αν αγαπούσαμε τόσο πολύ τον εαυτό μας και του συγχωρούσαμε τα λάθη και τις αδυναμίες του; Πάνω από όλα και πέρα από όλα, πρέπει να θυμάσαι πως στο τέλος θα μείνει στη ζωή σου η αγάπη που έδωσες και πήρες από τους ανθρώπους. Θα μείνει η ικανότητά σου να διώχνεις τα αρνητικά συναισθήματα που σε κρατάνε πίσω, δέσμιο ενός κακού παρελθόντος… θα μείνει η επιλογή σου να νιώθεις χαρά και ευγνωμοσύνη για ότι έχεις. Βρες τη δύναμη να συγχωρείς σε έναν κόσμο που δύσκολα συγχωρεί. Μίλησε στο παιδί σου για τη δύναμη αυτής της μοναδικής ικανότητας και φτιάξε έναν κόσμο γεμάτο αγάπη.
Φωτογραφία, Alexander Krivitskiy via Unsplash
Κείμενο της Certified Life & Business Coach και Επικοινωνιολόγου Αφροδίτης Χόντου.
