Ο Γιάννης Χρηστάκος μας περιπλανεί στο σύμπαν του με την έκθεση με τίτλο “Στη ρωγμή του χώρου” που φιλοξενείται στην ΔΛ gallery. Γεμάτη λεπτομέρειες, σύμβολα, σουρεαλιστικές οπτικές μεταφορές και αλληγορίες, η νέα έκθεση του εικαστικού, μας καλεί να νιώσουμε τη μαγεία του άγνωστου και της περιπέτειας σε έναν κόσμο ρευστό που συνεχώς μεταπλάθεται κοινωνικά, πολιτικά, γεωφυσικά, όπως σημειώνει στο επιμελητικό κείμενο η Μπία Παπαδοπούλου.
Πραγματικά και αληθοφανή στοιχεία, διαπλέκονται σε ένα αρμονικό αποτέλεσμα στους εικαστικούς χάρτες του Χρηστάκου. Μοιάζουν με αεροφωτογραφίες, που παραπέμπουν σε τόπους αληθινούς γιατί χρησιμοποιούν αναγνωρίσιμους χαρτογραφικούς κώδικες. Η ακρίβεια και τεχνική δεξιοτεχνία που αποτυπώνεται στους χάρτες, εσκεμμένα παραπλανά και αποπροσανατολίζει τους θεατές, όπως και στη Λογοτεχνία, που έβαζαν φωτιά στη φαντασία των ανθρώπων. Αρκεί να θυμίσω τον χάρτη τους νησιού της Ουτοπίας του Τόμας Μορ ή τον χάρτη από “Το νησί των θησαυρών”.

“Εικαστική χαρτογράφηση”
“O χάρτης εκλαμβάνεται ως μια γλώσσα, με σύμβολα και κώδικες που είναι αναγνωρίσιμοι διεθνώς. Στην καλλιτεχνική μου πρακτική, ο χάρτης αποτελεί έναν τρόπο αντίληψης του χώρου και μια μέθοδο γραφικής παράστασης ιδεών, συνεύρεσης και οργάνωσης γνώσης” αναφέρει ο Γιάννης Χρηστάκος σχετικά με την έκθεση μιλώντας στο Beauté Magazine.
“Πρόθεση μου είναι να μην αναπαράγω ανατομικά σχέδια γεωγραφίας αλλά μέσω του επανασχεδιασμού του χάρτη, η χαρτογραφική φόρμα σταδιακά να μεταπλαστεί σε ένα σύνθετο σχήμα τόσο στο περιεχόμενο όσο και στη μορφή του. Επιπλέον, στη δουλειά μου όλο αυτό το διάστημα προσπαθώ να εξελίξω τις υφολογικές και πλαστικές αναφορές της Χαρτογραφίας, εμπλουτίζοντας και ενσωματώνοντας παράλληλα αφηγηματικά και μορφικά στοιχεία εξωγενή ως προς την πρακτική της Χαρτογράφησης.

Τα στοιχεία με τα οποία προσπαθώ να εμπλουτίσω την εικόνα μου συχνά αναφέρονται σε αιμοφόρα αγγεία και αρτηρίες ή νευρικές απολήξεις και νευρώνες παραπέμποντας στην ουσία στο ανθρώπινο σώμα. Άλλες φορές τα στοιχεία έχουν αφετηρία διαδρομές, δίκτυα, πολεοδομικούς σχεδιασμούς και αναφέρονται στον αστικό ιστό ή τέλος είναι σχεδιαστικά πλέγματα που προσομοιάζουν ριζώματα και διακλαδώσεις φυτών, αγκαθιών έχουν τη μορφή λουλουδιών και κλαδιών θυμίζοντας εικόνες από σχολικά φυτολόγια.
Αρκετές φορές, η σχέση αυτών των εικόνων με τη μνήμη παραμένει ισχυρή ενώ σε άλλα έργα όλες αυτές οι αναφορές παραμένουν υπαινικτικές. Σε κάθε περίπτωση, κεντρικό ζήτημα είναι η σχεδιαστική αποδόμηση του αναπαραστατικού χάρτη, η σύνθεση ενός Νέου φαντασιακού και ο σχεδιασμός μιας πυκνής, πολυσημικής εικόνας” προσθέτει ο εικαστικός.


“H ιδέα της κλωστής”
“Αν ένα μορφικό στοιχείο που διαπερνά την καλλιτεχνική μου έρευνα είναι η χαρτογράφηση, ένα δεύτερο ένα η ιδέα της κλωστής ή οποία σχετίζεται με πρώιμες μνήμες μου. Είτε με τη μορφή κεντήματος, είτε ζωγραφικά αναπαριστώμενη με τη γραμμή, η κλωστή πρωταγωνιστεί σχεδόν στο σύνολο του πρόσφατου έργου μου και χρησιμοποιείται για την σύνθεση ενός ιδιωματικού μοτίβου. Όλα αυτά ενσωματώνονται στην ζωγραφική μου πρακτική, άλλες φορές άμεσα και άλλες έμμεσα, δημιουργώντας ένα αρκετά κατά τα τη γνώμη μου ιδιο-προσωπικό υφοπλαστικό μοτίβο.
Η ζωγραφική μου χαρακτηρίζεται από την ακρίβεια, την πολλαπλή επεξεργασία, την επιμονή στα όρια της εμμονής, τη λεπτομέρεια, τη χειροναξία, την επανάληψη, την χρονοβόρα διαδικασία. Τις περισσότερες φορές ξεκινώ να εργάζομαι χωρίς συγκεκριμένη αναφορά. Απλά τοποθετώ το μολύβι πάνω στο λευκό μουσαμά ή το χαρτί. Η καλοξυσμένη μύτη του ξεκινά το σχεδιαστικό ταξίδι και κάπως έτσι, με έναν μαγικό, “ιερό” τρόπο όλα παίρνουν το δρόμο τους” τονίζει ο Γιάννης Χρηστάκος

Γεωγραφικοί χάρτες που παραπέμπουν σε δαντέλες & κεντήματα
Οι άπειρες διακλαδώσεις των γραμμών απλώνονται σαν ιστοί αράχνης σε όλη την επιφάνεια. Αποτυπώνουν σημειώσεις μιας πλούσιας σε εμπειρίες και ταξίδια ζωής, δομώντας με ελάχιστα εκφραστικά μέσα την κρυπτογραφημένη αφήγηση. Με τη χρήση πολύ λεπτού πινέλου και με επαναλαμβανόμενες κινήσεις σαν να κεντάει ή να ράβει, ο Χρηστάκος στερεοποιεί και λαδομπογιές.
Συνθέτει με αυτές τρισδιάστατες γραμμές που δημιουργούν την ψευδαίσθηση ότι είναι αυτούσια, επικολλημένα χρωματιστά νήματα και κλωστές, ξεγελώντας και το πλέον πεπειραμένο μάτι. Μορφολογικά και εννοιολογικά παραπέμπουν σε “όξινες” σταγόνες βροχής, σε γρατζουνίσματα και αμυχές, σε ραφές και μπαλώματα. Με πατέρα σταθμάρχη και μητέρα μοδίστρα -στο ατελιέ του που είναι στο πρώην εργαστήριο ραπτικής της μητέρας του- ο Χρηστάκος δημιουργεί γεωγραφικούς χάρτες που θυμίζουν παράλληλα περίτεχνες δαντέλες και έντεχνα κεντήματα.
Η έκθεση του Γιάννη Χρηστάκου με τίτλο “Στη ρωγμή του χώρου” φιλοξενείται στην ΔΛ gallery και διαρκεί από 11.10.2024 έως 22.02.2025.
Φωτογραφίες, Γιάννης Χρηστάκος.
Κείμενο, Μίνα Καραγιάννη Μουσειολόγος – Επιμελήτρια /@museum.ephemera